KÖPEKLER

        

KÖPEK   SOYLARININ   GELİŞMESİ 

Cavalier King Charles Spanieli Köpeği

Dogs Cocker Spaniel

Tazı

Maltese Terrier

SPANYEL,   TAZI   VE   TERİYE   gibi   köpek   soylarının   çoğu,  yüzlerce   yıllık   bir   geçmişe   dayanmaktadır; ama   istendiğinde,  iki ya da  daha   çok   sayıda   farklı   soyu   çifleştirme   yoluyla   her   zaman   yeni   bir   sou   geliştirilebilir. Sözgelimi   Sealyham    teriyesi,  19.   yüzyılda   Wales   bölgesinin (İngiltere)   Sealyham   yöresinde   yaşamış   Kaptan   Edwards'ın   geliştirdiği   bir   yeni   soydur. Ortadan   kalkmış   bir   soyu   geri   getirmek,   yani   "yeniden   yaratmak"   olanağı da   vardır. Günümüzden   yaklaşık   yüz   yıl   önce   soyu    tükenmiş   İrlanda   kurt   köpeğinin    yeniden   elde   edilmiş   olması,   buna   örnek    gösterilebilir. 

Danua   köpeği

İskoç   geyik   tazısı

  Bu   sonuca   Danua   köpeği,   İskoç   geyik   tazısı   ve   mastı   arasındaki    çiftleşmelerden    yeni    bir  soyun   ortaya   çıkmasıyla   varılmıştır. İngiltere'de   1859'da   yapılan   ilk   köpek    yarışmasından   önce,   aynı   soy    içindeki   köpekler    arasında   büyüklük,   biçim   ve    renk   bakımından   önemli   değişkenlikler   varken,   yarışmalara   katılmak   için   aranan   standartların   bir   sonucu   olarak,   günümüzde   aynı   soydan   gelen   köpekler   artık   birbirlerine   çok   benzemektedir. Köpeklerin   bireysel   özelliklerini   yitirmelerine   yol açabildiğinden,   bu   köpek   soyları   için   zararlı   olabilir   ve   soydan   geçme   hastalıklara   yol   açabilir. Alman   çoban   köpeklerinde   sık   sık   kalça   çıkıklığı   görülmesinin   nedeni   budur.

                    AVCI   KÖPEKLERİ

         YABAN   HAYVANLARINI   AVLAMADA   köpeklerin   kullanılması   dünyanın   her   yanında   yüzyıllarca   eskiye   dayanır. Ortaçağ'da   yanında   köpeklerle   at   sırtında   avlanmanın,   Avrupa'da   kralların   ve   feodal   soyluların   yaşamında   önemli   bir   yeri   vardı. Avcılık,   şövalye   turnuvaları   ve   savaşlar   için   gerekli   bir   idman   sayılmaktaydı.Avcılığa   ilişkin   yasalar   son   derece   karmaşıktı;  belirli   hayvan   türleri   yalnızca   soylular   tarafından   avlanabilecek   bir   sınıflandırmaya   alınmıştı.Önemli   "av   hayvanları"   erkek   ve   dişi   kızıl   geyik,   yaban   tavşanı,   yaban   domuzu   ve   kurttu.Alageyik,   karaca,   tilki   ve   yaban   kedisiyse   ikinci   sırada   kabul   edilmekte   ve   "kovalanan   hayvanlar"   diye   adlandırılmaktaydı.Koklayarak    ve   görerek   iz   sürmek   için   özel   olarak   yetiştirilmiş   tazı   ve   zağarlar   av   sırasında   farklı   zamanlarda   kullanılır,   kral   saraylarında   ve   soyluların   malikanelerinde   bunlar   için   özel   kulübeler   bulunurdu. En   değerli   avcı   köpekleri,   erkek   tazılardı.

                      ÇOBAN    KÖPEKLERİ

        HAYVAN    SÜRÜLERİNİ    korumak   ve   gütmek   amacıyla    köpeklerden   yararlanmanın    başlangıcı,   çiftçilerin   büyük    miktarda   koyun,    keçi   ve   sığır   yetiştirmeye    başladığı    İ.Ö   1000'lere    kadar   uzanır.Romalı   yazar   Columella,    İ.S  I.   yüzyılda    çiftlik    hayvanlarının    bakımı   konusunda    yazdığı   kitapta,   çobanların    kurttan    kolayca   ayırt   edilmesi   için    beyaz   çoban    köpeklerini    yeğlediklerini  (çünkü   çobanın,   hayvanlarına    dadanan   bir   kurt   olduğunu    sanarak   kendi   köpeğini    öldürme    tehlikesi   her   zaman   vardı)   belirtmiştir.Kurtların   artık   büyük   ölçüde   ortadan   kalkmış    olduğu    günümüzde   bile,   dünyanın   hemen   her   ülkesinde   önemli   çoban    köpeği   soylarının    çoğu   hala  yetiştirilmektedir.Bunların   postları   yine,   birsürü   beyaz   lekeyle    kaplı   sarımsı   kahverengi   ya da    açık   renklidir.

