Montbeliard Sığırı
Fransa’nın Montbeliard bölgesinde yetişmeye başlayan bir sığır cinsidir. 1889 yılında ilk birliği kurulan sığırın aynı yılda resmen adı konulmuştur.
1970 yılında Erkek sığırlar Red Holstein ırkı ile melezleştirilmiştir. 1990 yılında ise Danimarka Red ırkı ile de melezleştirilmeye tabi tutulmuştur.
Fransa’da kayıtlı olan 700.000 Montbeliard türü sığır bulunmaktadır.
Montbeliart sığırı genellikle süt üretimi amaçlı kullanılmaktadır.
Günümüzde genellikle Holstein Sığır Irkı ile melezleştirilmeye tabi tutulmaktadır.
Görünüm Özellikleri:
Renkleri Parlak kırmızı beyazdır.
Kısa boynuzludurlar.
Sakin yapılıdır. Ortama kolay uyum sağlar.
Sağlam kas yapılıdır.
Hızlı gelişir.
Mastitis e karşı dayanıklıdır.
Suni tohumlama da yüksek tutma oranına sahiptir.
Sütü genelde peynir yapımında kullanılır.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 900 – 1200 kg ; Dişi: 600 – 700 kg
Cidago yüksekliği: Dişi: 145 cm
Süt verimi: 7.300 Lt/yıl
Yağ oranı: %3.9
Protein oranı: %3.4
Senapol Sığırı
1918 yılında Senagal’in N’dama Sığır Irkı ile İngiltere’nin Red Poll Sığır ırkının melezleştirilmesi sonucu elde edilen bir sığır ırkı olan Senapol Sığırı sıcaklığa, hastalıklara ve böceklere karşı oldukça dirençli olmasından dolayı üretilmeye devam edilmiş ve günümüze kadar gelmiştir.
1997 yıllarında “Senapol Cattle breeders Association” adı ile ilk birliği kurulan ırkın 14.000 adet kayıtlı nüfusu bulunmaktadır.
Günümüzde dünya üzerinde en fazla Venezüella, Meksika, Filipinler, Zimbabwe ve Brezilya gibi ülkelerde bulunan Senapol Sığır Irkı güneşi sevmesi ile oldukça farklı bir yapıdadır.
Özellikle güneşli günlerde diğer sığır ırkları gibi gölge aramak yerine açık alanlarda otlamakta ve dinlenmektedir.
Görünüm Özellikleri:
Rengi açık ve koyu kırmızıdır.
Ortalama 15 – 20 yıl yaşarlar.
Aşırı sıcak iklimlere dayanıklıdır.
Yüksek ve erken döl verim özelliğindedir.
Annelik içgüdüsü yüksektir.
Kolay doğum özelliğindedir.
Buzağıları hızlı gelişir.
Bilimsel olarak pek çok sığır ırkına göre hastalıklara fazlalıkla dayanıklıdır.
Erkek ve dişiler boynuzsuzdur.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 900 – 1000 kg ; Dişi: 550 – 650 kg
Buzağı doğum ağırlığı: 34 kg
Canlı ağırlık artışı: 2.500 – 2.900 gr/gün
Ortalama 100 günde 750 kg canlı ağırlığa ulaşır.
DNA testlerine göre melezlemelerde etinin yumuşak, semiz ve sulu özelliğini aktarabilir.
Bovine Trypanosomiasis’e (Afrika uyku hastalığı) karşı dayanıklıdır.
Shorthorn Sığırı
İngiltere’nin Durham ile York Bölgesi civarında yaşayan bir sığır cinsi olan Shorthorn Sığırı 18 yy.da Durham ile Shorthorn sığır ırklarının melezleştirilmesi sonucu etçil özellikleri olan bir sığır ırkı ortaya çıkmıştır.
Charoliais ırkı ile melezleştirilen Shorthorn ABD’ye götürülerek burada hem et verimi bakımından hem de süt verimi açısından kullanılmıştır.
Ayrıca son dönemlerde Kırmızı Holstein ırkı ile melezleştirilerek süt verimi arttırılmış ve süt üretiminde kullanılmaya başlanmıştır.
Görünüm Özellikleri:
Renk kırmızı – beyaz ve tonlarındadır. Ağız çevresi beyazdır.
Kısa yüzlüdür.
Orta boylu sallı yapıdadır.
Sağlam tırnak yapısına sahiptir.
Sakin yapılıdır.
Zor şartlara uygundur.
Boynuzsuz veya kısa boynuzlu
Döl verimi yüksek
Kolay doğum özelliği
Kırmızı holstein’le melezlemede süt miktarı artırılır.
Verim Özellikleri:
Cidago yüksekliği: Erkek: 144 cm ; Dişi: 136 cm
Canlı ağırlık: Erkek: 800 – 1000 kg ; Dişi: 600 – 650 kg
Buzağı doğum ağırlığı: Erkek: 36 kg ; Dişi: 33 kg
Süt verimi: 5000 – 6000 Lt
Yağ oranı: %3.5
Sarı Alaca – Simental Sığırı
İsviçre’de yetiştirilen bir sığır ırkı olan ve halk tarafından “Lekeli İnek” olarak adlandırılan Simental Sığır Irkı etçil ve sütçül özelliklerini bir arada taşımasından dolayı oldukça fazla tercih edilen bir ırktır.
Kombine verimi olarak üst düzeyde olan ırk birçok Afrika ve Avrupa ülkesinde etçil özellikleri ile tanınmakta ve yetiştirilmektedir.
Simental ırkı sığırlar diğer sığır ırkları ile melezleştirilmeye oldukça müsait olan bir ırktır. Bu sayede doğan buzağılar melezleştirilen sığır ırkına göre daha sütçül ya da etçil özellikler kazanabilmektedir.
Dünyada ortalama olarak 41 milyonun üzerinde Simental sığır ırkı üyesi bulunduğu düşünülmektedir. Almanya gibi birçok ülkede oldukça fazla sayıda yetiştirilen ırk sadece bu ülkede 1.5 milyonun üzerindedir.
Görünüm Özellikleri:
Renk sarı-beyaz veya kırmızı-beyaz alacadır.
Mutlaka baş, alın ve kirpik beyaz renktir.
Erkek ve dişileri boynuzludur.
