HIYAR YETİŞTİRİCİLİĞİNDE ÇİNKO NOKSANLIĞI
Bitkide boğum araları incelmiş ve normalin yarısı veya üçte biri oranına kısalmıştır.
Dolaysıyla bitki bodur görünümdedir.
Yaşlı yaprakların kenarları bazen yukarı doğru kıvrık olur ve gayri muntazam dağılmış, sarımsı yeşil lekeli bir görüntüdedir.
Klorozlu bölgelerde sonradan beyazımsı kahve ve kahve renkli nekrotik lezyonlar oluşur ve hızlı tüm yaprak yüzeyini kaplar.
Takiben yaprak kurur ve ölür.
Başlangıçta damarlar etrafında dar bir şerit halinde yeşil alan kalır.
Orta yapraklar oluşumundan itibaren küçüktür ve koyu yeşil renklidir, kenarları az çok yukarı doğru kıvrıktır.
Yaprak sapına ucuna doğru, yaprak iyice daralır ve kıvrılır.
Yapraklar normalden kalın ve gevrek bir yapıdadır.
Yaprak ana damarlar bazen aşağı doğru kıvrılırlar.
Bazen, yaprakların özellikle alt yüzeylerinde damar renkleri menekşe menekşemsi kahve renk alırlar.
Yaprak tüylülüğü artar ve bunun neticesinde gümüşümsü gri yeşil bir renk sergilerler.
HIYAR YETİŞTİRİCİLİĞİNDE FOSFOR NOKSANLIĞI
Hıyar bitkisi fosfor noksanlığında yapraklar donuk koyu yeşil renkli ve küçük olurlar. Yapraklarda zaman zaman bronz renkli lekeler görülür.
Solgun ve sarkık bir şekilde dururlar
veya erken ölürler.
Gövde kısa ve incedir.
Meyveler donuk yeşil renkli ve bronz lekelidir.
Yaşlı yaprakların ayasında, şeffaf görünümlü, kahverengi nekrozlar görülür ve yaprak saplan kurur.
HIYAR YETİŞTİRİCİLİĞİNDE POTASYUM NOKSANLIĞI
Hıyar bitkisi potasyum noksanlığında yapraklar damarlar civarında mavimsi yeşil renkte, yaprak kenarları ise bronza kayan renk değişimleri vardır.
Genç yapraklar dalgalı bir hal alırlar.
Nekrozlu yapraklar sarımsı kahve ve kahverengine döner ve kenarlardan başlayarak kuruma görülür.
Meyve yumuşak ve gövde tarafı ince olur.
Potasyum noksanlığı çeken bitkilerde turgor basıncı düşer ve su stresi olunca bitkiler gevşek dokulu bir hal alırlar. Kuraklığa ve dona karşı dayanıklılık zayıflar.
Aynı şekilde hastalık etmenlerine ve tuzlu toprak koşullarına karşı bitkiler çok daha duyarlı olurlar.
Bitki dokularında ve hücre organellerinde anormal gelişmeler görülür.
Bitkide ksilem ve floem dokuların oluşumu geriler.
Dokularda ligninleşme azalır.
Bunun sonucu olarak potasyum noksanlığında gövde zayıflar.
Potasyum bitkilerde birçok kalite unsurunu etkileyen bir besin elementidir.
Bu nedenle bitkilerde potasyum noksanlığı bitkinin özelliğine göre çeşitli kalite bozulmalarına yol açar.
Özellikle sebze, meyve, tütün ve lif bitkilerinde potasyum noksanlığı kalite özelliklerini çok olumsuz etkiler.
HIYAR YETİŞTİRİCİLİĞİNDE AZOT NOKSANLIĞI
Hıyar bitkisi azot noksanlığında gövde ince, sert ve lifsi yapılı olur.
Yapraklar genelde açık yeşil renkli, özellikle yaşlı yapraklar sarımsı olurlar.
Meyveler kısa, açık yeşil renkli ve çiçek burnu büzülmüş vaziyette olur.
Noksanlık belirtileri önce yaşlı yapraklarda görülür.
Eksik yapraklar daha açık yeşil, daha küçüktür, daha erken sonbahar rengi veya daha yoğun sonbahar rengi gösterebilir ve daha erken de düşebilir.
Sürgünler ve dallar daha kısa olacaktır ve sayıları da daha az olabilir.
HIYAR YETİŞTİRİCİLİĞİNDE DEMİR NOKSANLIĞI
Hıyar bitkisi demir noksanlığı karakteristik belirtileri, demirin etkilediği metabolik reaksiyonların bozulmasından, büyüme ve klorofil sentezi için gerekli enerji transferinin kısıtlanmasından kaynaklanır.