                   YARDIMCI    KÖPEKLER

         KÖPEKLER   TARİH   BOYUNCA    insan    topluluklarına   yardımcı   olma   açısından   vazgeçilmez   bir    önem   taşımışlardır. Başka   hayvan    sürülerini    gütmenin    ve   insanlara   arkadaşlık   etmenin   yanısıra,   köpeklerin   yerine   getirdikleri    başlıca    görev,  evlere   ve   çiftliklere   bekçilik   etmektir. Gününmüzde    bekçi   köpeklerinin    gördüğü   işler    içine    fabrikaların    ve   sanayi   tesislerinin    korunması  da    girmektedir .Ama   bir   köpeği   tek   başına   boş   bir    bina   ya da   başka   kapalı   bir    alana   kapatmak   ve    kendi   başına   yaşayıp   davetsiz    konukları    uzak    tutmasını   beklemek,   köpeğin    bütün    toplumsal    davranış    kalıplarına    aykırı   düşen   acımasız   bir   uygulamadır. Polisin   koruma   ve   uyuşturucu   maddeler   ile   patlayıcıları   arayıp   bulma   konusunda    eğittiği   köpeklerse,   ender   olarak    yalnız   kalırlar   ve   normalde    dengeli   bir   yaşam   sürdürürler.

Belirli   köpek   soyları,   öbürlerine   oranla    doğuştan   daha   saldırgandır; bununla   birlikte,   aşağı   yukarı   bütün   köpeklerin,   yabancılara   karşı   saldırgan   olma   ve   bakıcılarına   zarar   vermeme   konusunda    eğitilmeleri   gerekir. Günümüzde   köpekler   hasta,   sakat   ve   yalnız   insanlara   yardımcı   olmak    gibi   birçok    yararlı   iş   görürler; üstelik   günlük   yürüyüş    konusunda   gösterdikleri  ısrarla,   sahiplerinin   sağlıklı   kalmasına   yardımcı   olurlar.

                         SPOR   KÖPKLERİ

         KÖPKLERİN   BÜYÜK   BİR   BÖLÜMÜ    çağlar   boyunca    yazık  ki   oldukça   acımasız    sayılabilecek   birçok   spor   dalında    kullanılmıştır.Romalılar    döneminde   moda   haline    gelen    köpekleri   ayı   ve   boğa   gibi   hayvanlarla    dövüştürmek,    Batı'da    14.   yüzyıl   sonlarına    kadar   sürmüştür.Günümüzdeyse,   insanların   çok   büyük   bölümü   bir   köpek    dövüşünü   ya da   bir   köpek   topluluğunun   bir   porsuğa   saldırıp   onu   parça   parça   edişini   izlemekten   zevk   duymayı    anlaşılmaz   bulmaktadır.Ama   bazı   ülkelerde   yasaklanmış   olsa da,    dünyanın   birçok   yerinde   bu   tür   gösteriler    hala   düzenlenmektedir.

Öte   yandan   köpekler    birbirleriyle   yarışmaktan   hoşlanırlar   ve    aynı   ölçüde    zalimce   olmayan    birçok   spor   dalı   vardır.Çok   sayıda    farklı   tazı   soylarının    tümü,   tavşan,vb.   hızlı   koşan   avları   izlemek   ya da   kovalamak    için   geliştirilmişlerdir.Geçmişte   "doğancılık"    diye   adlandırılan   kuş   avında,    tazıların   yırtıcı   av   kuşlarıyla   birlikte    kullanılması   yaygındı.Kuzey   Afrika'da   ve    Asya'da,   Saluki   ve   Afgan   tazısı,    ceylan   kovalamaya    yarayan   soylardı.Günümüzde   yapılan   köpek   yarışlarında,   hızlı   koşmak   için    özel   olarak    geliştirilmiş    tazılar,    mekanik   bir   "tavşan"ın    peşinde   koşarlar.