İklim şartlarına kolay adapte olur.
Uzun ömürlüdürler.
Yüksek döl verimi özelliği
Annelik içgüdüsü yüksektir.
Sağlık problemi azdır.
Bir çok özelliklerinden dolayı yetiştiricilerin öncelikli tercihidir.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 1100 – 1400 kg ; Dişi: 600 – 900 kg
Cidago yüksekliği: Erkek: 150 – 165 cm ; Dişi: 138 – 150 cm
Canlı ağırlık artışı: 1350 – 1600 gr/gün
Et randımanı: %58
Süt verimi: 6.500 Lt
Yağ oranı: %4.2
South Devon Sığır Irkı
İngiltere’nin Güneybatısında kalan Devon bölgesinde yetiştirilen bir sığır ırkıdır.
16 yy başlarından beri adı bilinen bu sığır ırkının 1891 yılında ilk kez birliği kurulmuştur. Eti, sütü ve yağı için beslenilen bir sığır ırkı olan South Devon Sığırı 1960 yılından günümüze kadar daha fazla etçil özellikleri için beslenilmeye başlanmıştır.
1970′li yıllarda birden favori sığır ırkı olmaya başlayan South Devon Sığır Irkı yılda yaklaşık 5000 artarak Kanada, Güney Afrika, ABD, Yeni Zelanda gibi birçok ülkeye ihraç edilmiştir.
Görünüm Özellikleri:
Renkleri açık ve koyu kırmızıdır.
Erken ve yüksek döl verim özelliği
Kolay doğum özelliği
Kış şartlarına dayanıklıdır.
15 yıl doğum yapabilirler.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlıkları: 1200 -1500 kg ; Elit: 2000 kg
Karkas Randımanı: %62 – 65
Süt yağ oranı: %4.2
İkizlik oranı: %10
İlk melezlemelerde %12 – 14 fark gözlemlenir.
Square Meater Sığırı
Ana vatanı Avustralya olan Square Meater Sığırı Rick Pisaturo Park adındaki bir sığır yetiştiricisi tarafından Sydney yakınlarında bulunan New South Wales bölgesinde melezleştirme yöntemini kullanarak yetiştirilmiş bir sığır ırkıdır.
Daha çok küçük firmalar tarafından tercih edilen Square Meater Sığırı Murray grey genetiği bulunan melezleştirilmeler sonucunda bugünkü haline ulaşmıştır.
Görünüm Özellikleri:
Renk gümüş ve koyu gri’dir.
Orta boyludur.
Kas yapısı iyi gelişmiştir.
Yüksek döl verim özelliği
Uysal yapılıdır.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 800 kg ; Dişi: 450 kg
Cidago yüksekliği: Erkek: 130 cm ; Dişi: 125 cm
Sussex Sığırı
Güney İngiltere’de yetiştirilen bir sığır ırkı olan Sussex Sığırı bu gölgede bulunan Horsted Keynes yöresindeki bir ormanlık alandan ismini almıştır.
Sussex Sığırının ataları olarak Kırmızı Sığırlar gösterilmektedir. Kırmızı Sığır ırkı içerisinde ise adına aşina olduğunuz Hereford, Lincoln Red, Red Poll North Devon gibi sığır ırkları bulunmaktadır.
İlk kez birliği 1974 yılında kurulan Sussex Sığırı 1884 yılında ise John Overton isimli bir sığır yetiştiricisi tarafından Amerika Birleşik Devletlerine ihraç edilmiştir.
1970 li yıllarda Avustralya, Kanada, Yeni Zelanda ve Güney Afrika’ya ihraç edilen Sussex Sığırı bu dönemlerde oldukça popüler olmayı başarmıştır.
Görünüm Özellikleri:
Rengi kızıl’dır.
Kuyruk ucu beyazdır.
Boynuzları beyazdır.
İyi kas yapılıdır.
Sağlam bacak ve ayaklara sahiptir.
Sinek ve böceklere dayanıklıdır.
Sıcak iklime dayanıklıdır.
Sakin ama inatçı yapılıdır.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 900 – 950 kg ; Dişi: 550 – 600 kg
Cidago yüksekliği: Erkek: 145 cm ; Dişi: 135 cm
Buzağı doğum ağırlığı: 34 – 37 kg
Canlı ağırlık artışı: 1.700 gr/gün
Texas Longhorn Sığırı
1400′lü yıllara kadar dayana bir geçmişi olan bu sığır ırkı İspanyol denizcileri tarafından Karayip Adalarından altın karşılığında satın alınıp getirilmiştir.
Satın alınan bu ırk o dönemler özgür yaşamaya alışık olduğundan hırçın ve uyumsuz bir yaşam biçimi sergilemiştir. İri kemikleri ve zayıf yapısı ile oldukça sağlıklı bir ırk olmasının yanında uzun boynuzları be uzun bacakları hayvanın savunmada oldukça başarılı olmasını sağlamıştır. Bu sebeple o zamanlar Siyah Sığır (Andalusir) adı verilen bu ırk İspanyol Arena şovlarında kullanılmıştır.
1521 yılında ise İspanyol kaptan Gregoria de Villalobos Meksika civarlarından Criollo Irkı sığır alır ve gemisine yükler. Aynı gemide bulunan Hernando Cortes isimli bir sığırın sığırları ile bir arada yolculuk eden farklı sığır ırkları melezleştirilmeye tabi tutulmuş olur.
Bu ve buna benzer istemsiz sığır melezleştirilmeleri sonucu oluşan bir sığır ırkıdır Texas Longhorn sığır ırkı. İspanyollar sığırlarını genellikle açık alanda tuttuklarından bu tarz melezleştirilme olayları da sık yaşanmakta ve birçok kez hangi ırkların melezleştirildiği bulunamamaktadır.
Nesli tükenme aşamasında olan bu ırk eti için beslenilen güçlü bir sığır ırkıdır. İçinde barınan doğallık sebebiyle doğum yaptıktan sonra yavrularını çalı diplerine gizlemektedir. Buda sığır yetiştiricileri için büyük bir sorun halini almaktadır.
Görünüm Özellikleri:
Çok renklilerdir.
Uzun boynuzludur.
Boynuzlar farklı şekilde olabilir.
Uzun ömürlüdür.
Zor şartlara ve hastalıklara karşı dayanıklıdır.