Demir noksanlığı belirtilerinin çok tipik olması ve bütün bitkilerde birbirine benzemesi, kolay tanınmasını sağlar.
Bununla birlikte, birçok durum da demir noksanlığı ile beraber diğer bazı mikro besin elementlerinin (özellikle çinko ) noksanlığı aynı zamanda söz konusu olabilmekte, bu da tanınmayı güçleştirebilmekte.
Yaprak analizleri, önemli ipuçları vermekle beraber, demir noksanlığının teşhisinde kesin bir kriter olarak ele alınması güçtür.
HIYAR YETİŞTİRİCİLİĞİNDE MAGNEZYUM NOKSANLIĞI
Hıyar bitkisi magnezyum noksanlığı yaşlı yapraklarda, damarlar ve yaprak kenarlarında ince bir bant yeşil kalarak,
yaprağın diğer kısımları sararır.
Yaprakların kenarlarında kahverengi lekeler görülebilir.
Budanmış bitkilerde ana gövde yeni sürgünlerin gereksinimini karşılayacak kadar magnezyum absorbe edemediği için, budanmadan sonra noksanlık görülme ihtimali yüksektir.
Noksanlık belirtileri ilk önce yaşlı yapraklarda görülür.
Eksik yapraklar ince ve kırılgandır, erken düşer ve interveinal ve marjinal kloroz gösterir.
Yapraklar sonunda interveinal kızarıklık ve nekroz gelişir.
Noksanlıkler şiddetli olmadığı sürece sürgünler normal görünebilir.
HIYAR YETİŞTİRİCİLİĞİNDE MANGAN NOKSANLIĞI
Hıyar bitkisi mangan noksanlığına çok duyarlıdır. Noksanlık yapraklarda ağ şeklinde yeşilimsi sari veya tamamen sari kloroz şeklinde görülür.
Başlangıçta en ince damarlar dahi yeşil renklerini korurlar.
Sonraları ana damarlar dışında renk sarı ve sarımsı beyaza döner.
Kahve renkli lekeler oluşur. Uç yapraklar neredeyse tamamen beyaz olurlar.
Büyüme geriler ve yeni çıkan yapraklar küçük kalırlar.
Dekara atılacak gübre çeşidi ve miktarı toprak analizi sonuçlarına göre olmalıdır.
Üst Gübrelemeye Ne Zaman Başlanmalı ve Ne Kadar Verilmeli?
Toprak yapısına ve hava şartlarına göre değişirse de, genellikle ilk meyvelerin görülmesinden itibaren başlamak uygundur.
Bitkinin gelişmesine ve mahsul yüküne göre sulamalarla birlikte 4 taksitte 1 dekara toplam 20 kg. Potasyum Nitrat, 16 kg. Amonyum Nitrat ve 3 kg. Magnezyum Nitrat verilmelidir.
Bitkinin mikro element ihtiyacını karşılamak için mikro element ağırlıklı yaprak gübreleri kullanılmalıdır.
Damla sulama sistemi ile uygulanacak gübre miktarları, uygulanacak su miktarı ile orantılıdır.
Genel tavsiye, her 1 litre suyun içinde ortalama 0,3 gram saf NPK bulunması şeklindedir.
HIYAR YETİŞTİRİCİLİĞİNDE BOR NOKSANLIĞI
Hıyar bitkisinde büyüme noktaları ölür.
Genç yapraklar grimsi kahve renkli içe doğru kıvrıktırlar ve çabucak ölürler.
Yaşlı yapraklar klorozludur.
Boğum araları kısaldığından bitki boyu normalden kısa olur.
Bor, oksidasyon ve fotosentez süreçlerini aktive eder.
Bor noksanlığı ile, yapraklardan asimilatların hareketi bozulur ve fotosentez süreci yavaşlar, bitkilerin çiçeklenmesi ve gübrelenmesi bozulur, boş çiçekler ortaya çıkar, bazen yumurtalıklar düşer.
Tohum verimi düşüyor
BUDAMA
Bitki boyu 30 cm. oluncaya kadar oluşan meyvelerin ve koltukların tamamı kesilmelidir.
Bu dönemde bitkinin meyve vermesine müsaade edilmeyerek, alınan besin elementlerinin sadece bitkinin gelişmesi için harcamasını sağlamak gerekir.
Yetiştirme sezonu boyunca bitkide oluşan tüm yaprak koltukları koparılırken ana gövdede de oluşan çiçeklere dokunulmamalıdır.
Kaynak:
https://niltarim.com/yet_hiyar.aspx
