AquaPonic Sistemler (Balık ve Sebzenin Birlikte Yetiştiriciliği)
Eğer sürekli bilgilendirici bir şey arıyan bir yetiştiricisi iseniz, o zaman "aquaponics" hakkındaki bu yazıyı okumalısınız. Akuaponik sistemler aslında bir tür topraksız tarımdır. Üretim aşamasında ortaya çıkabilecek çeveyi kirleten çok az sayıdaki maddenin bile çevreyi korumak için büyük oranda kontrol altında tutulduğu bir sistemdir.
Sistem 4 elamandan oluşur:
1- Bitki, 2- Pompa, 3- Balık, 4- Tank (Havuz)
Akuaponik sistem su ürünleri yetiştiriciliğiyle bitki tarımının mükemmel bir birleşimidir.
İdeal olarak, akuaponik sistemler iki ana öğeden oluşmaktadır.
- Suda yapılan balık yetiştiriciliği ve toprak olmadan yapılan tarım. Akuaponik sistemlerin bu iki temel öğesi verimli çalışmak için birbirlerini tamamlarlar. İyi ekipman ve doğru bilgi ile düzgün planlanmış bir sistemden kesinlikle iyi verim alınabilir.
Akuaponik
Akuaponik; geleneksel Akuakültür(akuatik canlılardan olan balık, kerevit, karides üretimi) ile Hidroponik Sistem'in (topraksız tarım/ bitkilerin su ve besin eriyikleri ile beslenmesi) birleşmesi ile sürdürülebilir gıda üretim sistemi alternatiflerindendir. Akuakültür'de zamanla suyun kirliliği balık için zararlı düzeye gelir. Bu su, hidroponik sistemde yetişen ürünlere, sistemi tıkayacak partiküller filtrelenip gönderilerek, bitkinin ihtiyaç duyduğu hayati besin maddelerini almasına, aynı zamanda akuakültürde yetişen canlıların suyunun temizlenerek kapalı devre simbiyotik yaşamın oluşmasını sağlar. Akuaponik terimi de akuakültür ve hidroponik kelimelerinin birleşiminden meydana gelmiştir.
Aquaponik Sistemi kullanan işyerleri ve üretimin gerçekleştirildiği saha büyüklük bakımından değişiklik gösterir. Sistemler genellikle taze su içerir ancak sistemde beslenen balıkların ve yetiştirilen ürünlerin tuz ve demir gibi materyallere duyduğu ihtiyacın dengelenmesine dikkat edilmesi gerekmektedir. Akuaponik bilimin hâlâ erken bir aşamada olduğu söylenebilir.
Akuakültür canlılarının suyun devir daim yapması akuaponik sistemin olmazsa olmazlarındandır.
Sistemin İşleyişi
Akuaponik sistem 2 ana kısımdan oluşur.
Akuakültür Kısım : Canlılarının yaşayıp beslendiği, atık ürettiği kısım.
Hidroponik Kısım : Sistemle daha önceden çimlendirilmiş sebze(lahana, kabak, salata, marul) ve meyve(çilek, domates) gibi bitkilerin yetiştiği kısım.
Akuakültür Kısmı
Bu kısım, hobi amaçlı kullanılan fanuslardan, balık üretim tesislerinin kullandığı büyük su haznelerine kadar değişen ölçülerde olabilmektedir. Hatta göl, gölet ya da benzer su birikintilerinde de akuakültür yapılabilir.
Akuaponik Sistemde genellikle balık kullanıldığından sistemin büyüklüğü ve amacına göre hangi cins balığın üretiminin gerçekleştireleceğinin iyi araştırılması gerekmektedir. Üretilecek bitkilerin özellikle tuz ve demir ihtiyacıyla balıkların beslenmek için kullanacakları gıda ve ortam arasında bir denge olmalıdır.
Yosunlanmayı engellemek için ise balıklar yarı karanlık ortamda tutulur.