                  TAZILAR    VE    ZAĞARLAR

         ÇEŞİTLİ   ÖZELLİKLER    TAŞIYAN   köpekler,    evcilleştirmenin    başlamasından    kısa    bir    süre   sonra (günümüzden     yaklaşık    6,000    yıl   önce),farklı    öbeklere    ayrıldılar.En   özgün    öbeklerden   biri   olan   av    izleme   köpekleri de,   zamanla   iki   ayrı   öbek   altında   toplandılar:

İngiliz   tazısı    ve    Afgan   tazısı   gibi   görerek   iz   süren    tazılar;

bloodhoud    gibi  koku     alarak     iz    süren    zağarlar.Av   sırasında,    ince   yapılı    olan   ve   çok   hızlı   koşan   tazılar    avı   kovalamada,   daha   ağır   yapılı   olan    ve   daha    yavaş   hareket   eden    zağarlarsa    avın   yerini    belirleyip    ortaya   çıkmaını   sağlamada    kullanılıyordu.Tazılar   ve   zağarlar,    büyüklük    bakımında    öbür    köpek    öbeklerine   göre   daha   büyük    çeşitlilik   gösterir.Eskiden    tazı   olarak    kullanılan    ve   şimdi   zağar    öbeğinde   sayılan   İrlanda   kurt   köpeği    en   ağır    köpeklerden    biridir;  minik   porsuk   zağarıysa,   en   küçük    soylar   arasında    yer   almaktadır.Birçok    tazı   ve   zağar   soyu   hala   avlanmada   kullanılmaktaysa da,    bazıları    ev   köpeklerine    dönüşmüş    durumdadır.Küçük   yapılı   çeşitlerin    ömrü   15   yıl   dolayındayken,    çok   iri   olanlarda    ortalama    süre    bunun    ancak    yarısı   kadardır.

                     KUŞ   AVI   KÖPEKLERİ

          SPANYELLER,    SETERLER,   puanterler (pointer'lar)   ve   avları   bulup    getiren   köpeklerin   tümü,    "kuş   avı   köpeği"    diye   adlandırılan    öbekte   yer   alır.Kulübede    yaşamak   için    geliştirilmiş    bu   soylar    genellikle    saldırgan   değillerdir. Günümüzde    en   çok   kullanıldıkları   alan,    tüfekle   kuş   avcılığıdır. Yalnızca    "işaret   etme"   ve   "yer   belirleme"    konusunda    eğitilirler. Kuşları   bulmak   için    havayı   koklar,     sonra   çömelmiş   durumda    sessizce   durarak,    avcıların   peşinde   olduğu   kuşların    varlığını   belli   ederler; avı    kovalama    gibi   bir    huyları    yoktur. Ölü   ya da  yaralı    avı   dişleriyle    hırpalamadan    getirebilmeleri    için,    ağızlarının    yumuşak   olması   gerekir. Kuş    avı   köpekleri   eğitime   çok   olumlu    tepki   verirler;  bu   nedenle   yalnız   spor   için   değil,     ev   köpeği    ve   refakat     köpeği   olarak da    yetiştirilirler.Labrador    köpeği   belki de,   dünyanın   en   gözde    refakat    hayvanı   ve   yardımcı    köpeğidir.

Teriye

                      TERİYELER

         ADLARI    "TOPRAK"    ANLAMINDAKİ    Latince   terra    sözcüğünden   gelen   teriyeler,    toprak   kazmadaki    ustalıklarıyla   tanınırlar.Porsuk,   tilki,   tavşan   ya  da    fare   yakalamak    amacıyla    yerde   delikler   açıp    ilerlemeleri   için    özel   bir   çaba   göstermelerine   gerek   yoktur.İngiltere'de    çok    eski   bir    geçmişleri    olan   ufak   tefek   teriyeler,   her   zaman   spor   ve  avcılık   amacıyla    kullanılmışlardır.

Çiftliklerdeki    ve    maden   ocaklarındaki    fareleri    öldürmek  için   en   uygun   köpekler de    teriyelerdir.Geçmişte    İngiltere'nin    birçok   bölgesinde    sınsr   teriyesi,   İskoç   teriyesi   ve    Yorkshire    teriyesi    gibi   farklı   teriye   çeşitleri   geliştirilmiştir; ama   Avusturalya   teriyesi    gibi   yeni  soylar   elde   edilmiş    birkaç  ülke   daha   vardır.Günümüzün    köpek   kulüpleri    tarafından   tescil   edilmiş    teriyelerin   çoğu,   19.   yüzyıl    içinde   ayrı   birer   soy   olarak   belirlenmişlerdir. 

