Abies concolor - Mavi Göknar: Konik bir tepe yapısına sahiptir. Kabukları gri kül rengi, tomurcukları büyük ve reçinelidir. 7-8 cm. Uzunluğundaki iğne yapraklar mavimsi yeşil-gridir. Kirli hava koşullarına karşı dayanıklıdır. Çoğunlukla derin zengin ve rutubetli ve iyi drene olan toprak isteği vardır.
B
BAUHİNİA (AGAVACEAE)Orkide ağacı:Küçük- orta boylu bir yaprak döken ,kısa gövdeli, yayvan, yuvarlak taçlı bir ağaçtır.Doğal yetişme alanlarında 10- 15 m ye kadar taç yapabilir.6-10 cm çapında, 2 loblu,11-13 damarlı gri yeşil yuvarlatılmış kanatlı kelebek şeklinde yaprakları vardır. Gövde rengi gri-kahvedir.Yapısı birkaç gövde yapıp çalı şeklinde gelişmeye müsaittir. Kabuğun içi pembemsidir. İlkbaharda çiçeklenir.Çiçekleri orkideye benzer, kısa saplı ve gayet gösterişlidir, 5 - 7.5 cm çapındadır, 5 petallidir.5 kıvrık erkek organ,1 dar uzun, yeşilimsi dişi organ vardır. Eflatun- pembe renktedir. Petaller çiçek tablasının başında dardır, sonra genişler.Çiçekler yapraklardan önce açar. Çiçeklenme sonrası tohum baklaları oluşur, her birinde 10-15 tohum vardır.Baklalar düz ve serttir. Fidan 2-3 yaşına gelince çiçeklenme başlar.Üretilmesi:En kolay tohumdan üretilir. Tohumlar ekimden önce 24 saat oda sıcaklığındaki suda bekletilmelidir.Fonksiyonel Kullanımı:Yaprakları, çiçekleri ve tomurcukları sebze gibi tüketilebilir.Koyun,keçi ve büyükbaş hayvanlar için hayvan yemi olarak kullanılır. Orijini olan ülkelerde kerestesi yakıt olarak da kullanılmaktadır (4 800 kcal/kg). Odunun ekstraktesinden tıpta, diyare kontrolünde, cilt rahatsızlıklarında, kanama durdurulmasında, faydalanılabilmektedir.Peyzajda Kullanımı:Gösterişli, hafif kokulu, beyaz, pembe ve mor çiçekleri ile caddelerin, parkların ağaçlandırılmasında kullanılır.Hastalık ve zararlıları:Belirgin bir hastalık ve zararlısı yoktur. Bazı zararlıların larvaları yapraklarını yer.Fizyolojik problemler:Potasyum eksikliğine hassastır. Alkali topraklarda yetiştirilmesi kloroza sebep olur.Türkiye’de Yetişebilen Alanlar:Ülkemizde çok tanınmayan bu güzel ağaç, Güney Ege ve Akdeniz kıyılarında rahatlıkla yetişebilir.
Berberis julianae - Kadın Tuzluğu: Yapraklarını döküp dökmemesi yetiştiği iklime göre değişir. Sık ve dik büyür. Koyu yeşil yaprakları ve dikenli gövdesi vardır. Küçük, sarı bahar çiçeklerini mavi-siyah meyveleri izler. Harikulâde sonbahar renklenmesi yapar.
Berberis thunbergii-Atropurpurea – Kırmızı Kadın Tuzluğu: Kışın yaprağını döken çalıdır. Basit dikenli ve çok dallıdır. Yaprakları ters yumurta şeklinde morumsu kırmızı renkli 1-3 cm. uzunluğundadır. İlkbaharda açan çiçeklerin dış kısımları kırmızımsı sarı renklidir. Meyvesi parlak kırmızı renklidir. Nemli ve iyi drene olan toprak isteği vardır.
Betula alba – Huş: Kışın yaprağını döker. Her tür iklim koşullarına özellikle soğuk iklimlere kolaylıkla uyum sağlarlar. Gösterişli gövde kabukları en belirgin özelliğidir. Parlak sarı sonbahar renklenmeleri ile de ünlüdürler. Nemli, iyi drene olan kumlu topraklarda iyi büyürler. Gençken piramidal formlu olan ağaç yavaş gelişir yaşlandıkça oval bir form alarak gelişmeleri hızlanır.
Buxus sempervirens - Adi Şimşir: Her dem yeşil çalıdır. Küçük ve oval olan yapraklar genellikle koyu yeşil ve özlüdür. Çiçekler demet halinde ve krem renklidir ve temmuz-ağustos aylarında çiçek açarlar. Budamaya son derece dayanıklıdır. Kök sistemleri çok yüzeyseldir. Yoğun ve yavaş büyürler. İyi drene olan nemli topraklarda iyi gelişir.
C
Callistemon viminalis - Fırça Çalısı: Her dem yeşil çalı ve ağaçtır. Göz alıcı çiçekleri vardır. Soğuk yerleri sevmez. Çok çabuk büyürler. 4-5 cm. Uzunluğundaki dar yapraklar önceleri bakır rengindeyken sonraları parlak yeşil olur. İyi drene olan nemli toprak isteği vardır. Kahverengi-kırmızı çiçekleri ilkbahar ve yazın açar tüm sene boyunca ağaçta kalabilir. Çok sık sulama ister ve rüzgâra dayanıklı değildir.
Campsis redicans - Acem Borusu: Kışın yaprak döker. Çok dayanıklı ve odunsu gövdeye sahiptir. Göz alıcı, portakal-kırmızı renkli muhteşem çiçekleri vardır. Temmuz ayında çiçeklenir ve eylüle kadar çiçekli kalır. Kuvvetli donlardan zarar görürler. İyi drene olan hafif nemli toprak isteği vardır. Gençken budanır.
Carpinus betulus – Gürgen: Kışın yaprağını döker. Sık yaprakları vardır. Gençken dikey ve dar olgunlaştıkça pramidal büyüme yapar. Toprak seviyesine yakın ve yatay dallanma yapar. Sonbaharda yaprakları sarı-kahverengiye döner. Kahverengi kuru yapraklarının dökülmesi zaman alabilir. Nemli ve iyi drene olan toprak isteği vardır. Budamaya dayanıklıdır.