Hidroponik Kısmı
Hidroponik kısımda bitkilerin bulunacağı ortam çok önemlidir. Hidroponik sistemde pek çok bitki yetişebileceği için , ortamın nasıl olması gerektiği konusunda tek bir varsayım yapmak doğru olmayacaktır. Yetiştirilecek bitki/ bitkilerin istedikleri ortam ısısı, tuz ve mineral ihtyaçları arasında büyük farkılıklar olmamalıdır.
Akuaponik Sistemin İşleyişi
Akuakültür de yetişen canlıların beslenmesi sonucu oluşan dışkı, çeşitli mikroorganizmalar ile birlikte bitki için oldukça besleyici yapı taşlarını da içerir. Bu su genellikle su pompası kullanılarak Hidroponik kısımda yetişen bitkilere gönderilir. Popmalama sisteminin tıkanmaması için Akuakültür kısmında bulunan yenmemiş yem, yosun ve diğer sistemi tıkaması muhtemel maddeler filtrelenmelidir.
Hidroponik Sistem kendi içerisinde çeşitli şekillere ayrılır. Bitki kökleri torf, çakıl, kum, perlit, taş yünü, hidroton gibi genellikle ph değeri olmayan maddelere sarılır. Bazı sistemlerde köklerin bir kısmı bu materyallere sarılırken kökün bir kısmı ya da tamamı suyun içinde de olabilir.
Sulama/ Drenaj Sistemi : Bu sistemde bitkiler, akuakültür sisteminden gelen su ile sulanır. Kökler ihtiyacı olan besin maddelerini akan sudan alırlar ve oksijen ihtiyaçlarını sarıldıkları kayaçların gözeneklerinden karşılarlar. Bu sistem sürekli çalışabildiği gibi belirli zamanlarda çalışacak şekilde de ayarlanabilir.
Derin Su Kültürü : Bu sistemde bitki kökleri tamamen suyun içerisindedir. Suyun drenejının gerekli olmadığı bu sistemde bitki köklerinin ışık almaması, ve köklerin havalandırılması gerekmektedir. Aksi taktirde köklerde çürüme meydana gelebilir.
Fitil Sistemi : Su Emici bir madde vasıtası ile emilip köklere taşındığı sistemdir.
İnce Besin Tabakası Sistemi : Bu sistemde köklerin en dip kısmı suyla temas halindedir.
Damlama Sistemi : Sulama sistemine benzeyen bu yöntemde geleneksel tarımda kullanılan damlama methodu kullanırak bitki sulanır.
Sisleme Sistemi : Su Bitki köklerine ince tanecikler olarak püskürtülür. Bu yöntemde köklerin besini daha iyi emdiği düşünülmektedir.
Yağmurlama Sistemi : Bu sistem geleneksel tarımda kullanılan sistemle aynıdır. Güneş altında ısınan bitkinin bir anda yağmurlama yöntemi ile soğutulmasının bitki sağlığı için kötü bir yöntem olduğu düşünülür.
Besinlerin ayrıştırılması
Akuaponik sistemde besin maddeleri bakımından zengin olan atık, hidroponik üretim yataklarında bitkileri beslemek için kullanılır. Bu balık için de faydalıdır çünkü bitki kökleri ve kökbakterileri sudaki balık için zararlı olan atıkları ayrıştırır. Bu besinler balık dışkısı, yosun ve çürümüş balık yemlerinden oluşur ve bu balık için toksikiteyi arttırmak yerine, hidroponik sistemde kullanılan yapay besinlere organik bir alternatif olarak kullanılır.
Daha sonra hidroponik yataklar biofiltre gibi davranır. Balık tankından gelen sudan amonyak, nitrat, nitrit ve fosforu ayrıştırır. Sonuç olarak balık için temiz olan su tekrar balık tankına pompalanır.