                         HİZMET   KÖPEKLERİ

           KÖPEKLERİN    ÇOĞU    şu  ya da    bu     biçimde    insanlar    için   yararlı    bir   iş   görürler.Çeşitli    soylardan     köpeklerin     yer   aldığı    karışık   bir      öbek   olan     "hizmet    köpekleri"    öbeği,    aslında      öbür   beş   öbeğe    alınamayan     soyları   kapsar.Bu   bakımdan   hizmet   köpeklerinin   tekil   ve   özel     niteliklerinin     çeşitliliğini     belirtmek   için      "özel   köpekler"    teriminin    belki  de    daha    uygun   olduğu     söylenebilir.Gerçekten de,    hizmet   köpekleri     arasında     çok   daha   ilgi   çekici    ve   tuhaf     köpekler   vardır.

Bazı    hizmet    köpeklerinin    geçmişi    yüzyıllarca     önceye   iner; 

sözgelimi    çov-çovun     atası    3 000   yıl   kadar   önce     Moğolistan'da

savaşta     yararlanılmak  için   yetiştirilmiş,   daha    sonra     Çin'de    bir   kürk   ve   besin  kaynağı   olarak     kullanılmıştır.Aslında   hizmet    köpeklerinin    büyük   bölümü,   geçmişte    belirli    özel   amaçlarla    geliştirilmiş     soylardır.Sözgelimi     buldog,     boğayla   güreşme,    kanişse     su   kuşlarını    avlama    amaçlarına   yönelik   geliştirilmişlerdir;

ama   günümüzde    varlıklarını   ev  ve    gösteri    köpekleri     olarak     sürdürmektedirler. Hizmet   köpekleri   öbeğinde   ABD   kökenli    Boston     teriyesi,   Britanya    kökenli    buldog    ve   Fransa    kökenli    kaniş   gibi    çeşitli    ülkelerden    ulusal    köpek    soyları da   yer   almaktadır.

                          İŞ    KÖPEKLERİ

         EVCİLLEŞMİŞ    KURTLARIN    SOYUNDAN     yaklaşık   12 000    yıl    önce   türeyen    ilk   evcil   köpekler,    mamuttan    küçük   kuşlara    kadar    her  türlü  hayvanı    izlemede   insan   avcılara    yol  arkadaşı   oldular.Aradan    geçen   binlerce   yıl    boyunca    insanlar    ile    köpekler   arasındaki   işbirliği    hep   sürdü. Avrupalıların    15.  yüzyılda    Kuzey   Amerika'ya     ulaşmalarından  önce,   Amerika   Kızılderililerinin    evcilleştirmiş    oldukları   tek   hayvan   köpekti.  Bu   köpeklerin   başlıca  işi,   bir  ailenin  başka  yere    taşınması    sırasında    eşyaların   yüklendiği  kızakları    çekmekti; ayrıca,   büyük   çaplı  bizon    avlarında da  köpeklerden     yararlanılıyordu (bazen    bütün   bizon  sürüsü,    öldürmek    için   bir   köpeğin   peşine    takılırdı).Kağnıların   atlarla   ve   öküzlerle   çekildiği    Avrupa'daysa,    köpeğin   çekim   işlerinde   kullanılması  o   kadar    yaygın    değildi. Ama   daha   sonraları,    kutuplara   yönelik   keşif    gezilerinde,    Eskimo   kızak  köpekleri,   vazgeçilmez   bir   öğe   haline   geldi. Köpek   yarışmaları    açısından,    soy   kütüklerinde    çoban  köpekleri   ile    yardımcı    köpekler,   iş   köpekleri    öbeğinde    sınıflandırılırlar.  