Kolay doğum özelliğindedir.
Buzağılar güçlü yapıdadır. Neredeyse telefiyet verilmez.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 550 kg ; Dişi: 360 kg
Criollo sığırından eti daha iyi olsa da bilinen şu ki eti sert ve gevişi zordur.
Boynuz uzunluğu 1.20 cm, Boynuz uçları arası mesafe kimilerinde 4 m. bulmaktadır.
Ortalama 10 – 30 yıl yaşamaktadırlar.
Tuli Sığırı
Kökenleri Doğu Afrika’ya kadar uzanan bir sığır ırkı olan Tuli Sığırı 1942 dönemine kadar pek fazla bakıma tabi tutulmayan, bazı dayanıklı yönleri için beslenen bir ırktı.
1942 yılında Len HARVER isimli bir çalışan sığırların bakımsız kalması sonucu verimsiz olduklarını gözlemler1945 yılında 3000 hektarlık bir alanda 20 Tuli Sığırı ile bir sığır işletmesi kurar.
Doğru bakım yöntemleri sayesinde işini genişleten Harver, 1950 yılında 20.000 hektarlık alanda daha fazla sığır beslemeye başlar.
1961 yılında ilk birliği kurulan ırkın hak ettiği ilgi gittikçe artar. Özellikle doğru beslenmesi sonucu verimliliği üst sınırına ulaşmıştır.
ABD Nebraska eyaletinde bir araştırma yapılarak Tuli ırkı eti tescillenir ve 2.Angus olarak adlandırılmaya başlanır. Etteki mermerleşme oranı Angus Sığır Irkı ile yakınlık göstermektedir.
Görünüm Özellikleri:
Renkleri kırmızı, sarı ve beyaz renktedir.
Yüksek döl verimi
Kolay doğum özelliği
Annelik iç güdüsü yüksek
Kaliteli karkas özelliği
Zor şartlara dayanıklıdır.
Et kalitesi yüksektir.
Wagyu Sığırı
Anavatanı Japonya olan Wagyu Sığırı ilk olarak pirinç tarlalarında işçi öküzü olarak yetiştirilmiştir. 1635 ile 1838 yılları arasında Japonya’da 4 bacak üstünde duran hayvanların etlerinin yenmesi yasaktı. Bu sebeple o dönemlerde Wagnu Irkı başka ırklarla melezleştirilmemiştir. Irk safkanlığını korumayı başarmıştır.
Ülkede yetiştirilen 5 tip Wagnu; Sığırı bulunmaktadır. Bunlar;
Japon Siyah
Japon Kahverengi
Japon Polet
Japon Shorthorn
Kumamoto Kırmızı sıdır.
Wagyu Sığır Irkının açılımına bakacak olursak Wa = Japonca, Gyu = inek demektir. Yani birleştirdiğimizde Türkçe’ye Japon İnek olarak çevrilmiş olacaktır.
Wagyu tiplerini Japonca isimleri ile de yazalım dilerseniz. Tajima, Hida, Tottori, Shimane, Kochi ve Kumomoto.
Toplamda 28.8 Milyon Wagnu Sığır Irkı nüfusu olduğu düşünülmektedir. Bunların 100.000 adedi Avustralya’da bulunmaktadır.
Irkın canlı olarak başka ülkelere çıkması yasaktır. Bazı ülkeler Sperma ve Embriyo olarak sığır ırkını ülkelerine götürmüşlerdir.
Görünüm Özellikleri:
Renk siyah’tır.
Kolay doğum özelliği.
Erkek ve dişileri boynuzludur.
Etindeki mermerleşme çok iyidir.
Yüksek döl verim özelliği.
Melezlemeye çok uygundur.
Angus ırkı ile oluşan melezlerden F2 leri safkan sayılabilir!
Wisent Sığırı
Güney ve Doğu Asya’da bundan 2-3 Milyon yıl önce yaşamaya başladığı tahmin edilen bir sığır ırkı olan Wisent Sığır Irkı mamutlar ve Yünlü Gergedanlar zamanına denk gelen Buzul Çağ zamanından günümüze kadar ulaşmayı başarmıştır. Bison isimli ırk ile de kan bağının bulunduğu düşünülmektedir.
MS 400 yılına kadar oldukça yoğun olarak beslenilen bu sığır ırkı o dönemlerde kan kaybetmeye başlamıştır. Günümüzde ise ortalama 1000 adet Wisent Sığırı özel alanlarda ve hayvanat bahçelerinden muhafaza edilmektedir.
Görünüm Özellikleri:
Rengi kahverengidir. Buzağılar doğduklarında kestane veya kızıl gri renkte olurlar. 6-7 aylık olduklarında yetişkin renklerini alırlar.
Bu ırk daha çok ormanlık alanda yaşamaya uygundur. Buzağılar güneşi sevmezler ve her zaman kuytu ve gölgelik yerleri tercih ederler.
Yaz mevsiminde yünleri kısa ve düz olur. Kış aylarında kısa alt ve uzun üst yünleri oluşur.
Uzun sakallıdır. Baş, sırtın bir bölümü ve boynu uzun tüylüdür.
Dişilerin boynuzları erkeklerden daha ufaktır.
Erkekler yalnız yaşar.
Dişiler küçük gruplar halinde yaşarlar. Grup lideri en yaşlı dişidir.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 1000 – 1100 kg ; Dişi: 350 – 600 kg
Cidago yüksekliği: Erkek: 200 cm ; Dişi: 175 cm
Dişiler 3-4 yaşına geldiğinde ilk buzağıyı doğururlar.
Buzağı doğum ağırlığı: 30 kg
Murray Grey Sığırı
Avusturya’nın güneyinde bulunan New South Wales bölgesinde yetişen bir sığır ırkıdır.
1905 yılından bir sığır yetiştiricisi tarafından Shorthorn Türü Sığır ırkı ile Siyah Aberdeen Angus türü boğanın melezleştirilmesi sonucu elde edilen Murray Grey Sığırı yetiştiricisinin ölümünden sonra çiftliği yürütemeyen eşi tarafından satıldıktan sonra adını duyurmaya başlar.
Yeni yetiştiricisi elinde bulunan sığırlardan daha verimli olarak gördüğü Murray Grey Sığırına ağırlık verir ve bu sığır ırkını yetirmeye başlar.