Bitki kökleri ve bitki büyüme yatağı olarak kullanılan maddeler arasında yaşayan [azot bakterisi], besin döngüsünde öyle kritik bir rol onar ki onlar olmadan tüm sistem işlevselliğini kaybeder.
Balık Türleri
Akuakültüre uyumlu tatlı ve acı su balık türlerinden Tilapia, Levrek, Alabalık en tercih edilen türlerlendir. Kuzey Amerika'da ki ticari işletmeler Akuaponik sistemlerini Tilapia üzerine kurmuşlardır.
Su Kalitesi
Balıkların yetiştirildiği tanklar iyi kalitede suya ihtiyaç duyar. Su kalitesini test eden kitler, Akuakültür malzeme teminini sağlayan şirketlerin demirbaşıdır. Su kalitesini belirleyen kritik etmenler çözülmüş oksijen, karbondioksit, amonyak, nitrat, nitrit, PH, klor olmaktadır.
Balığın cinsi, büyüme hızı, beslenme hızı, hacmi ve diğer çevre etkenleri su kalitesinde hızlı değişimlere sebep olabilir. Sabit su kalitesinin korunmasına çalışılmalıdır.
Yapılabilirlik
Akuaponik Sistemin Avantajları :
Düşük su kullanımı ile aynı miktarda bitki üretimi, geleneksel tarıma göre %2 su kullanımı ile mümkün olmaktadır.
Doğal balık emülsiyonu ile organik gübreleme.
Akuakültürde ortaya çıkan atığın bu sistemde değerlendirilmesi.
Katlı sistem ile daha küçük alanlarda büyük miktarlarda tarım ürünü elde etme olanağı.
Orgranik ürün satan pazar ya da marketin yakınına bu sistemin kurulması taşıma masraflarını azaltır.
Pestisit kullanılmaması ve toprağa oranla nispeten daha temiz bir ortamda yetişen bitkilerin daha az yıkanma ihtiyacı duyması.
Hidroponik yetiştiriciler balık gübresi içeren suyu organik gübre olarak kullanarak bitkilerin iyi bir şekilde büyümesini sağlar.
Balık üreticileri hidroponik sistemi biofiltreleme için bir çözüm olarak görmekte.
Sera içi üretim yapanlar Akuaponik sistemde üretiminin organik açıdan en saf yolu olduğunu düşünürler.
Akuaponik taze sebze ve protein bakımından zengin balık üretimine izin verir.
Akuaponik Sistemin Dezavantajları:
Sistemin ilk kurulumunun maliyetli oluşu.
Sistemin hatlarının kesin olarak oturmuş olmaması.
Kaynak bilginin az oluşu.
Pompanın çalışması için gereken enerji giderinin fazla olması.
Pompanın tıkanması sonucu bitkilerin veya balıkların yaşamının tehlikeye girmesi.
Balığı beslemek için kullanılacak yemin özenle seçilmesi.
Suyun PH ve EC değerlerinin belirli değerlerde tutulması gerekmelidir.
Sistemin Tarihi Gelişimi
1980'lere kadar Akuaponik sistemde sınırlı başarılar elde edilmiştir. 1980'den sonra Akuaponik teknoloji gıda üretiminde güvenilir bir sistem haline gelmiştir. Modern Akuaponik sistemler büyük ölçüde başarılı olabilir ancak üst düzey yönetim ve ani değerlendirmelere ihtiyaç duyar. Akuaponik Sistemlerin Tarih incelemesinin Hidroponik ve Akuakültür sistemlerinin tarihinden başlaması gerekmektedir.
Hidroponik sistemlerin bitkilerin topraktan nasıl beslendiğinin araştırılması sonucu 1600'lü yıllarda ortaya çıktığı düşünülmektedir. Zaman içerisinde önemi azalsa da son yarım asır içerisinde ortaya çıkan organik gıdaya duyulan ihtiyacın artması sonucu tekrar önem kazanmıştır.