Catalpa bignonioides – Katalpa: Kışın yaprağını döker. Geniş, yuvarlak formlu ve hızlı büyür. 15-20 cm. uzunluğunda kalp şeklinde yaprakları vardır. Çiçek topları 20-25 cm. uzunluğundadır. Beyaz renkli çiçeklerin sarı çizgileri ve kahverengi benekleri vardır. Dayanıklı bir türdür. Rüzgârda büyük yaprakları zarar görebilir.
Catalpa bignonioides Umbraculifera: Kışın yaprağını döker. Geniş, yuvarlak formlu ve hızlı büyür. 15-20 cm. uzunluğunda kalp şeklinde yaprakları vardır. Çiçek topları 20-25 cm. uzunluğundadır. Beyaz renkli çiçeklerin sarı çizgileri ve kahverengi benekleri vardır. Dayanıklı bir türdür. Rüzgârda büyük yaprakları zarar görebilir.
Cedrus atlandica glauca: Piramit biçimlidir. Dipten itibaren dallanır. Yaşlanınca da bu formunu kaybetmez. Yaprakları mavi-yeşil, gümüşi gri veya nadiren açık ya da koyu yeşil renkli olup 2-2,5 cm uzunluğundadır. Kozalakları parlak açık kahverengi, 5-7 cm uzunlukta ve uç kısmı basıktır.
Cedrus deodora: İğne yapraklar 3-5 cm uzunluğunda ve yeşildir. Bu yaprakların aşağıya doğru sarkık olması ile diğer türlerden ayrılır. Tepe sürgünü karakteristik olarak aşağıya sarkar. Piramidal görünüşlüdür. Kozalakları 7-10 cm. boyundadır. Soğuklara karşı hassastır. Kuru ve kireçli topraklarla, hava nispî neminin düşük olduğu yerlerde iyi gelişemez.
Cedrus libani: Genç sürgünler grimsi kahverengi, çıplak ya da hafif tüylüdür. İğne yapraklar 1,5-3,5 cm uzunluğunda, sert ve batıcıdır. Renkleri önceleri koyu yeşil, zamanla yaşlı bireylerde mavimsi yeşil renk almaktadır. Kozalakları genellikle fıçı biçimindedir. Boyları 8-10 cm, enleri 4-6 cm dir. Kozalak pulları geniş ve tam kenarlıdır. Dış yüzeyleri hafifçe tüylüdür. Kozalakların üzerlerinde bol reçine bulunmaktadır. Toprak bakımından seçici değildir.
Celtis australis: Kışın yaprak döker. Basit yaprakları yaklaşık 3-15 cm uzunluğunda, yumurta şeklinde oval, sivri uçlu ve kenarları tırtıklıdır. Meyvesi sert çekirdekli - eriksi, koyu siyah ve 6-10 mm çapındadır ve birçok hayvan türü tarafından yenilebilir. Kuru ama tatlı bir tada sahiptir. Çok sıcağa kuraklığa ve fakir topraklara son derece dayanıklıdır. Hiç bakım istemezler.
Cercis siliquastrum: Kışın yaprağını döker. Yapraklanmadan önce çiçeklenir. Nisan-mayıs ayarlarında açan pembe çiçekleri vardır. Başlangıçta yavaş büyür sonraları hızlanır. Yuvarlak bir tepe oluşturur. 5-10 cm. uzunluğunda kalp şekilli yaprakları vardır. Fasulye şeklinde 7-10 cm. uzunluğunda meyveleri vardır.
Chamaecyparis lawsoniana ellwoodii: Çok sık gümüşi-mavi yapraklı yoğun ve bodur bir sütun şeklindedir. Çok hoş ve yumuşak iğneli yapraklıdır. Yavaş büyür. Zamanla oldukça uzayabilir. Kuru hava şartlarına dayanıklıdır.
Corylus colurna: Kışın yaprağını döker. Düzgün gövdelidir. Genç sürgünleri soluk mat boz renkli ve sık tüylüdür. Yaprak oldukça geniş 7-14 cm. uzunluğundadır. Alt yüzü hafif tüylüdür. Kabukları boyuna derin çatlaklıdır. Meyveleri yeşil renkli yırtılmış bir örtü ile örtülmüştür.
Cotoneaster dammeri: Her dem yeşil çalıdır. Yavaş büyür. 2-3 cm. Oval yapraklar üstte parlak yeşil, altta açık renklidir. Beyaz renkli çok güzel çiçekleri vardır. Sonbaharda parlak kırmızı meyve verir. Yoğun dallıdır.
Cotoneaster horizantalis: Kışın yaprağını döker. Küçük yuvarlak koyu yaprakları vardır. Altları açık renklidir. Dökülmeden önce kırmızı turuncu renkli olur. Baharda açan pembe çiçekler kırmızı küçük meyvelere döner. Meyveleri boldur. İnce yapraklı hoş bir dokusu vardır. Meyveleri belirgindir.
Crataegus laevigata: Beyaz çiçek açar. Kırmızı-turuncu meyveleri uzun süre ağaçta kalır. Parlak yeşil yaprakları sonbaharda bronz-kırmızıya döner. 5 cm. Uzunluğunda seyrek dikenleri vardır. Güzel formlu bitkidir. Diğer alıçlardan daha dik dallıdır.
Cupressocyparis leylandii: Her dem yeşil ağaçtır. Düzenli sulandıklarında hızlı gelişirler. Tohumları genel olarak dar ve sütun şeklindedir. Toprak seviyesinden itibaren sık dallanırlar. Koyu yeşil yaprakları vardır. Hava kirliliğine, kış soğuklarına ve ilkbahar donlarına karşı çok dayanıklıdır.
