Etmenin genel özellikleri :
Pseudomonas syringae pv. tomato (Okabe) Y. D. &W. bakteriyel bir etmen olup, florosans bir pigment (renk maddesi) oluşturması, negatif oxidaze reaksiyonu ve domatesdeki pathojenisitesi ile karekterize edilir. Diğer üç türüde domateste hastalık yapabilir, bunlar;
Pseudomonas viridiflava
Pseudomonas cichoriiPsudomonas syringae pv.syringae ' dir. Hastalık etmeni bir sezondan diğer sezona bulaşık bitki artıkları ve tohumlar ile taşınmaktadır. Topraktaki canlılık süresi jeorafik alanlara göre farklılık göstermekle birlikte, bir yıl kadar canlılığını koruyabilir. Hastalık tohum kökenli olup, mücadelesinde temiz tohumların kullanılması oldukça önemlidir. Bakteriyel etmenin giriş yerleri bitkilerde açılan yaralar ve doğal açıklıklardır. Uzun mesafelere bakterinin taşınması yine tohum ve bulaşık fideler iledir. Kısa mesafede ise budama aletleri, işleme esnasında işçiler ile, sulama suyu sıçramaları ve su ve toprak taşınması ile olabilir. Yeni gür yaprak ve bitkilerin yaşlıra oranla daha hassas olduğu bildirlmektedir. Enfeksiyonlar için serin nemli koşullar elverişlidir. 20-25 ° C sıcaklıklar ve bitkilerin ıslaklık süresinin uzaması bakterinin bitkilere girmesi için elverişli ortamlardır.
Belirtileri:
Meyve: Olgunlaşmamış yeşil dokular hastalık etmenine karşı oldukca hassastır. En karekteristik belirtileri meyvelerde görülür. Çoğunlukla bir kaç mm' yi geçmeyen küçük, yüzeysel ve siyah benekler keskin bir sınırla ve hafifce kabarmış bir şekildedir. Beneklerin etrafındaki dokularda bazen olgunlaşma oldukça yavaştır. En büyük lekeler küçük olgunlaşmamış meyveler üzrinde ortaya çıkar. Çok küçük meyveler infektelendiğinde, benek etrafındaki doku beneğe en yakın olan dakulardan daha fazla genişler.
Yaprak: Daha az karekteristik belirti yapraklarda ortaya çıkar, hastalık belirtileri yaprakdan başka diğer yeşil aksamlarda ve çiçeklerde de görülebilir. Tek bir yaprak lekesi başlangıçta yuvarlak, siyah ile koyu arasında bir renkte ve herhangi bir hale ile kuşatılmamıştır. Yaprakta lekeler birlikte orta çıkar ve birbiri ile düzensiz bir şekilde bütünleşir.
Mücadelesi:
Kültürel Mücadele:1. Dayanıklı çeşitlerin kullanımı.
2. Hastalıktan ari tohum ve fidelerin kullanımı.
3. Sera ve tohum yataklarında hastalıktan ari toprak, su ve alet-ekipmanı kullanılmalı.
4. Yabancı ot kontrolüne, böceklerin bitkilerde yara açmaması için böcekler ile mücadeleye önem verilmeli.
5. Hastalıklı fideler hemen yetiştirlme ortamlarında uzaklaştırılmalı ve imha edilmeli.
6. Bir yıl gibi ürün rotasyonu yapılmalı.
7. Aşırı sulamadan kaçınılmalı nem oluşumu engellenmeli. Ayrıca nemli koşullarda ve bitkiler ıslak iken çalışmaktan kaçınılmalı. Kimyasal Mücadele:
Tohum yataklarında Bakır ile karıştırlımış Streptomycin antibiyotiği (200 PPM) % gün aralıklara ile kullanılabilir. Fakat pratikte pahalıya gelebilir onun için pek tavsiye edilmiyor. Bakırlı preparatlar bitkilerde koruyucu olarak ve yayılmasını engellemek için kullanılabilir. Ayrıca bakırlı preparatlar maneb ya da macozeb ile birlikte kullanılarak ilaçların etkinliği artırılabilir ve diğer fungal etmenlere karşıda koruyucu bir etki yapabilir. Genellikle bakteriyel etmenler ile mücadele zor, onun için kültürel önlemlere ve temiz çalışmaya oldukça fazla dikkat edilmelidir.
Zirai Mücadele Teknik Talimatlarına göre tavsiye edilen kimyasal ilaçlar aşağıdaki tabloda verilmektedir.
| Kullanılan Kimyasal İlaçlar (Funisid) |
Kullanım Miktarı
(100 Litre) |
| Bakır Oksit WP 50% | 300-400 g |
| Bakır Oksiklorid WP 50% | 300-400 g |
| Bakır Kompleks + Mancozeb WP 21+20% | 300 g |
| Bazik Bakır Sülfat WP 52.5 % | 400 g |
| Bakır Hidroksit WP 50% | 250 g |
| Yağ ve rosin asitlerinin Bakır Tuzları EC 51.1 | 200 c |