                   SÜS    KÖPEKLERİ

        SÜS   KÖPEKLERİ     ÖBEĞİNDE,    en  küçük   yapılı   soyların   tümü    toplanmıştır; bunların    çoğunda    omuz   yüksekliği    30,5    cm'nin    altındadır.Belki de   bütün   evcil   hayvanlar  için  geçerli   en  ilgi    çekici    olgulardan  biri,    ne  kadar   küçük    olursa    olsun,    her  süs   köpeğinin     sonuçta    kurt   soyundan   gelmiş   olmasıdır.Genetik     bakımdan    bu    yırtıcı    atasından    bazı   özellikler    almış   olması   nedeniyle,    en   minik    köpek    bile    bir   kurt   gibi    davranmak    için  

elinden   geleni   yapmaya    çalışır: Tıpkı    bir   kurdun   yaptığı    gibi    kemikleri      kemirerek   yer;  yaşadığı   alanı    savunur; öbür   köpeklere   karşı    duygularını   duruşuyla   ve   kuyruğuyla     gösterir.Minyatür   köpek  türleri    yetiştirmeye    Romalıların    öncülük   ettiği    söylenebilir:  

Roma    kazı    alanlarında     günümüzün    soyları    kadar   küçük    köpeklere  ait   kemikler     bulunmuştur. Malta   köpeği    adı   verilen    küçük   beyaz    köpeğin    Roma   kökenli     olduğu    sanılmaktadır; gerçekten de    bir    Roma   resminde   bu  tür    bir    köpek     görülmektedir.Tibet,    Çin   ve    Japonya     gibi     yerlerde    eski   çağlardan  beri    yetiştirilmiş     başka    küçük    köpek    soyları da    vardır.Süs   spanyelleri,    Ortaçağ    boyunca    soyluların     gözde     hayvanları    olmuşlardır.

                              MELEZ     KÖPEKLER

          KÖPEK   SOYLARININ     avcılık,    çobanlık,     bekçilik,      spor     gibi    farklı     amaçlarla    yetiştirilmesi,    5 000     yılı    aşkın   sürelik   uzun    ve   yavaş    bir   süreçtir.Bununla    birlikte,    dünyadaki   köpeklerin   çoğu    hala    karışık   soylu,    yani    melezdir.İnsanların   yön    verdiği    seçici    bir    üremeyle     aynı    soydan   gelen    safkan   köpeklerden     farklı   olarak,     gelişigüzel    üremeler     sonucunda    ortaya   çıkmış     köpekler de   vardır.Sayısı    400'ü     bulan     dünyadaki   köpek    soylarının     tümü    arasında    karışıma   dayalı     üremeler     gerçekleştirilebilir; çünkü    tümü   kurt    soyundan  gelir;dolayısıyla    tek  bir   tür    oluşturur.Pratik    açıdan   bakıldığında,    bir   Danua   köpeği  ile   minik   bir   Pekin   köpeğinin     çiftleşmesinin     güç    olduğu    açıktır.

Ama   porsuk    zağarı  ile    Alman    çoban  köpeği    arasında   olduğu  gibi,    akla   gelmeyecek    pek   çok   melezleşmeler    gerçekleşmiştir.

Çoğunlukla   melez   köpeklerin    safkan     köpeklere  oranla    daha   zeki   olduğu   öne  sürülürse de,   bir   dizi    farklı    soyun    özelliklerini    bünyelerinde   topladıkları    için    davranışlarının    daha   büyük bir    çeşitlilik    gösterdiğini     söylemek,   daha   akla    yakındır.

 ÇOBAN KÖPEKLERİ

Çoban   köpekleri  ilk olarak  koyunlarla  sığırlara  çobanlık  ve  insanlara  bekçilik  yapmaları  için  üretilmişti. Ama günümüzde  yalnızca  bazıtürler  çoban  köpeği  olarak  kullanılmaktadır.

                                             

       

         

                            

Buldog

İngiliz Setteri 

İngiliz Setter, zarif ve kendine has benekleri ile oldukça güzel bir köpek cinsidir. İngiliz Setterinin benekleri, lekelerine göre daha az ya da daha yoğun olabilir. Fakat lekeler hemen her boyutta olabilmektedir. Ayrıca İngiliz Setter tüyleri ipeksi bir yapıya sahiptir. Uzun, dalgalı ya da düz olabilir. Bazı İngiliz Setterler üç renkli olabilir. Bu renkler pas rengi, beyaz ve siyahtır. Kafa uzunluğunun yarısı, burun uzunluğundan oluşmaktadır. Göz renkleri ela ya da kahverengi olabilmektedir. Vücutlarının alt kısmı, kuyrukları, kulakları ve bacaklarındaki tüyler, diğer bölümlere göre daha tüylü olmaktadır.