1962 yıllarında 50′den fazla sığır yetiştiricisi tarafından ilk birliği kurulur. Sonrasında ise İngiltere, Kanada, Texas, Yeni Zelanda gibi ülkelerde yetiştirilmeye başlanır.
- Görünüm Özellikleri:
Açık ve koyu gri renktedirler.
Melezlerinde gri renk baskındır.
Orta boylu bir ırktır.
Yüksek döl verim özelliği
Annelik içgüdüsü iyidir.
Kolay uyum sağlar.
Buzağıları ufak doğar ve hızlı gelişir.
Kaliteli ete sahiptir.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 850 – 1300 kg ; Dişi: 500 – 700 kg
Buzağı doğum ağırlığı: 27 – 36 kg
Nelore Sığırı
Hindistan’ın Andhra Pradesh Bölgesinde ilk olarak yetişen Nelore Sığırı ” Bos İndicus” adı verilen Zebu sığır grubundandır. Bunla beraber Avrupa’da yetişen Bos Taurus sığırlarından da oldukça farklı bir ırktır.
Boyunlarında bulunan hörgüçler bu sığır ırkının en belirgin bedensel özellikleri arasında yer alır. Bazı araştırmalarda bu sığır cinsinin ilk atalarının Ongola Sığır cinsi olduğunu ve M.Ö 2000 öncesinde varlığına başladığını gösterir. Günümüz Nelore sığır ırkı Ongole Sığır ırkının kanını taşımaktadır.
Nelore Sığırı günümüzde en fazla Brezilya sınırları içerisinde üretilmektedir. Bu ülke üzerinden Arjantin, Paraguay, Venezuella, Meksika ve Amerika Birleşik Devletleri gibi birçok ülkeye dağılmıştır.
Bu ırk yetiştiriciler tarafından en iyi etçil ırk olarak ele alınmaktadır. Dünya sığır ırkının yaklaşık olarak %65′lik bir kesimi Nelore Sığır Irkına mensuptur.
Görünüm Özellikleri:
Renk beyaz’dır. Burun, gözler, kuyruk ucu siyahtır.
Deri siyah’tır. Üzerindeki tüyleri beyazdır.
Erkek ve dişileri boynuzludur.
Kulaklar uzun ve sarkıktır.
Zor şartlara, kuraklığa, aşırı sıcaklara ve kış şartlarına dayanıklıdır.
Avrupa sığırlarına göre %30 daha çok ter bezine sahiptir.
Farklı deri altı kas yapısından dolayı sinek ve böceklere dayanıklıdır.
Uzun süre susuz kalabilir.
Ölüm oranı çok düşüktür. Bazı enfeksiyonlara dayanıklıdır.
Uzun ömürlüdür.
Küçük ve kısa memelidir.
Yüksek döl verim özelliğine sahiptir.
Büyük, geniş kalça yapısı ve büyük doğum kanalı özelliğinden dolayı doğuma bağlı distosi oluşmaz.
%95 kolay doğum özelliği.
Buzağılar doğar doğmaz toparlanır. İnsan yardımına ihtiyaç duymazlar.
Olağan üstü annelik içgüdülüdür. Yavrularını hemen kavrar ve onu tehlikelerden korumak için saklayacak yer arar.
Eti yüksek kalitededir. ” Best Overall in Taste” tescillidir.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 800 – 1100 kg ; Dişi: 500 – 700 kg
Buzağı doğum ağırlığı: 30 – 33 kg
Nguni Sığırı
Güney Afrika menşeli bir sığır ırkı olan Nguni M.S 600′lü yıllarda Xhosa, Zulu ve Swazi grupları tarafından bölgeye getirilmiştir.
Protein analizlerinden elde edilen verilere göre bu sığır ırkı Bos Taurus ve Bos İndicus sığırı olduğunu ortaya koymuştur. Afrika bölgesinde binlerce yıldır varlıklarını sürdüren sığır ırklarından birisidir.
Günümüzde kayıtlı olarak yaklaşık 1400 adet Nguni Sığırı bulunmaktadır. Genellikle eti ve sütü için değil, derisi için yetiştirilmektedir.
Görünüm Özellikleri:
Rengarenktir. Burun siyahtır.
Erkek ve dişileri boynuzludur.
Orta boylu bir ırktır.
Hem zor kış şartlarına hem de sıcağa dayanıklıdır.
İyi kas yapılıdır.
İnce kuyrukludur.
Uzun sarkık kulaklara sahiptir.
Çalılık ve kötü meralarda otlanabilir.
Uzun ömürlüdür. Ömrü 10 buzağıyı görür.
Dersi düz ve parlaktır.
Ufak meme yapılıdır.
Yüksek döl verim özelliğindedir.
Annelik içgüdüsü iyidir.
Hastalıklara dayanıklıdır. Parazitler, sinekler ve böceklere de dayanıklıdır.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 500 – 700 kg ; Dişi: 320 – 440 kg
Buzağı doğum ağırlığı: 22.5 kg
Canlı ağırlık artışı: 700 gr/gün
Karkas ağırlığı: 180 – 220 kg
Derisinden birçok eşya yapılmaktadır.
Normande Sığırı
Fransa’nın Kuzeybatısında olan Normandie bölgesinde yetişen bir sığır cinsi olan Normande Sığırı bin yıldan fazla bir süredir kombine verimli ırk olarak değerlendirilmektedir.
İkinci Dünya Savaşı sonrasında bile Fransa bölgesinde 3 Milyonun üzerinde Safkan Mormande Sığırı bulunmakta idi.
1890 yılında Güney Afrika ile başlayan Normande Sığırı ticareti Dünyanın hemen hemen her ülkesine yapılmıştır. Kısa zaman içerisinde de gözde bir sığır cinsi haline gelerek dünya üzerinde 4 milyonun üzerinde çıkmıştır. Bunun dışında bilinmeyen sayıda da Melezleştirilmiş ırkları bulunmaktadır.
Görünüm Özellikleri:
Beyaz zemin üzerine Kahverengi ve kızıl renkler karışık haldedir.
Küçük kafalıdır.
Annelik içgüdülüdür.
Hızlı büyüyen buzağılar.
Döl verim yüksek.
FQRN kalite tescil markalı
Kolay doğum özelliğinde
Uzun ömürlüdür.