Cupressus arizonica glauca: Piramidal şekillidir. Yaprakları mavimsi yeşil veya gri mavi renkli, gövdeleri ise koyu kızıldır. Ağaçlar olgunlaştıkça dallar yatay bir hal alır ve genişlemeye başlar. Sürgünler dört köşelidir. Çok hızlı gelişir. Rüzgara dayanıklıdır.
Cupressus macrocarpa: Her dem yeşildir. Gençken konik şeklinde olan ağaç zamanla alt dallarını kaybederek geniş bir tepe yapar. Tuza ve rüzgâra dayanıklıdır. Hastalıklara karşı hassas bir bitkidir. Kozaklar pullarının sırtında bir çıkıntı bulunur.
Cydonia japonica: Kışın yaprak döker. Oval şekilli olan yaprakları 4-9 cm. uzunluğundadır. Ayanın kenarı ince dişlidir, üst yüzü parlak yeşildir. Kulakçıklar böbrek şeklindedir. Eni 3,5-4,5 cm uzunluğunda olan çiçekler kırmızı renkli, hafif kokuludur. Kış veya ilkbaharda çiçek açarlar. Meyvesi 5-7 cm. Boyunda yuvarlak oval biçimde ve yeşil sarı renklidir. Nemli toprakları tercih ederler.
D
Diospyrus lotus: Eliptik-oval şekilli, 6-12 cm. uzunluğundaki yaprakların tabanı yuvarlaktır. Ayanın üst yüzü en azından damarlar boyunca tüylü, grimsi veya mavimsi yeşil renktedir. Çiçekleri kırmızımsı veya yeşilimsi-beyaz rengindedir. Küre şeklinde ve yaklaşık 1,5 cm. çapında olan meyveleri sarı renkli ve buğuludur. Sonradan mavi-siyah renge dönebilirler.
Dracaena: Her dem yeşil çalıdır. Seyrek dallıdır. Göze çarpıcı güzel dizaynlı bitkidir. Dal uçlarına sık sık süslü ve sarmal düzenlenen yaprakları çoğunlukla mızrak şeklinde ve kösele gibi parlaktır. Oldukça dayanıklıdır. Yaprakları 60 cm. kadar uzunlukta, 7-8 cm. Genişlikte, dar ve uçları sivridir.
E
Elaeagnus pungens: Her dem yeşildir. Sürgünleri üzerinde sivri uçlu dikenler taşıyan çalıdır. Genç sürgünleri kestane kırmızısı renginde olup üzerlerinde kepeksi pullar bulunur. Dar, yumurtamsı ya da eliptik biçimde 4-8 cm uzunluğundaki yaprakları deri gibi serttir. Sonbaharda çiçeklenir. Çiçeklerinin rengi gümüşî-beyaz ve çok güzel kokar. Kırmızı meyveleri vardır.
Eleagnus angustifolia: Kışın yaprağını döker. Çiçeği ve meyvesi küçüktür. Çiçekleri güzel kokuludur. 6-7 cm. uzunluğunda grimsi-yeşil ya da gümüşî yaprakları vardır. Olumsuz şartlara çok dayanıklıdır. İyi drene edilmiş toprak isteği vardır. Çok hızlı gelişen ağaçtır. Etkin erozyon kontrolü sağlarlar.
Eriobotrya japonica: Her dem yeşildir. Gösterişli çiçekleri vardır. Yuvarlak tepelidir. 20 cm. Genişliğinde çiçekleri vardır. İlkbaharda çiçek açarlar, meyveleri küre veya armut şeklinde 4-5 cm. çapında ve altın sarısı rengindedir. Kurak toprakları tercih ederler.
Euonymus japonica: Her dem yeşildir. Kalın tekstürlü, parlak olan yapraklar 3-8 cm. Uzunluğundadır. Kışa kadar hep aynı kalır. Çiçekler beyaz-yeşil renkli 5 mm. genişliğindedir. İyi drene edilmiş toprak isteği vardır. Budamaya dayanıklıdır. Yaprakları yeşil renklidir.
Euonymus japonica Aurea: Her dem yeşildir. Kalın tekstürlü, parlak olan yapraklar 3-8 cm. Uzunluğundadır. Kışa kadar hep aynı kalır. Çiçekler beyazımsı yeşil renkli 5 mm. genişliğindedir.İyi drenajlı toprak isteği vardır. Budamaya dayanıklıdır. Yaprakları sarı yeşil alacalı yapraklıdır.
F
Fraxinus americana: Kışın yaprağını döker. Orta boylu kuvvetli ve geniş ağaçtır. Olumsuz şartlara ve soğuğa son derece dayanıklıdır. Dik oval ve kubbe şeklindedir. Yaprakları yazın parlak yeşil sonbaharda sarı-turuncu ve mor renklenmeler yaparlar. İyi drene edilmiş alkali topraklarda iyi gelişir.
Fraxinus excelcior: Kışın yaprağını döker. Yuvarlak tepelidir. Derimsi parlak koyu yeşil yaprakların tırtıllı kenarları vardır. Orta boylu kuvvetli ve geniş ağaçtır. Olumsuz şartlara ve soğuğa son derece dayanıklıdır. İyi drene edilmiş alkali topraklarda iyi gelişir
G
Ginkgo biloba: Kışın yaprağını döken ibreli ağaçtır. Kendine has dallanması ve özel şekle sahip yaprakları diğer ağaçlardan ayırır. Küçük yelpaze şeklinde tarak kenarlı yaprakları vardır. Hastalıklara karşı son derece dayanıklıdır. Yeni dikildiğinde yavaş büyür sonra hızlanır. Her tür toprakta yetişir ama derin kumlu topraklar en uygun olanıdır.
Gleditsia triacanthos: Kışın yaprağını döker. Tüysü olan yaprakları güzel kokulu ve eğreltiotu şeklindedir. İlkbaharda geç açan yapraklar, sonbaharda sarıya döner ve erkenden dökülürler. Çiçekleri kokuludur. Çabuk büyürler. Rüzgâr buz ve kara karşı dayanıklıdır. Hava kirliliği ve tuzluluğu tolere ederler şehir şartlarına uyum sağlarlar. Kuraklığa dayanıklıdır.