Otomatik sifon ve çalışması
Bu otomatik sifon aşğıdda videodada izleyeceğiniz gibi suyu doldurup boraltmayla çalışan bir sistem işinize yarar diye buraya koyuyuyorum.
Eğer sürekli bilgilendirici bir şey arıyan bir yetiştiricisi iseniz, o zaman "aquaponics" hakkındaki bu yazıyı okumalısınız. Akuaponik sistemler aslında bir tür topraksız tarımdır. Üretim aşamasında ortaya çıkabilecek çeveyi kirleten çok az sayıdaki maddenin bile çevreyi korumak için büyük oranda kontrol altında tutulduğu bir sistemdir.
Sistem 4 elamandan oluşur:
1- Bitki, 2- Pompa, 3- Balık, 4- Tank (Havuz)
Akuaponik sistem su ürünleri yetiştiriciliğiyle bitki tarımının mükemmel bir birleşimidir.
İdeal olarak, akuaponik sistemler iki ana öğeden oluşmaktadır.
- Suda yapılan balık yetiştiriciliği ve toprak olmadan yapılan tarım. Akuaponik sistemlerin bu iki temel öğesi verimli çalışmak için birbirlerini tamamlarlar. İyi ekipman ve doğru bilgi ile düzgün planlanmış bir sistemden kesinlikle iyi verim alınabilir.
Akuaponik
Akuaponik; geleneksel Akuakültür(akuatik canlılardan olan balık, kerevit, karides üretimi) ile Hidroponik Sistem'in (topraksız tarım/ bitkilerin su ve besin eriyikleri ile beslenmesi) birleşmesi ile sürdürülebilir gıda üretim sistemi alternatiflerindendir. Akuakültür'de zamanla suyun kirliliği balık için zararlı düzeye gelir. Bu su, hidroponik sistemde yetişen ürünlere, sistemi tıkayacak partiküller filtrelenip gönderilerek, bitkinin ihtiyaç duyduğu hayati besin maddelerini almasına, aynı zamanda akuakültürde yetişen canlıların suyunun temizlenerek kapalı devre simbiyotik yaşamın oluşmasını sağlar. Akuaponik terimi de akuakültür ve hidroponik kelimelerinin birleşiminden meydana gelmiştir.
Aquaponik Sistemi kullanan işyerleri ve üretimin gerçekleştirildiği saha büyüklük bakımından değişiklik gösterir. Sistemler genellikle taze su içerir ancak sistemde beslenen balıkların ve yetiştirilen ürünlerin tuz ve demir gibi materyallere duyduğu ihtiyacın dengelenmesine dikkat edilmesi gerekmektedir. Akuaponik bilimin hâlâ erken bir aşamada olduğu söylenebilir.
Akuakültür canlılarının suyun devir daim yapması akuaponik sistemin olmazsa olmazlarındandır.
Sistemin İşleyişi
Akuaponik sistem 2 ana kısımdan oluşur.
Akuakültür Kısım : Canlılarının yaşayıp beslendiği, atık ürettiği kısım.
Hidroponik Kısım : Sistemle daha önceden çimlendirilmiş sebze(lahana, kabak, salata, marul) ve meyve(çilek, domates) gibi bitkilerin yetiştiği kısım.
Akuakültür Kısmı
Bu kısım, hobi amaçlı kullanılan fanuslardan, balık üretim tesislerinin kullandığı büyük su haznelerine kadar değişen ölçülerde olabilmektedir. Hatta göl, gölet ya da benzer su birikintilerinde de akuakültür yapılabilir.
Akuaponik Sistemde genellikle balık kullanıldığından sistemin büyüklüğü ve amacına göre hangi cins balığın üretiminin gerçekleştireleceğinin iyi araştırılması gerekmektedir. Üretilecek bitkilerin özellikle tuz ve demir ihtiyacıyla balıkların beslenmek için kullanacakları gıda ve ortam arasında bir denge olmalıdır.
Yosunlanmayı engellemek için ise balıklar yarı karanlık ortamda tutulur.
