Toprağın Havalanması ve Kök Büyümesi
Toprağın Havalanması ve Kök Büyümesi
Çoğu bitkilerde olduğu gibi meyve ağaçlarının kökleri de iyi havalanabilen topraklarda çok daha iyi gelişir. Kök sistemlerinin gelişmesi üzerine, toprak atmosferinin kompozisyonunu, diğer bir deyimle, oksijen-karbondioksit içeriği ve toprakta anaerobik parçalanma sonucu oluşan kükürtlü hidrojen miktarları etkili olmaktadır. Çoğu kökler, karbondioksit oranının yüksek olduğu ortamlarda yaşayamazlar. Meyve ağaçlarında köklerin büyük bir kısmı ancak kısa bir süre için topraktaki % 9-10 oranındaki karbondioksit miktarına dayanabilir, Bununla beraber, köklerinoptimal gelişmeleri için topraktaki karbondioksit miktarının ancak; % l'in altında olması gerekmektedir. Köklerin çok iyi gelişebilmeleri için topraktaki oksijen oranı ise % 12'nin üzerinde bulunmalıdır. Oksijen "kapsamının % 8'dcn aşağıya düşmesi köklerin gelişmelerini geriletir ve % 2'nin altına düşmesi halinde gelişme durur (Kaçar, 1989).
Geisler de (1965), araştırmasında köklerin gelişmesinin, toprakta bulunan faydalanılabilir oksijen miktarına bağlı olduğunu ortaya koymuştur. Gerçekten, Girton, toprakta oksijen oranının % 5-8 arasında bulunması halinde portakal ağacının köklerinde büyümenin yavaşladığı ve bu oranın % 1-1,5'a düşmesi halinde büyümenin tamamen durduğunu bulmuştur. Öte yandan, anaerobik parçalanma sonucu toprak havasına karışan kükürtlü hidrojenin (H2S) çok az miktarlarının bile köklerin "gelişmeleri üzerine olumsuz etki yaptığı görülmüştür
Çoğu bitkilerde olduğu gibi meyve ağaçlarının kökleri de iyi havalanabilen topraklarda çok daha iyi gelişir. Kök sistemlerinin gelişmesi üzerine, toprak atmosferinin kompozisyonunu, diğer bir deyimle, oksijen-karbondioksit içeriği ve toprakta anaerobik parçalanma sonucu oluşan kükürtlü hidrojen miktarları etkili olmaktadır. Çoğu kökler, karbondioksit oranının yüksek olduğu ortamlarda yaşayamazlar. Meyve ağaçlarında köklerin büyük bir kısmı ancak kısa bir süre için topraktaki % 9-10 oranındaki karbondioksit miktarına dayanabilir, Bununla beraber, köklerinoptimal gelişmeleri için topraktaki karbondioksit miktarının ancak; % l'in altında olması gerekmektedir. Köklerin çok iyi gelişebilmeleri için topraktaki oksijen oranı ise % 12'nin üzerinde bulunmalıdır. Oksijen "kapsamının % 8'dcn aşağıya düşmesi köklerin gelişmelerini geriletir ve % 2'nin altına düşmesi halinde gelişme durur (Kaçar, 1989).
Geisler de (1965), araştırmasında köklerin gelişmesinin, toprakta bulunan faydalanılabilir oksijen miktarına bağlı olduğunu ortaya koymuştur. Gerçekten, Girton, toprakta oksijen oranının % 5-8 arasında bulunması halinde portakal ağacının köklerinde büyümenin yavaşladığı ve bu oranın % 1-1,5'a düşmesi halinde büyümenin tamamen durduğunu bulmuştur. Öte yandan, anaerobik parçalanma sonucu toprak havasına karışan kükürtlü hidrojenin (H2S) çok az miktarlarının bile köklerin "gelişmeleri üzerine olumsuz etki yaptığı görülmüştür