H
Hebe pinquifolia: Her dem yeşil çalıdır. Şirin yaprakları ve geç açan çiçekleri gösterişlidir. Küçük yapraklıdır. Aşırı rüzgârlı bölgelere rahatlıkla adapte olurlar. Sahil kesimlerde ve ılıman bölgelerde rahatlıkla yetişir.
Hedera helix: Her dem yeşil sarmaşıktır. Sağlam kök yapısı vardır. 5-10 cm. Uzunluğunda ve genişliğinde yaprakları vardır. Parlak yeşil ve hafif tüylü yüzeyleri vardır. 3-5 arası loblar takoz şeklinde ve damarları soluk renklidir. Gölge seven bitkidir.
Hibiscus syriacus: Kışın yaprağını döker. Genç bitki dona karşı dayanıklı değildir. Çiçekleri beyaz, pembe, kırmızı, mor ve sarı renkli olabilir. Eylül ve ağustosta olmak üzere iki kere çiçeklenir. İyi drene olan humuslu topraklara dikilmesi gerekir. Sık sulanma isteği vardır. Budaması ilkbaharda yapılır.
İ
İlex aquifolium argenteomarginata: Her dem yeşildir. Derimsi, yeşil dikenli yapraklı, kırmızı meyveli geniş bir ağaçtır. Yaprakları 5-12 cm. Uzunluğunda, yumurta şeklindedir. İlkbaharda açan beyaz renkli, 8 mm. uzunluğunda çiçeği vardır. Nemli ve iyi drene edilen toprak isteği vardır. Kış rüzgârından zarar görebilir. Yüzeysel köke sahiptir.
J
Jasminium nodiflorum: Her dem yeşil çalı ve tırmanıcıdır. Yaprakları solmaz. Soğuk iklimlerde yapraklarını kışın dökebilir. Dört köşeli sürgünleri, 1-6 cm. boyundadır. Uç kısımlarında yazın açan, bol ve uzun ömürlü çiçekleri çok hoş kokuludur. Sarı renklidir. Nemli yerleri tercih ederler. Bakımı kolaydır.
Jasminyum officinalis: Her dem yeşil çalı ve tırmanıcıdır. Yaprakları solmaz. Soğuk iklimlerde yapraklarını kışın dökebilir. Dört köşeli sürgünleri, 1-6 cm. boyundadır. Uç kısımlarında yazın açan, bol ve uzun ömürlü çiçekleri çok hoş kokuludur. Beyaz renklidir. Nemli yerleri tercih ederler. Bakımı kolaydır.
Juglans regia: Geniş tepelidir. Çoğunlukla yaprak koltuğunda yedek bir tomurcuk daha vardır. Tomurcuklar pullu ve sapsızdır. Yaprakları büyük 5-9 yaprakçığa ayrılmış ve kenarları tamdır. Yaprakların alt yüzünde damarların birleşme yerinde tüy demetleri vardır. Meyve küre şeklinde ve 3-5 cm. çapındadır.
Juniperus squamata Blue carpet: Her dem yeşildir. Genç bitkilerde dallara tutunan iğne şekilli sert ve kısa yaprakları vardır. Olgunlaştıkça sürgünleri saran pul gibi yaprakçıklar oluştururlar. Bazı iğne yaprakların altları beyaz olur. Plastik görünümü olan ardıç, güzel yaprakları ve üzümsü meyveleri vardır. En iyi kuru kumlu veya çakıllı iyi süzülen topraklarda yetişir. Yayılıcıdır.
Juniperus squamata Blue star: Her dem yeşildir. Göz alıcı gümüşi ve mavi yaprakları vardır. Bazı iğne yaprakların altları beyaz olur. Plastik görünümü olan ardıç, güzel yaprakları ve üzümsü meyveleri vardır. En iyi kuru kumlu veya çakıllı iyi süzülen topraklarda yetişir. Yoğun fakat yavaş büyür. Göz alıcı gümüşi ve mavi yaprakları vardır.
Juniperus chinensis pfitzeriana: Her dem yeşildir. Gri-yeşil, tüylü ve iğneli yaprakları vardır. Bazı iğne yaprakların altları beyaz olur. Plastik görünümü olan ardıç, güzel yaprakları ve üzümsü meyveleri vardır. En iyi kuru kumlu veya çakıllı iyi süzülen topraklarda yetişir. Gölgede diğer ardıçlardan iyi yetişir. Kuvvetle budamaya dayanır.
Juniperus communis: Her dem yeşildir. Koyu yeşil yapraklıdır. Genç bitkilerde dallara tutunan iğne şekilli sert ve kısa yaprakları vardır. Olgunlaştıkça sürgünleri saran pul gibi yaprakçıklar oluştururlar. Bazı iğne yaprakların altları beyaz olur. Plastik görünümü olan ardıç, güzel yaprakları ve üzümsü meyveleri vardır. En iyi kuru kumlu veya çakıllı iyi süzülen topraklarda yetişir. Tabandan yükselen dalları ile genişçe yayılır.
Juniperus sabina: Yayılıcı çalıdır. Parlak yeşil yapraklıdır. Eğri gövdelidir. Boylu bir çalı veya yerde sürünen yatık bir çalıdır. Sürgünler dört köşelidir ve incedir. 5-9 mm. çapında üzümsü kozalak, küre biçiminde olup, olgunlaştığında kalın kabuklu tohum taşır.
Juniperus virginiana: Her dem yeşil ağaçtır. Piramit şekillidir. Parlak yeşil yapraklar soğuk iklimlerde morlaşır. Sıcak kuru rüzgâr dışında tüm şartları tolere eder. Budamaya son derece dayanıklıdır. Her tür toprakta yetişir.
L
Laburnum anagyroides: Yaprakçıkları eliptik biçimli 4-7 cm uzunluğunda ayanın ucu küt, alt yüzü gençken ipeksi tüylü grimsi-yeşil renklidir. Çiçekler yaklaşık 2 cm. uzunluğunda canlı sarı renkli olup ipeksi tüylü 10-25 cm uzunluğundadır. İlkbahar sonlarında ortaya çıkan çiçek demetleri aşağı doğru sarkıktır. 4-7 cm uzunluğundaki meyve basık tüylüdür.