Hidroponik Kısmı
Hidroponik kısımda bitkilerin bulunacağı ortam çok önemlidir. Hidroponik sistemde pek çok bitki yetişebileceği için , ortamın nasıl olması gerektiği konusunda tek bir varsayım yapmak doğru olmayacaktır. Yetiştirilecek bitki/ bitkilerin istedikleri ortam ısısı, tuz ve mineral ihtyaçları arasında büyük farkılıklar olmamalıdır.
Akuaponik Sistemin İşleyişi
Akuakültür de yetişen canlıların beslenmesi sonucu oluşan dışkı, çeşitli mikroorganizmalar ile birlikte bitki için oldukça besleyici yapı taşlarını da içerir. Bu su genellikle su pompası kullanılarak Hidroponik kısımda yetişen bitkilere gönderilir. Popmalama sisteminin tıkanmaması için Akuakültür kısmında bulunan yenmemiş yem, yosun ve diğer sistemi tıkaması muhtemel maddeler filtrelenmelidir.
Hidroponik Sistem kendi içerisinde çeşitli şekillere ayrılır. Bitki kökleri torf, çakıl, kum, perlit, taş yünü, hidroton gibi genellikle ph değeri olmayan maddelere sarılır. Bazı sistemlerde köklerin bir kısmı bu materyallere sarılırken kökün bir kısmı ya da tamamı suyun içinde de olabilir.
Sulama/ Drenaj Sistemi : Bu sistemde bitkiler, akuakültür sisteminden gelen su ile sulanır. Kökler ihtiyacı olan besin maddelerini akan sudan alırlar ve oksijen ihtiyaçlarını sarıldıkları kayaçların gözeneklerinden karşılarlar. Bu sistem sürekli çalışabildiği gibi belirli zamanlarda çalışacak şekilde de ayarlanabilir.
Derin Su Kültürü : Bu sistemde bitki kökleri tamamen suyun içerisindedir. Suyun drenejının gerekli olmadığı bu sistemde bitki köklerinin ışık almaması, ve köklerin havalandırılması gerekmektedir. Aksi taktirde köklerde çürüme meydana gelebilir.
Fitil Sistemi : Su Emici bir madde vasıtası ile emilip köklere taşındığı sistemdir.
İnce Besin Tabakası Sistemi : Bu sistemde köklerin en dip kısmı suyla temas halindedir.
Damlama Sistemi : Sulama sistemine benzeyen bu yöntemde geleneksel tarımda kullanılan damlama methodu kullanırak bitki sulanır.
Sisleme Sistemi : Su Bitki köklerine ince tanecikler olarak püskürtülür. Bu yöntemde köklerin besini daha iyi emdiği düşünülmektedir.
Yağmurlama Sistemi : Bu sistem geleneksel tarımda kullanılan sistemle aynıdır. Güneş altında ısınan bitkinin bir anda yağmurlama yöntemi ile soğutulmasının bitki sağlığı için kötü bir yöntem olduğu düşünülür.
Besinlerin ayrıştırılması
Akuaponik sistemde besin maddeleri bakımından zengin olan atık, hidroponik üretim yataklarında bitkileri beslemek için kullanılır. Bu balık için de faydalıdır çünkü bitki kökleri ve kökbakterileri sudaki balık için zararlı olan atıkları ayrıştırır. Bu besinler balık dışkısı, yosun ve çürümüş balık yemlerinden oluşur ve bu balık için toksikiteyi arttırmak yerine, hidroponik sistemde kullanılan yapay besinlere organik bir alternatif olarak kullanılır.
Daha sonra hidroponik yataklar biofiltre gibi davranır. Balık tankından gelen sudan amonyak, nitrat, nitrit ve fosforu ayrıştırır. Sonuç olarak balık için temiz olan su tekrar balık tankına pompalanır.