İngiliz Setterin Karakteristik Özellikleri

İngilir Setter arkadaş canlısı bir köpek olarak bilinmektedir. Ayrıca oldukça iyi huylu ve naziktir. İngiliz Setterler çocukları çok sever. Sevgiye muhtaç bir köpek cinsi olan İngiliz Setter, sokaktayken çok enerjik ve hareketlidir. Fakat bu durum eve geldiğinde tam tersine dönecek ve sakin olacaktır. Tuvalet eğitimi vermek zaman alabilir, sabır isteyen bir durum haline gelebilir. İngiliz Setterin eğitimi küçük yaşta başlamalıdır. Fakat bu köpekleri eğitirken asla sert davranmayınız. İngiliz Setter havlamaya eğilimli bir köpek cinsi olduğu için, erken yaşta bu eğilim bastırılarak kontrol altına alınmalıdır.



İngiliz Setterin Bakımı

İngiliz Setter bol hareket ihtiyacına duyan bir köpek cinsidir. Bu nedenle eğer her gün ve sık sık dışarı çıkarılamayacaksa, apartmanda bakım yapmak İngiliz Setterler için uygun değildir. Ayrıca serbest koşu istekleri bulunmaktadır. Onlara yoğun ve uzun hareket edebilecekleri bölgeler gerekmektedir. Bakımı için tüylerini düzenli taramak, onun daha iyi hissetmesini sağlayacaktır. Tüy dökecekleri zaman ekstra ilgi isterler. Ayrıca tırnakları kısa tutulmalıdır.



İngiliz Setterin Fiziksel Özellikleri

Erkeklerde 69 santimetreye kadar uzayabilen boy, dişilerde 66 santimetreyi bulabiliyor. Ayrıca dişilerde boy ortalama 58-66 cm, erkeklerde ortalama 61-69 cm oluyor. Erkek ve dişilerde değişkenlik göstermeyen kilo ise, ortalama 20 ile 32 arasında oluyor.

Yorkshire Terrier 

Uzun ve yumuşacık tüyleriyle dikkat çeken Yorkshire Terrier, günümüz dünyasında oldukça ilgi çeken bir ırktır. İpeksi tüyleri başından başlayarak, sırt çizgisi boyunca taranmış gibi iki yana ayrılır. İnsan saçına benzeyen tüyleri ile genelde ilginin odak noktası olur. Boyutları küçük, bakışları sevimli ve heyecan doludur.

Kulakları genelde dik ya da yarı dik olur. Burunları ortalama uzunlukta, yüzüne uygun olacak şekilde yaratılmıştır. Çok sevimli bir dış görünüşe sahiplerdir. Yorkshire Terrier besleyen kişilerin çoğu evcil hayvanlarının tüylerini, değişik ya da marjinal modeller ile süsler, tıraşlar ya da çeşitli tokalar ve aksesuarlar ile renklendirir. Tam bir şov ırkıdır. Birçok güzellik yaraşmasında, ön sıralarda boy gösterirler.


Yorkshire Terrierin Karakteristik Özellikleri

Kısa, boyundan beklenmeyen bir cesaret ve bela arayışı içerisinde olan Yorkshire Terrier bakımı sırasında, oldukça enerji harcatacak bir türdür. Hemen hemen her zaman başınıza yeni bir bela açmaya ya da hiç bilmediği maceralara atılmaya hazırdır. Sahibine ya da onunla ilgilenen insanlara karşı, oldukça sadık ve sevgi doludur. Yabancı insanlara karşı bazen mesafeli davranabilir. Eğitime oldukça yatkın olmasına rağmen, bazen inatçılık yaparak sıkıntı yaratabilir. Yine de geçici ve kolay aşılan bir problemdir. Diğer evcil hayvanlara, özellikle de küçük olanlara ve diğer köpeklere karşı biraz saldırgan olabilirler, ama bu da aşılabilir bir problemdir. Havlamayı çok sevmelerine rağmen, gerekli ve yeterli eğitim verildiğinde, bu problemi de kolaylıkla aşacaklardır. Eğitime olan yatkınlıkları, onları mükemmel bir evcil ve bekçi köpek yapabilir.

Yorkshire Terrierin Bakımı

Yorkshire Terrier bakım konusunda biraz zahmetlidir. Her gün tüyleri özenle taranmalı, gerekirse özel sprey ve kremlerle yumuşatılmalıdır. Soğuktan çabuk etkilenebileceği için de özellikle kış aylarında mutlaka koruyucu giydirilmesi önerilmektedir.