Lagerstromia indica: Kışın yaprağını döker. Yaz aylarında açan uzun süren göz alıcı çiçekleri vardır. Üst yüzü parlak yeşil, alt yüzü damarlı tüylü 2-7 cm. uzunluğunda 3-5 cm. genişliğindedir. Çiçekleri 15-40 cm uzunluğunda ve temmuzdan eylüle kadar açar. Çiçekleri pembe, beyaz, kırmızı, lavanta ve mordur. Gövdesi sütun şeklindedir.
Laurus nobilis: Her dem yeşildir. Yeşil, beyaz veya sarı olabilen hafif kokulu çiçek demetleri mart ve nisanda açar. Başlangıçta koyu yeşil olan meyveler sonraları koyu mor ve siyah renk alır. Çok uyumludur. Gölge sever. İyi drene olan tüm topraklara uyum sağlar.
Lavandula officinalis: Her dem yeşil çalıdır. Yazın açan koyu mor tübümsü çiçekleri başak biçiminde ve çok güzel kokuludur. İlkbaharda odunsu kısmına kadar kuvvetli budanabilir. Taşlık, fakir ama iyi drene olan topraklarda iyi gelişir.
Liquidambar styraciflua: Peyzajda aranılan değerli bir türdür. Kışın yaprağını döker. Yeşil olan yaprakları sonbaharda turuncu, kırmızı ve mora doğru renk değiştirir. Yaşlandıkça, kabuğu koyulaşır ve derin çatlaklı bir görünüm alır. Çiçekleri küçüktür. Çiçek kurulu 1-2 cm. çapında olup küre şeklinde çok sayıda çiçek kümesini bulundurur. Meyve 2-4 cm çapında çok sayıda kapsülden oluşur.
Liriodendron tulipifera: Kışın yaprağını döker. Mayıs, haziran, temmuz aylarında laleyi andıran çiçek açar. Bu çiçekler 5-6 cm. Çapında yeşilimsi-beyaz-sarı renklerde ve turuncu lekelidir. Uzun ve dik gövdeye sahip olan bu ağaç önceleri darken sonraları genişler. 10-15 cm. Genişlikte uçları kesilmiş gibi köşelidir. Sonbaharda altın sarısı dekoratif bir renklenme yaparlar. Hafif asidik derin nemli ve iyi drene olmuş toprak isteği vardır.
Lonicera tatarica: Soğuk iklimler için uygundur. Koyu yeşil yapraklı yoğun çok dallı bir formu vardır. Küçük, pembe veya beyaz, güzel kokulu çiçekler, ilkbahar sonu veya yaz başı açarlar. Etkili bir görüntü oluştururlar. Her koşulda hızlı büyürler. Süslü meyveleri siyah veya kırmızı rengindedir.
Ligustrum japonicum: Her dem yeşil çalı veya ağaççıktır. Parlak yeşil renkli 10 cm. Çapında yuvarlak yaprakları vardır. İlkbahar ve yazın kokulu beyaz çiçekler açar. Kuraklığa dayanıklıdır. Hızlı büyür. Budanmaya dayanıklıdır. Kuraklığa dayanıklıdır.
M
Magnolia grandiflora: Her dem yeşil ağaçtır. Piramidal formludur. Son derece güzel kokulu, beyaz renkli, 25 cm genişliğinde çiçekleri vardır. Kalın, geniş, sert ve koyu yeşil yaprakları vardır. Olgun yaştakiler soğuğa karşı dayanıklıdır. Humusça zengin asidik topraklarda yetişir. Budamaları büyüme mevsiminde yapılır çünkü soğuklar bastırmadan yaralarını kapatması lâzımdır.
Magnolia soulangeana: Kışın yaprağını döker. Yapraklanmadan önce çiçeklenir. Mor-pembe tomurcuklar, fincan tabağı şeklinde, 15 cm. Çapında, krem-beyaz çiçekler açar. Genişçe büyür, çok gövdelidir. Genç fidanken budama yapılmaz. Budamaları büyüme mevsiminde yapılır çünkü soğuklar bastırmadan yaralarını kapatması lâzımdır.
Mahonia aquifolium: Her dem yeşil çalıdır. Yaprakları 10-25 cm uzunluğunda 5-9 dikensi kenarlıdır. Soğuk iklimlerde kışın yaprakları vişneçürüğü renginde olur. Gösterişli çiçekleri vardır. Salkımlar halindeki gösterişli dik çiçekler baharda açar. Meyveleri mavi siyah üzümler şeklindedir.
Melia azedarach: Kışın yaprağını döker. Yoğun şekilli hızlı büyüyen ağaçtır. Sıcak kuru bölgelerde ve gübresiz zayıf topraklarda yetişebilir. Sık ve yuvarlak tepe yapar. Koyu yeşil bileşik yaprakları vardır. İlkbahar sonunda uzun demetler halinde güzel kokulu leylâk-eflatun renkli çiçek açar. Küçük sarı üzümler sonbaharda olgunlaşır ve kışa kadar ağaçta kalırlar. Kısa ömürlüdür.
Morus alba: Kışın yaprak döker. Kuru topraklarda ve kayalık bayırlarda yetişebilir. Yaprakları lobludur. Beyaz meyveleri sinekleri cezbeder. Hızlı büyür. Derin makasa gelebilen bitkidir. Dalları zayıftır. Gençlik budaması çok önemlidir. Zor koşullara dayanıklıdır. Kuşları cezbeder. Derin toprak isteği vardır.
Morus alba pendula: Kışın yaprak döker. Kuru topraklarda ve kayalık bayırlarda yetişebilir. Yaprakları lobludur. Beyaz meyveleri sinekleri cezbeder. Hızlı büyür. Derin makasa gelebilen bitkidir. Dalları zayıftır. Gençlik budaması çok önemlidir. Zor koşullara dayanıklıdır. Kuşları cezbeder. Derin toprak isteği vardır.