Yüksek kalitede süt.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 900 – 1100 kg ; Dişi: 545 – 680 kg
Buzağı doğum oranı: Erkek: 43 kg ; Dişi: 32 kg
Süt verimi: 6345 Lt/yıl
Yağ oranı: % 4.2
Döl verim özelliği: % 53
Kolay doğum oranı: % 65
Piedmentosa Sığırı
İtalya’nın Kuzey batısında yetişen bir sığır ırkı olan Piedmentosa DNA yapısına bakıldığında 20.000 yıl öncesinde Hindistan ve Pakistan bölgesinde yaşayan bir ırkla çok belirgin benzerlikler taşımaktadır. Ayrıca Piedmentosa sığırlarının Zebu kanı taşıdıkları da ortaya çıkarılmıştır.
Etinin az yağlı olması ve bununla beraber oldukça yumuşak bir yapıda olması bu sığır ırkının etçil ırklar arasında kendisini üst sıralara çıkarmasına sebep olmuştur.
Bu sığır ırkında bulunan “Çift Lender Geni” hem sığır cinsinin kas yapısının güçlü olmasını sağlarken, etinin kaliteli olmasını ve yağlanmasını önler.
Görünüm Özellikleri:
Saf ırk piedmentosalar beyaz veya gri renkte olurlar. Erkekler dişilere göre bir – iki ton daha koyu renkte olurlar.
Göz, ağız ve kulak çevresi siyahtır.
Sakin yapılı ve etçil ırklar içinde süt verim özelliği zayıf değildir.
Tırnak yapısı çok güçlüdür.
İnce ve narin kemik yapısına sahiptir.
İnce derilidir.
Hızlı ve kolay et bağlama özelliği,
Tescilli, yüksek kaliteli ete sahiptir. (En yumuşak et)
Yem seçmez.
Yüksek et verimine sahiptir. (%86 Et randımanı)
Az yağlı.
Zor hava şartlarına dayanıklı.
Uzun yaşama ömrü.
Hızlı gelişen buzağılar.
Sütçü ırklarla melezlemede doğan buzağıların kalitesinde artma.
Verim Özellikleri:
Cidago yüksekliği: Erkek: 140- 155 cm; Dişi: 135 – 145 cm
Canlı ağırlık: Erkek: 1000 – 1200 kg; Dişi: 650 – 750 kg
Canlı ağırlık artışı: Erkek: 1300 gr/gün; Dişi: 1500 gr/gün
Buzağı doğum ağırlığı: 32 – 42 kg
Erkekler 12 – 14 aylık kesime uygundur.
Dişiler 15- 18 aylık kesime uygundur.
Laktasyon süresince çok iyi bakılmalı ki, hem buzağı faydalansın hem sütü düşmesin.
Pinzgauer Sığırı
Batı Alp dağlarında bulunan yerel inekler ile kan bağının olduğu tahmin edilen Pinzgauer Sığırı 1846 yılında adına kavuşmuş ve bölge de bulunan birçok sığır ırkı ile melezleştirilmiştir.
Bu sığır ırkı hem sütü için, hem eti için hem de erkeklerinin çift Öküzü olarak kullanılabilmesi dolayısıyla yetiştirilmektedir. Özellikle güçlü boynuzları ve aynı derecedeki güçlü vücut yapısı sayesinde birçok ülkede çift öküzü olarak kullanılmaya devam edilmektedir.
1896 yılında ilk olarak Almanya’nın Bayern şehrinde resmi birliğine kavuşan ırkın 1930′lu yıllarda bu şehirdeki nüfusu 85.000 sayısını aşmıştır.
2001 yılında ise Pinzgauer sığır ırkı 360 adet seviyesine düşerek Kırmızı Alarmla nesli tükenen hayvanlar listesine alınmıştır.
Günümüzde 1.3 Milyon adet Pinzgauer sığırı olduğu tahmin edilmektedir.
Görünüm Özellikleri:
Saf kan rengi kızıl – Beyaz’dır. Nadiren siyah – beyaz ı görülmektedir.
En belirgin özelliği boynuz, sırt, kuyruk dibi, meme, karın altı ve döş çizgi gibi beyaz renktedir.
Erkek ve dişileri boynuzludur.
Verim Özellikleri:
Cidago yüksekliği: Erkek: 140 – 147 cm ; Dişi: 130 – 137 cm
Canlı Ağırlık: Erkek: 900 – 1100 kg ; Dişi: 600 – 700 kg
Canlı ağırlık artışı: 1300 gr/gün
Et randımanı: % 58
Süt verimi: 4.710 Lt / yıl
Yağ oranı: % 3.95
Protein oranı: % 3.51
Kırmızı holstein melezi süt verimi: 6.000 Lt/yıl
Kırmızı holstein melezi yağ oranı: % 4
Diğer süt ırklarıyla melezlemelerde süt verimi: 5.356 Lt/yıl
Diğer süt ırklarıyla melezlemelerde Yağ oranı: % 3.28
Red Poll Sığırı
İngiltere’nin Doğu Anglia bölgesinde yetiştirilmeye başlanılan Red Poll Sığırı Suffolk Dun sığır ırkı ile Norfolk Red Sığır Irkının melezleştirilmesi sonucu ortaya çıkmış bir ırktır.
Kombinelerde de yetiştirilmesine rağmen genellikle sütü içi beslenilen Red Poll Sığırı 1898 yılında Yeni Zelanda’ya, sonrasında ise ABD, Japonya ve birçok Avrupa ve Afrika ülkesine ihraç edilmiştir.
Görünüm Özellikleri:
Renk koyu kırmızıdır.
Orta boylu bir ırktır.
Uzun ömürlüdür. Ortalama 15 yıl yaşarlar.
Erkek ve dişileri boynuzsuzdur.
Güçlü bacak yapılıdır.
Yüksek döl verim özelliğindedir.
Kolay doğum özelliği
Annelik içgüdüsü iyidir.
Buzağıları hızlı gelişir.
Kolay uyum sağlar.
Göz ve memeler iyi yapıdadır.
Eti yumuşaktır.
Verim Özelikleri:
Canlı ağrılık: Erkek: 950 – 1155 kg ; Dişi: 480 – 680 kg
Buzağı doğum ağırlığı: 35 – 40 kg
Canlı ağırlık artışı: 1.300 gr/gün
15 ayda ortalama 600 kg ulaşır.