Yorkshire Terrier Teriyerler grubunda yer alan bir köpek cinsidir.Ülkemizde çok sık beslenen bir ırk olması dolayısıyla çok popülerdir.Yorkshire Terrier Özellikleri karakter yapısı nasıldır? bakımı zormudur?

Yavruları çoğunlukla siyah ve ten renginde dünyaya gelmektedir.Düz bir kafa ve orta şekilde bir buruna sahiptirdiler.Burunları ise siyahtır.Düzgün ve düzenli dişleri vardır.Gözleri her zaman güzel sevecen bir bir ifade ile bakmaktadır.Kulakları tam diktir yada yarı dik şeklindedir.Kuyruklarının yarısı kesik vaziyettedir.Tüyleri oldukça sık bir şekilde ve uzun bir yapıdadır.
Yorkshire Terrier Özellikleri

Bu ırk sanki macera için yaratılmış bir ırk gibidir.Macerayı çok severler.Küçük olduklarını kendilerinin düşünmezler sanki koca bir köpekmiş gibi kendilerini sanarlar.Bu küçük cins çok sadık aynı zamanda enerjik bir yapıya sahip.Yabancılara karşı içinde her zaman mesafe vardır ama sahibine karşı harika bir köpektir.Diğer hayvanlara ve diğer köpeklere karşı saldırgan yapıdadır.İnatçı bir yapısı olabilmektedir eğitim açısından eğitilebilir fakat baya zaman alacak bir köpektir.Çok fazla sevgi ve ilgi onun hayatını mutlululaştıran en temel durumdur.Kızdırıldığında ısırma eğilimi vardır.Çoğunlukla çok şirin bir köpektir ama tuvalet eğitimi konusunda sıkıntı oluşabilir.Yorkshire Terrier çok havlar mı? evet bu köpek çok fazla havlar fakat eğitimle engellebilmektedir.Yinede bunu bilerek hareket etmelisiniz.Gelen seslere en çok tepki verebilmektedir.Mesela bir zil sesi bile onun havlamasını sağlayabilir yada verdiği tepkiyi havlayarak gösterebilir komşular açısından sorun olmaması için eğitmeniz gerekiyor.Özel bir koruma eğitimi verilmememesi gerekiyor aksi halde bir takım problemler yaşayabilir zaten korumacı bir yapıya sahiptirler.



Bu köpek ırkı Apartmanda beslenmeye uygun bir ırktır.Soğuk onun için kötüdür soğukta çok dikkat edilmelidir.Çok fazla egzersize ihtiyaç duymayan bir ırktır ama yinede belli düzenli bir egzersiz onu daha mutlu edecektir.

Tüyleri nedeniyle bakımı biraz zordur.Hergün taranması gerekmektedir.Tüylerinin bir kısmı toka yardımı ile toplanırsa iyi olur.Dişleride düzenli bir şekilde temizlenmesi gerekir.Bu ikisi yapılması gereken düzenli bir işlemdir.

Yorkshire Terrier Tüy döker mi? bu ırk tüy dökmez.

Boyutları :
Yükseklik Erkekde 15 -17,5 cm
Yükseklik Dişide 15 -17,5 cm
Kilo Erkekde 3,2 Kg
Kilo Dişide 3,2 Kg

Ortalama olarak 12-15 yıl arası yaşamaktadır.

Bu Irk köken olarak İngiltere kökenli bir cinstir.Diğer köpekler gibi uzun yıllardır varolan bir ırk değildir.100 yıldır var olan bir ırktır.Kuzey İngiltereli işçiler bu ırkın gelişimi konusunda kullandıkları köpekleri kayıt etmemişler bu yüzdende bu köpeğin nasıl ortaya çıktığı hakkında çok detaylı bir bilgi elimizde bulunmamaktadır.Fakat bu köpekler geçmiş zamanlarda daha büyük bir şekildeymiş daha sonra güzel bir üretimle bu boyutlara kadar olması sağlanmışır.Ortalama olarak 1870 yılları civarında bu köpek yarışmalara sokulmuş ve yarışmalarda iyi bir derece alarak önemli bir köpek olduğunu göstermiştir.

Pomeranian Boo 

Boo bu süs köpeğinin çoğu kişi gerçek olduğuna bile inanmayan yazılar okuyoruz bazı forumlarda ama böyle bir köpek cinsi var ve birçok kişi tarafından beslenen bir köpek.Pomeranian Boo Özellikleri bakımı neler? hepsi konumuzda.