Malus floribunda: Kışın yaprağını döken ağaçtır. Erken ilkbaharda yapraklanmadan önce çiçek açar. Çiçekler oldukça yoğun, pembe ve çok dikkat çekicidir. Çiçekler 3-4 cm çapında olup katmersizdir. Hızlı büyür. Sık dallıdır. Çiçeklenmenin ardından koyu kırmızı meyvecikler belirginleşir. Meyveleri kuşları cezbeder. Kumlu killi ve drenajı sağlanmış topraklar en iyi gelişmeyi sağlar.
N
Nandina domestica: Her dem yeşildir. Mevsimine göre yeşilden kırmızı alev rengine kadar renk değiştirir. Hafif budama ile form verilebilir. Temmuz ve ağustosta salkımlar halinde kremsi beyaz çiçekler açar. Sonbahardan üçüncü aya kadar çok gösterişli kırmızı meyveler oluşturur. Meyveler üzüm salkımı şeklindedir. Çok sert kış koşullarına dayanıklı değildir.
Nerium oleander: Her dem yeşil çalı veya ağaççıktır. Çiçekleri huni şeklinde 3-5 cm. genişliğinde olup kokuludur. Yaz ve sonbahar başlarında çiçek açar. 10-15 cm. Uzunluğunda 2-2,5 cm. Genişliğinde yapraklar meşin gibi kalın parlak koyu yeşil orta damarları belirgin ve üçlü spiral şeklindedir. Olumsuz koşullara son derece dayanıklıdırlar.
P
Parthenocissus quinquefolia: Kışın yaprağını döker. Her yaprakta 5-10 cm. uzunluğunda 5 yaprakçık vardır. İlkbahar başında yapraklar ilk çıktığında eflâtundur. Ve büyüdükçe koyu yeşile dönerler. En sonunda sonbaharda kızıl bir renk alarak dökülürler. Mavimsi siyah üzüm şeklinde meyveleri vardır. Kış başlangıcına kadar dururlar. iyi drene edilmiş toprak isteği vardır.
Paulownia tomentosa: Kışın yaprağını döker. Çok hızlı gelişir. Yürek biçimli yaprakları vardır. 12-25 cm. uzunluğundadır. Uçları sivri tam kenarlı, üst yüzü canlı yeşil, alt yüzü de gri yeşil yumuşak tüylerle kaplıdır. İlkbahar sonunda yapraklanmadan önce çiçek açarlar. Çiçekler mavi-eflatun kokulu ve 4-5 cm. uzunluğundadır.
Philadelphus coronarius: Kışın yaprak döker. Uzun ömürlüdür. Hızlı büyür. Yapraklar yumurta şeklinde 4-8 cm. Uzunluğundadır. Çiçekler 2,5-4 cm. Çapında krem renkli beyaz renkli olup kokuludur. Yaz başlarında görülürler. Meyvesi kapsül şeklindedir. Her tür toprakta yetişebilmesi için güneşe ihtiyacı vardır.
Photinia serrulata red robin: Her dem yeşil çalıdır. Gösterişli çiçekleri vardır. İlkbaharda başında açan çiçekleri, bronz-kırmızı yaprakları vardır. Nisan-mayıs aylarında açan beyaz çiçekleri şemsiyemsi salkım gibidirler. Sıcağa dayanıklıdır. Düzenli sulanırsa çok sıcağa ve güneşe, yarı gölgede dikildiklerinde ise daha kuru koşullara dayanabilirler. Humuslu ve asidik toprak istekleri vardır. Dondan etkilenir.
Picea abies Aurea: Son derece değerli bir bitkidir. Konik tepelidir. Yatay dallı düzgün boşluklu, geniş piramit formludur. Yavaş büyür. İğne yapraklar genelde altın sarısı renklidir. Soğuk ve serin iklimlerde yetişir. Kuraklığa ve fakir topraklara dayanıklıdırlar. Sığ köklüdür. Rüzgâra dayanıklı değildir.
Picea pungens glauca: Son derece değerli bir bitkidir. Yatay dallı düzgün boşluklu, geniş piramit formludur. Yavaş büyür. İğne yapraklar genelde mavimsi-yeşildir. Soğuk ve serin iklimlerde yetişir. Kuraklığa ve fakir topraklara dayanıklıdırlar. Sığ köklüdür. Rüzgâra dayanıklı değildir.
Pinus mugo Gnom: Muntazam, yoğun ve simetrik formlu ağaçtır. Kısa ve sağlam olan iğne yapraklar ikişerlidir. İğne yapraklarının kenarları ince dişli, rengi koyu yeşildir. Kozalak çok kısa saplıdır. Konik bir tepe yapar. Yükseklerde yatık-çalı formu gösterir.
Pinus pinea: Her dem yeşil ağaçtır. İğne yaprakları 2 li demetler halinde olur. Fıstıkları yenir. Sıcaklığa ve kuraklığa dayanıklıdır. Her tür fakat iyi drene olan toprakta yetişir. Gençken yuvarlak bir tepeli bir çalı iken sonraları düz tepeli şemsiye şeklinde bir ağaç olur.
Pittosporum tobira: Her dem yeşil çalıdır. Sert, derimsi, koyu yeşil yaprakları vardır. İlkbaharda açan çiçekleri beyaz sonra sarıdır. Çiçek kurulları şemsiyemsi salkım şeklinde, keskin kokuludur. Meyveleri kapsül içinde kırmızı renkli ve zehirli yapışkan bir tohum içerir.
Pittosporum tobira Nana: Her dem yeşil çalıdır. Sert, derimsi, koyu yeşil yaprakları vardır. Yatay gelişme gösterirler. İlkbaharda açan çiçekleri beyaz sonra sarıdır. Çiçek kurulları şemsiyemsi salkım şeklinde, keskin kokuludur. Meyveleri kapsüllüsü içinde kırmızı renkli ve zehirli yapışkan bir tohum içerir.