Laktasyon süresi: 240 – 300 gün
Süt verimi: 4.100 – 6.000 Lt/Laktasyon
Yağ oranı: %4.2
Protein oranı: %3.5
Romagnola Sığırı
İtalya’nın Kuzey Doğusunda bulunan Romagna bölgesinde yetişmeye başlayan Romagnola Sığırı adınızda bu bölgeden almıştır. 19. YY’a kadar genellikle hem etinden hem de sütünden yararlanılan ve kombine olarak yetiştirilen 19 YY sonrasında sadece etinden yararlanılan bir ırk olmaya başlanmıştır.
Fiziksel özellikler ve görünüm bakımından Chianina ve Marchigiana ırkları ile benzerlik göstermektedir.
1960′lı yıllarda Romagnola Sığır Irkı nüfus sadece İtalya’da 590.000 iken bu sayı 1991 yılında 11.000 gibi bir seviyeye gerilemiştir.
1973 yılından sonra birçok ülkeye ihraç edilen Romagnola Sığırı bu tarihten sonra birçok ırkla melezleştirilmiştir.
Görünüm Özellikleri:
Rengi beyazdır. Güneş ışığında gri rengi andırır.
Erkek ve dişileri boynuzludur.
Boynuzlar siyah-sarımsı renktedir.
Baş kısa ve enlidir.
Kalın bacaklıdır.
Buzağıları ufak doğar.
Ortalama ömürleri iyi bakımla 20 yıl kadardır.
Verim Özellikleri:
Cidago yüksekliği: Erkek: 145 – 158 cm ; Dişi: 135 – 145 cm
Canlı ağırlık: Erkek: 1000 – 1300 kg ; Dişi: 700 – 900 kg
Canlı ağırlık: Erkek: 800 – 850 kg/20-22 aylık
Santa Gertrudis Sığırı
Texas bölgesinde yetişmeye başlayan Santa Gertrudis Sığırı 1920 yıllarında Shorton Sığır Irkı ile Brahman Sığır Irkının melezleştirilmesi sonucu ortaya çıkan bir erkek buzağı ile başlayan bir geçmişe sahip olduğu düşünülmektedir.
Adını aldığı Santa Gertrudis bölgesi aslında bir İspanya Kralı tarafında verilen bir addır. Bu sığır ırkı 1940 yılında Saf Kan bir ırk olarak kabul edilmiştir.
Görünüm Özellikleri:
Koyu kızıl renktedir.
Erkek ve Dişileri boynuzludur.
İri yapılıdır.
Ortalama 15 yıl yaşarlar.
Her türlü iklim şartlarına uygundur.
Kolay uyum sağlarlar.
Buzağılar ufak ve kolay doğar ve hızlı gelişir.
Olağanüstü annelik içgüdüsüne sahiptir.
Sinek ve böceklere dayanıklıdır.
Eti için yetiştirilir.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 900- 1000 kg ; Dişi: 630 – 725 kg
Buzağı doğum ağırlığı: 20 – 30 kg
Canlı ağırlık artışı: 1.500 gr/gün
1 kg et = 5 kg yem
Et randımanı: %65
Fransa’nın Montbeliard bölgesinde yetişmeye başlayan bir sığır cinsidir. 1889 yılında ilk birliği kurulan sığırın aynı yılda resmen adı konulmuştur.
1970 yılında Erkek sığırlar Red Holstein ırkı ile melezleştirilmiştir. 1990 yılında ise Danimarka Red ırkı ile de melezleştirilmeye tabi tutulmuştur.
Fransa’da kayıtlı olan 700.000 Montbeliard türü sığır bulunmaktadır.
Montbeliart sığırı genellikle süt üretimi amaçlı kullanılmaktadır.
Günümüzde genellikle Holstein Sığır Irkı ile melezleştirilmeye tabi tutulmaktadır.
Görünüm Özellikleri:
Renkleri Parlak kırmızı beyazdır.
Kısa boynuzludurlar.
Sakin yapılıdır. Ortama kolay uyum sağlar.
Sağlam kas yapılıdır.
Hızlı gelişir.
Mastitis e karşı dayanıklıdır.
Suni tohumlama da yüksek tutma oranına sahiptir.
Sütü genelde peynir yapımında kullanılır.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 900 – 1200 kg ; Dişi: 600 – 700 kg
Cidago yüksekliği: Dişi: 145 cm
Süt verimi: 7.300 Lt/yıl
Yağ oranı: %3.9
Protein oranı: %3.4
Senapol Sığırı
1918 yılında Senagal’in N’dama Sığır Irkı ile İngiltere’nin Red Poll Sığır ırkının melezleştirilmesi sonucu elde edilen bir sığır ırkı olan Senapol Sığırı sıcaklığa, hastalıklara ve böceklere karşı oldukça dirençli olmasından dolayı üretilmeye devam edilmiş ve günümüze kadar gelmiştir.
1997 yıllarında “Senapol Cattle breeders Association” adı ile ilk birliği kurulan ırkın 14.000 adet kayıtlı nüfusu bulunmaktadır.
Günümüzde dünya üzerinde en fazla Venezüella, Meksika, Filipinler, Zimbabwe ve Brezilya gibi ülkelerde bulunan Senapol Sığır Irkı güneşi sevmesi ile oldukça farklı bir yapıdadır.
Özellikle güneşli günlerde diğer sığır ırkları gibi gölge aramak yerine açık alanlarda otlamakta ve dinlenmektedir.
Görünüm Özellikleri:
Rengi açık ve koyu kırmızıdır.
Ortalama 15 – 20 yıl yaşarlar.
Aşırı sıcak iklimlere dayanıklıdır.
Yüksek ve erken döl verim özelliğindedir.
Annelik içgüdüsü yüksektir.
Kolay doğum özelliğindedir.
Buzağıları hızlı gelişir.
Bilimsel olarak pek çok sığır ırkına göre hastalıklara fazlalıkla dayanıklıdır.
Erkek ve dişiler boynuzsuzdur.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 900 – 1000 kg ; Dişi: 550 – 650 kg
Buzağı doğum ağırlığı: 34 kg
Canlı ağırlık artışı: 2.500 – 2.900 gr/gün
Ortalama 100 günde 750 kg canlı ağırlığa ulaşır.