Bitki kökleri ve bitki büyüme yatağı olarak kullanılan maddeler arasında yaşayan [azot bakterisi], besin döngüsünde öyle kritik bir rol onar ki onlar olmadan tüm sistem işlevselliğini kaybeder.
Balık Türleri
Akuakültüre uyumlu tatlı ve acı su balık türlerinden Tilapia, Levrek, Alabalık en tercih edilen türlerlendir. Kuzey Amerika'da ki ticari işletmeler Akuaponik sistemlerini Tilapia üzerine kurmuşlardır.
Su Kalitesi
Balıkların yetiştirildiği tanklar iyi kalitede suya ihtiyaç duyar. Su kalitesini test eden kitler, Akuakültür malzeme teminini sağlayan şirketlerin demirbaşıdır. Su kalitesini belirleyen kritik etmenler çözülmüş oksijen, karbondioksit, amonyak, nitrat, nitrit, PH, klor olmaktadır.
Balığın cinsi, büyüme hızı, beslenme hızı, hacmi ve diğer çevre etkenleri su kalitesinde hızlı değişimlere sebep olabilir. Sabit su kalitesinin korunmasına çalışılmalıdır.
Yapılabilirlik
Akuaponik Sistemin Avantajları :
Düşük su kullanımı ile aynı miktarda bitki üretimi, geleneksel tarıma göre %2 su kullanımı ile mümkün olmaktadır.
Doğal balık emülsiyonu ile organik gübreleme.
Akuakültürde ortaya çıkan atığın bu sistemde değerlendirilmesi.
Katlı sistem ile daha küçük alanlarda büyük miktarlarda tarım ürünü elde etme olanağı.
Orgranik ürün satan pazar ya da marketin yakınına bu sistemin kurulması taşıma masraflarını azaltır.
Pestisit kullanılmaması ve toprağa oranla nispeten daha temiz bir ortamda yetişen bitkilerin daha az yıkanma ihtiyacı duyması.
Hidroponik yetiştiriciler balık gübresi içeren suyu organik gübre olarak kullanarak bitkilerin iyi bir şekilde büyümesini sağlar.
Balık üreticileri hidroponik sistemi biofiltreleme için bir çözüm olarak görmekte.
Sera içi üretim yapanlar Akuaponik sistemde üretiminin organik açıdan en saf yolu olduğunu düşünürler.
Akuaponik taze sebze ve protein bakımından zengin balık üretimine izin verir.
Akuaponik Sistemin Dezavantajları:
Sistemin ilk kurulumunun maliyetli oluşu.
Sistemin hatlarının kesin olarak oturmuş olmaması.
Kaynak bilginin az oluşu.
Pompanın çalışması için gereken enerji giderinin fazla olması.
Pompanın tıkanması sonucu bitkilerin veya balıkların yaşamının tehlikeye girmesi.
Balığı beslemek için kullanılacak yemin özenle seçilmesi.
Suyun PH ve EC değerlerinin belirli değerlerde tutulması gerekmelidir.
Sistemin Tarihi Gelişimi
1980'lere kadar Akuaponik sistemde sınırlı başarılar elde edilmiştir. 1980'den sonra Akuaponik teknoloji gıda üretiminde güvenilir bir sistem haline gelmiştir. Modern Akuaponik sistemler büyük ölçüde başarılı olabilir ancak üst düzey yönetim ve ani değerlendirmelere ihtiyaç duyar. Akuaponik Sistemlerin Tarih incelemesinin Hidroponik ve Akuakültür sistemlerinin tarihinden başlaması gerekmektedir.
Hidroponik sistemlerin bitkilerin topraktan nasıl beslendiğinin araştırılması sonucu 1600'lü yıllarda ortaya çıktığı düşünülmektedir. Zaman içerisinde önemi azalsa da son yarım asır içerisinde ortaya çıkan organik gıdaya duyulan ihtiyacın artması sonucu tekrar önem kazanmıştır.
Otomatik sifon ve çalışması
Buda Başka bir sistem