Prunus cerasifera pissardii: Kışın yaprağını döker. Bordo morumsu yaprakları ile dikkat çeken bir türdür. İlkbaharda yapraklardan önce çiçeklenir. Çiçekleri 2-2,5 cm. çapında pembe ve beyaz renklidir. Yapraklar 4-6 cm. uzunluğu da ve yumurta şeklindedir. Yaprakların kenarları küt dişlidir. 2-3 cm. Uzunluğunda olan meyveleri küre şeklinde kırmızı renkli ve hafif buğuludur.
Prunus laurocerasus: Her dem yeşil bir çalıdır. Yaprakları büyük, deri gibi sert, parlak yeşil renklidir. Dik duran rasemoz çiçek kurulunu oluşturan çiçekler ilkbaharda açarlar. Küçük ve beyaz renklidir. Meyvelerinin başlangıçta kırmızı olan rengi sonradan siyaha döner. İyi havalandırılmış, zengin, rutubetli toprak isterler.
Prunus serrulata: Kışın yapraklarını döker. 6 cm. Çapında katmerli koyu pembe çiçekleri vardır. Mevsimin ortalarında açar. İlkbaharda güzel çiçeklenmesi için kışın kuvvetli bir soğuk yemesi gerekir. Dar sütunlu genç yapraklar hafif sarıdır. Yazın yeşile, sonbaharda sarı ve kırmızıya dönerler. Küçük meyveleri vardır.
Pyracantha coccinea: Her dem yeşil çalıdır. Dik büyür. Parlak kırmızı renkli meyveleri vardır. Düz çiçek kümeleri ilkbaharda güzel görüntü oluşturur. Asıl gösterişli hali ise yaz sonu veya sonbahar başında meyve kümelerinin kırmızı-turuncuya dönüşmesiyle olur. Kışın bitki üzerinde kalırlar.
Q
quercus ilex: Her dem yeşildir. Orta hızda büyür. Sık ve yuvarlak bir tepe yapar. Koyu yeşil yaprakların kenarları dişli, altları gümüşî renklidir. Rüzgâra ve olumsuz şartlara dayanıklıdır. Gelişimi yavaştır. Uzun ömürlüdür. Sonbaharda renk gösterisi yapar.
Qercus robur Fastigiata: Kışın yaprağını döker. En gösterişli meşelerden biridir. Hızlıca büyür. Koyu yeşil yapraklar lobludur sonbahar sonunda renk değiştirmeden dökülür. Meyve uzun yumurta şeklindedir tazeyken meyve üzerinde çizgiler halinde çıkıntılar görülür. Yan dalları gövdeye yapışmış gibi paralel yükselmiştir.
Quercus rubra: Kışın yaprağını döker. Hızlı gelişim gösterir. Gençken piramit şeklindedir yaşlandığında geniş ve yuvarlak bir tepe yapar. Parlak yeşil yapraklar sivri lobludur ve sonbaharda kırmızı olurlar. Hava kirliliğine ve dona karşı dayanıklıdır. Genç sürgünler pas renginde tüylerle örtülüdür. Meyveler 2 - 3 cm uzunluğunda, yumurta biçimli ve kısa saplıdır. Toprak isteği azdır.
R
Rhus tyhina: Kışın yaprağını döker. Sonbaharda altın-turuncudan kızıla dönen tüylü yaprakları eğreltiyi andırır. İlk zamanlar yeşilimsi olan yapraklar yaz ortasında kızıla döner ve kış boyunca ağaç üzerinde kalır. Yeni çıkan dallar tüylerle kaplıdır. İyi drene edilmiş toprak ister. Hava kirliliğine dayanıklıdır.
Robinia pseudoacacia bessoniana: Kışın yaprağını döker. Çok hızlı büyür. Fakir topraklar için uygundur. Dikenli dallar kışın 10 cm. boyunda fasulye gibi tohum zarfları ile kaplanır. Yayılıcı ve istilacı kök sistemi vardır. Kısa ömürlüdür. Yaprakları diğer akasyalara göre daha büyük ve dizilişi biçimsizdir.
Robinia pseudoacacia umbraculifera: Kışın yaprağını döker. Çok hızlı büyür. Fakir topraklar için uygundur. İlkbaharda gösterişli ve güzel kokulu beyaz çiçek açar. Dikenli dallar kışın 10 cm. boyunda fasulye gibi tohum zarfları ile kaplanır. Yayılıcı ve istilacı kök sistemi vardır. Kısa ömürlüdür.
Rosmarinus officinalis: Her dem yeşil çalıdır. Sık dallıdır. Açık menekşe ve leylâk renkli çiçekleri vardır. Karşılıklı dizilen yaprakları 2-3,5 cm. uzunluğunda dar şeritsi alt yüzü beyaz tüylüdür. Yaz boyunca sürekli çiçek açar. Hafifçe budanması gerekir.
S
Salix caprea: Kışın yaprak döker. Fakir taşlık kayalıklarda iyi gelişir. Yaprak ayası deri gibi kalın olup, üst yüzü kırışık, alt yüzü keçe gibi beyaz, sık tüylüdür. 3-11x2-5 cm. boyutlarındadır. Kenarları dalgalı ince dişlidir. Çiçeklenme nisan mayıs aylarında yapraklanmadan önce olur. Gri beyaz renkli sık tüylüdür.
Salix matsudana tortuosa: Kışın yaprak döker. Tirbuşon biçiminde kıvrık, dönük olan sık dallı ağaçlardır. Yaprakları 5-8 cm. Uzunluğunda dar ve mızrak şeklinde kenarları sık ince dişli, üst yüzü koyu alt yüzü gri yeşildir. Her iki yüzü de çıplaktır. Sapı 2-8 cm. Uzunluğunda spiral dönüktür. Kuraklığa dayanıklıdır.
Sophora japonica: Kışın yaprağını döker. Yaz sonunda açan sarımsı beyaz hoş kokulu çiçekleri vardır. Sıcağa kuraklığa ve kirli şehir havasına dayanıklıdır. Önce hızlı büyür sonraları yavaşlar. Kısa bir gövdesi vardır. Dal uçları ve genç dallar düz ve yeşildir. Yaşlandıkça açık gri ve kahverengi olurlar. Sonbahar sonunda renk değiştirmeden dökülen yapraklar eğreltiyi andırır.