DNA testlerine göre melezlemelerde etinin yumuşak, semiz ve sulu özelliğini aktarabilir.
Bovine Trypanosomiasis’e (Afrika uyku hastalığı) karşı dayanıklıdır.
Shorthorn Sığırı
İngiltere’nin Durham ile York Bölgesi civarında yaşayan bir sığır cinsi olan Shorthorn Sığırı 18 yy.da Durham ile Shorthorn sığır ırklarının melezleştirilmesi sonucu etçil özellikleri olan bir sığır ırkı ortaya çıkmıştır.
Charoliais ırkı ile melezleştirilen Shorthorn ABD’ye götürülerek burada hem et verimi bakımından hem de süt verimi açısından kullanılmıştır.
Ayrıca son dönemlerde Kırmızı Holstein ırkı ile melezleştirilerek süt verimi arttırılmış ve süt üretiminde kullanılmaya başlanmıştır.
Görünüm Özellikleri:
Renk kırmızı – beyaz ve tonlarındadır. Ağız çevresi beyazdır.
Kısa yüzlüdür.
Orta boylu sallı yapıdadır.
Sağlam tırnak yapısına sahiptir.
Sakin yapılıdır.
Zor şartlara uygundur.
Boynuzsuz veya kısa boynuzlu
Döl verimi yüksek
Kolay doğum özelliği
Kırmızı holstein’le melezlemede süt miktarı artırılır.
Verim Özellikleri:
Cidago yüksekliği: Erkek: 144 cm ; Dişi: 136 cm
Canlı ağırlık: Erkek: 800 – 1000 kg ; Dişi: 600 – 650 kg
Buzağı doğum ağırlığı: Erkek: 36 kg ; Dişi: 33 kg
Süt verimi: 5000 – 6000 Lt
Yağ oranı: %3.5
Sarı Alaca – Simental Sığırı
İsviçre’de yetiştirilen bir sığır ırkı olan ve halk tarafından “Lekeli İnek” olarak adlandırılan Simental Sığır Irkı etçil ve sütçül özelliklerini bir arada taşımasından dolayı oldukça fazla tercih edilen bir ırktır.
Kombine verimi olarak üst düzeyde olan ırk birçok Afrika ve Avrupa ülkesinde etçil özellikleri ile tanınmakta ve yetiştirilmektedir.
Simental ırkı sığırlar diğer sığır ırkları ile melezleştirilmeye oldukça müsait olan bir ırktır. Bu sayede doğan buzağılar melezleştirilen sığır ırkına göre daha sütçül ya da etçil özellikler kazanabilmektedir.
Dünyada ortalama olarak 41 milyonun üzerinde Simental sığır ırkı üyesi bulunduğu düşünülmektedir. Almanya gibi birçok ülkede oldukça fazla sayıda yetiştirilen ırk sadece bu ülkede 1.5 milyonun üzerindedir.
Görünüm Özellikleri:
Renk sarı-beyaz veya kırmızı-beyaz alacadır.
Mutlaka baş, alın ve kirpik beyaz renktir.
Erkek ve dişileri boynuzludur.
İklim şartlarına kolay adapte olur.
Uzun ömürlüdürler.
Yüksek döl verimi özelliği
Annelik içgüdüsü yüksektir.
Sağlık problemi azdır.
Bir çok özelliklerinden dolayı yetiştiricilerin öncelikli tercihidir.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 1100 – 1400 kg ; Dişi: 600 – 900 kg
Cidago yüksekliği: Erkek: 150 – 165 cm ; Dişi: 138 – 150 cm
Canlı ağırlık artışı: 1350 – 1600 gr/gün
Et randımanı: %58
Süt verimi: 6.500 Lt
Yağ oranı: %4.2
South Devon Sığır Irkı
İngiltere’nin Güneybatısında kalan Devon bölgesinde yetiştirilen bir sığır ırkıdır.
16 yy başlarından beri adı bilinen bu sığır ırkının 1891 yılında ilk kez birliği kurulmuştur. Eti, sütü ve yağı için beslenilen bir sığır ırkı olan South Devon Sığırı 1960 yılından günümüze kadar daha fazla etçil özellikleri için beslenilmeye başlanmıştır.
1970′li yıllarda birden favori sığır ırkı olmaya başlayan South Devon Sığır Irkı yılda yaklaşık 5000 artarak Kanada, Güney Afrika, ABD, Yeni Zelanda gibi birçok ülkeye ihraç edilmiştir.
Görünüm Özellikleri:
Renkleri açık ve koyu kırmızıdır.
Erken ve yüksek döl verim özelliği
Kolay doğum özelliği
Kış şartlarına dayanıklıdır.
15 yıl doğum yapabilirler.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlıkları: 1200 -1500 kg ; Elit: 2000 kg
Karkas Randımanı: %62 – 65
Süt yağ oranı: %4.2
İkizlik oranı: %10
İlk melezlemelerde %12 – 14 fark gözlemlenir.
Square Meater Sığırı
Ana vatanı Avustralya olan Square Meater Sığırı Rick Pisaturo Park adındaki bir sığır yetiştiricisi tarafından Sydney yakınlarında bulunan New South Wales bölgesinde melezleştirme yöntemini kullanarak yetiştirilmiş bir sığır ırkıdır.
Daha çok küçük firmalar tarafından tercih edilen Square Meater Sığırı Murray grey genetiği bulunan melezleştirilmeler sonucunda bugünkü haline ulaşmıştır.
Görünüm Özellikleri:
Renk gümüş ve koyu gri’dir.
Orta boyludur.
Kas yapısı iyi gelişmiştir.
Yüksek döl verim özelliği
Uysal yapılıdır.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 800 kg ; Dişi: 450 kg
Cidago yüksekliği: Erkek: 130 cm ; Dişi: 125 cm
Sussex Sığırı
Güney İngiltere’de yetiştirilen bir sığır ırkı olan Sussex Sığırı bu gölgede bulunan Horsted Keynes yöresindeki bir ormanlık alandan ismini almıştır.
Sussex Sığırının ataları olarak Kırmızı Sığırlar gösterilmektedir. Kırmızı Sığır ırkı içerisinde ise adına aşina olduğunuz Hereford, Lincoln Red, Red Poll North Devon gibi sığır ırkları bulunmaktadır.