Pomeranian Boo özellikleri açısından oldukça küçük ve tüy açısından fazla bir ırktır.Yüzleri çok değişkenlik göstermektedir bir kısmı tilkiye benzeyen yüz ifadesine sahipken bir kısmının aynı oyuncak bebek gibi yüz ifadeleri vardır.Koyu renkli hepsinde gözler standarttır.Burun rengi ise tüylerinin renginde yada siyah renktedir.Sırtında öne doğru kıvrılan kuyruk vardır.Kürkleri tek renkte olabilmektedir.En fazla bulunduğu renkler kahverengi, turuncu, siyah ve beyaz rengidir.Çok nadir olmakla beraber iki renkli olanlarıda bulunmaktadır.
Pomeranian Boo Özellikleri

Pomeranian Boo özellikleri şu şekilde verilebilmektedir.

Şirinliğinle beraber çok insan tarafından sevilen bir köpektir.Türkiye’de şuanda çok yaygın olmasada yaygınlaşma eğilimdendir diyebiliriz.Pomeranian Boo çok fazla hayat dolu bir cinstir.Öğrenmek onun için bir hobi gibidir.Sahibine karşı cok bağlı ve sadıktırlar.İnatcılıklarıda vardır.Yavruyken diğer köpeklerle ve diğer canlılarla beraber büyürse ilerde sıkıntı olmaz.Bu köpekler çok küçük olmasına rağmen diğer birçok küçük köpekte olduğu gibi kendini büyükmüş gibi görüp diğer büyük köpeklere saldırma eğilimi olabilmektedir.Bekçi köpeği olarakta son derece uygun bir köpektir.Yalnız yabancılara karşı sürekli havlama durumundadır.Boo Çok Havlar mı?Evde beslerken bu köpeği havlama konusunda yeteri derecede eğitim vermelisiniz.Aksi halde komşularınızdan şikayet almanıza neden olabilir.Çünkü bu köpek kapı çalınsa bile havlayabilir eğitimini vermeniz gerek.Sahibinin kim olduğu iyice anlatılması eğitilmesi gerekir yoksa söz dinlememe huyları vardır.Çok küçük çocuklarla arası iyi değildir.Bu köpek ısırma eğiliminde olacağı için küçük çocuklarla bırakılmamalıdır.Yemekler konusunda çok seçici davranabilmektedir.



Boo Apartmanda beslenir mi? evet oldukça uygun bir ırktır.Ev içersindede sürekli hareket etmek ister ama sıcak havaları cok sevmez o nedenle cok sıcak iklimlerde yaşayanlar için yazın problem yaşanabilir.Ilıman iklimler bu köpek için uygundur.

Geniş bir oda veya ev içersinde egzersiz yapılması onun egzersiz ihtiyacını karşılayabileceklerdir.
Pomeranian Boo Resimleri


Boo Bakımı açısından sık sık fırçalanmaya ihtiyacı vardır.Alt kürkleri yıldız 1-2 defa yoğun şekilde olmak üzere yıl boyu dökülmektedir.Ancak sadece gerektiği zaman özel köpek şampuanı ile yıkanmalıdır.Gözlerinin kenaları ve kulakları düzenli olarak temizlenmesi gerekmektedir.Ayrıca diş bakımınada ihtiyaçları vardır.Boo Çok Tüy döker mi? evet oldukça fazla tüy dökmektedir.

Kilo ve yüksekliği şöyledir:
Yükseklik Erkekde 18 – 30 cm
Yükseklik Dişide 18 – 30 cm
Kilo Erkekde 1 – 3 Kg
Kilo Dişide 1 – 3 Kg

Ortalama ömürleri bu köpeğin uzundur ve 15 yıl kadar iyi bakılırsa yaşayabilmektedirler.

Bu köpeğin kökeni eskiden Avrupa’ya getirilmiş olan Spitz ırkından geldiği öne sürülmektedir.Bu köpeğin ataları daha önceden cok daha fazla kilolu üretimler halindediler daha sonra Kraliçe Victoria bu köpeğin meraklısı olduğunu gösterdi ve bu köpek için özel programlar kurmuştur.Bu sayede daha küçük ırklar meydana gelmiştir.Önceden 15 kilo civarı olabilen bu köpekler şimdi 3 kg kadar olabilmektedir.Şuanda aile ve yarışma köpeği olarak cok fazla kullanılan bir köpektir.

Kaynaklar:

http://www.kopekcinsleri.net/