Sophora japonica pendula: Kışın yaprağını döker. Sarkık formludur. Yaz sonunda açan sarımsı beyaz hoş kokulu çiçekleri vardır. Sıcağa kuraklığa ve kirli şehir havasına dayanıklıdır. Önce hızlı büyür sonraları yavaşlar. Kısa bir gövdesi vardır. Dal uçları ve genç dallar düz ve yeşildir. Yaşlandıkça açık gri ve kahverengi olurlar. Sonbahar sonunda renk değiştirmeden dökülen yapraklar eğreltiyi andırır.
Sorbus aucuparia: Kışın yaprağını döker. Gençken dik büyür yaşlandıkça açılır ve çok gövdeli olur. İlkbaharda 8-12 cm. çaplı beyaz çiçek salkımları oluşur. :Çiçeklenmeden sonra iri parlak kırmızı-turuncu meyveler oluşur. Kuşları cezbeder. Yaprakları mat yeşil renklidir. Sonbaharda sarı-kırmızı renk gösterisi yapar. Kuru topraklarda uyum sağlayabilir. Sıcak bölgelerde düzenli sulanmalıdır.
Spiraea vanhouttei: Kışın yaprak döker. Bahar sonu ve yaz başında açan küçük bol miktarda gösterişli beyaz çiçekleri vardır. İyi ve zamanında budandıklarında güzel şekil alırlar ve bol çiçek açarlar. Yaprakları 2-4 cm. uzunluğunda ters yumurta şeklinde, testere dişli ve 3-5 lobludur.
T
Tamarix tetrandra: Kışın yaprağını döker. İlkbahar veya yazın açan pembe eflâtun renkli çiçek salkımları çok gösterişli ve başak biçimindedir. Kuma, tuzlu suya, rüzgâra ve susuzluğa dayanıklıdır. Fevkalâde hızlı büyürler.
Taxodium distichum: Kışın yaprağını döker. Gençken piramidal formlu yaşlandıkça dağınık bir form alır. Yapraklar kuş tüyü gibi ve çok hoş dokudadır. Sonbaharda dokunmadan önce turuncu kahverengi güzel bir renklenme yapar. Gövdeleri tabanda kızılağaca benzer. Gövde kabukları ince ve kırmızımsı kahverengidir.
Taxus baccata: Her dem yeşil çalı ve ağaçtır. Yavaş büyürler ve sık yapraklıdırlar. Değişik bireylerde belirsiz dişi ve erkek çiçekler açar. Dişi ağaçlarda sonbaharda kısa sürede beliren yumuşak, kırmızı meyveleri ağaca başka bir güzellik katar. Meyvelerin etli ve kırmızı kısımları tatlı olup yenilebilirdir. İğne yaprakları koyu yeşildir ve taxin denen zehirli bir madde içerdiklerinden insan ve hayvanlar için tehlikelidir.
Thuja orientalis Aurea pyramidalis: Her dem yeşil çalı ve ağaç şeklindedir. Sık ve piramit şeklindedir. Açık yeşil ibreleri vardır. Kireçli topraklara uyum sağlarlar. Hava kirliliğine dayanıklıdır. Kuvvetli budamaya çok dayanıklıdır.
Tilia tomentosa: Kışın yaprağını döken ağaçtır. Yaprakları kalıp şeklinde dişli ve koyu yeşildir ve altı parlaktır. Sonbaharda yaprakları sarıya döner. Çiçekleri beyaz renkli ve hoş kokuludur. Çay yapımında kullanılır. Sıcaklığa kuraklığa ve hava kirliliğine oldukça dayanıklıdır. Gençken piramidal, büyüdükçe yuvarlak bir tepe yapar.
U
Ulmus glabra camperdownii: Kışın yaprağını döker. Dalları aşağı ve yana doğru sarkan ağaçtır. Çabuk gelişir. Yaprakları sonbaharda dökülmeden önce sarı renkli dekoratif bir renge bürünür. İyi drene olan derin toprak isteği vardır.
V
Vibirnum x burkwoodii: Ilıman iklimlerde yapraklarını dökmez. Dik büyüyen geniş çalıdır. Parlak koyu yeşil yaprakları vardır. İlkbahar ortasında sık 10 cm. Uzunluğunda demetler halinde pembe beyaz hoş kokulu çiçekler açarlar.
Viburnum tinus: Her dem yeşildir. Soğuğa dayanıklı olup nemli yerleri seven bir türdür. Pembe tomurcuklar beyaz çiçek açar. Sonbahar sonu ve ilkbahar başı arası çiçeklidir. Yoğun ve dik yapılıdır. 4-9 cm. uzunluğunda koyu yeşil, uzun yaprakları ve parlak, koyu mavi meyveleri vardır. Humusça zengin ve rutubetli toprak isterler.
W
Washingtonia robusta: Her dem yeşildir. Hızlı büyür. Kuruyan yapraklar ağaçta yıllarca kalır. Dallar açık yeşil renkli ve gri çıkıntılıdır. Siyah meyveler verir. Kuraklığa karşı dayanıklıdır. -6 dereceye kadar dayanır.
Weigela coraensis: Kışın yaprağını döker. İlkbahar sonunda açan huni şeklinde, kıvrık dalları tamamen kapatan gösterişli çiçekleri vardır. Pembemsi kırmızı veya beyaz çiçeklenir. Hızlı büyür. Kuşları cezbeder. Nemli toprak isteği vardır.
Y
Yucca filamentosa: Her dem yeşil çalıdır. Güneşli ve sıcak yerleri sever. Oldukça dayanıklıdır. Yaprakları 60 cm. kadar uzunlukta, 7-8 cm. Genişlikte, dar, sert ve uçları sivridir. Çiçekleri yaz ortasından sonbahara kadar açar. 120 cm uzunluğunda beyaz renkli çiçek topu vardır. Çiçekler aşağı doğru sarkar.