İlk kez birliği 1974 yılında kurulan Sussex Sığırı 1884 yılında ise John Overton isimli bir sığır yetiştiricisi tarafından Amerika Birleşik Devletlerine ihraç edilmiştir.
1970 li yıllarda Avustralya, Kanada, Yeni Zelanda ve Güney Afrika’ya ihraç edilen Sussex Sığırı bu dönemlerde oldukça popüler olmayı başarmıştır.
Görünüm Özellikleri:
Rengi kızıl’dır.
Kuyruk ucu beyazdır.
Boynuzları beyazdır.
İyi kas yapılıdır.
Sağlam bacak ve ayaklara sahiptir.
Sinek ve böceklere dayanıklıdır.
Sıcak iklime dayanıklıdır.
Sakin ama inatçı yapılıdır.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 900 – 950 kg ; Dişi: 550 – 600 kg
Cidago yüksekliği: Erkek: 145 cm ; Dişi: 135 cm
Buzağı doğum ağırlığı: 34 – 37 kg
Canlı ağırlık artışı: 1.700 gr/gün
Texas Longhorn Sığırı
1400′lü yıllara kadar dayana bir geçmişi olan bu sığır ırkı İspanyol denizcileri tarafından Karayip Adalarından altın karşılığında satın alınıp getirilmiştir.
Satın alınan bu ırk o dönemler özgür yaşamaya alışık olduğundan hırçın ve uyumsuz bir yaşam biçimi sergilemiştir. İri kemikleri ve zayıf yapısı ile oldukça sağlıklı bir ırk olmasının yanında uzun boynuzları be uzun bacakları hayvanın savunmada oldukça başarılı olmasını sağlamıştır. Bu sebeple o zamanlar Siyah Sığır (Andalusir) adı verilen bu ırk İspanyol Arena şovlarında kullanılmıştır.
1521 yılında ise İspanyol kaptan Gregoria de Villalobos Meksika civarlarından Criollo Irkı sığır alır ve gemisine yükler. Aynı gemide bulunan Hernando Cortes isimli bir sığırın sığırları ile bir arada yolculuk eden farklı sığır ırkları melezleştirilmeye tabi tutulmuş olur.
Bu ve buna benzer istemsiz sığır melezleştirilmeleri sonucu oluşan bir sığır ırkıdır Texas Longhorn sığır ırkı. İspanyollar sığırlarını genellikle açık alanda tuttuklarından bu tarz melezleştirilme olayları da sık yaşanmakta ve birçok kez hangi ırkların melezleştirildiği bulunamamaktadır.
Nesli tükenme aşamasında olan bu ırk eti için beslenilen güçlü bir sığır ırkıdır. İçinde barınan doğallık sebebiyle doğum yaptıktan sonra yavrularını çalı diplerine gizlemektedir. Buda sığır yetiştiricileri için büyük bir sorun halini almaktadır.
Görünüm Özellikleri:
Çok renklilerdir.
Uzun boynuzludur.
Boynuzlar farklı şekilde olabilir.
Uzun ömürlüdür.
Zor şartlara ve hastalıklara karşı dayanıklıdır.
Kolay doğum özelliğindedir.
Buzağılar güçlü yapıdadır. Neredeyse telefiyet verilmez.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 550 kg ; Dişi: 360 kg
Criollo sığırından eti daha iyi olsa da bilinen şu ki eti sert ve gevişi zordur.
Boynuz uzunluğu 1.20 cm, Boynuz uçları arası mesafe kimilerinde 4 m. bulmaktadır.
Ortalama 10 – 30 yıl yaşamaktadırlar.
Tuli Sığırı
Kökenleri Doğu Afrika’ya kadar uzanan bir sığır ırkı olan Tuli Sığırı 1942 dönemine kadar pek fazla bakıma tabi tutulmayan, bazı dayanıklı yönleri için beslenen bir ırktı.
1942 yılında Len HARVER isimli bir çalışan sığırların bakımsız kalması sonucu verimsiz olduklarını gözlemler1945 yılında 3000 hektarlık bir alanda 20 Tuli Sığırı ile bir sığır işletmesi kurar.
Doğru bakım yöntemleri sayesinde işini genişleten Harver, 1950 yılında 20.000 hektarlık alanda daha fazla sığır beslemeye başlar.
1961 yılında ilk birliği kurulan ırkın hak ettiği ilgi gittikçe artar. Özellikle doğru beslenmesi sonucu verimliliği üst sınırına ulaşmıştır.
ABD Nebraska eyaletinde bir araştırma yapılarak Tuli ırkı eti tescillenir ve 2.Angus olarak adlandırılmaya başlanır. Etteki mermerleşme oranı Angus Sığır Irkı ile yakınlık göstermektedir.
Görünüm Özellikleri:
Renkleri kırmızı, sarı ve beyaz renktedir.
Yüksek döl verimi
Kolay doğum özelliği
Annelik iç güdüsü yüksek
Kaliteli karkas özelliği
Zor şartlara dayanıklıdır.
Et kalitesi yüksektir.
Wagyu Sığırı
Anavatanı Japonya olan Wagyu Sığırı ilk olarak pirinç tarlalarında işçi öküzü olarak yetiştirilmiştir. 1635 ile 1838 yılları arasında Japonya’da 4 bacak üstünde duran hayvanların etlerinin yenmesi yasaktı. Bu sebeple o dönemlerde Wagnu Irkı başka ırklarla melezleştirilmemiştir. Irk safkanlığını korumayı başarmıştır.
Ülkede yetiştirilen 5 tip Wagnu; Sığırı bulunmaktadır. Bunlar;
Japon Siyah
Japon Kahverengi
Japon Polet
Japon Shorthorn
Kumamoto Kırmızı sıdır.
Wagyu Sığır Irkının açılımına bakacak olursak Wa = Japonca, Gyu = inek demektir. Yani birleştirdiğimizde Türkçe’ye Japon İnek olarak çevrilmiş olacaktır.
Wagyu tiplerini Japonca isimleri ile de yazalım dilerseniz. Tajima, Hida, Tottori, Shimane, Kochi ve Kumomoto.
Toplamda 28.8 Milyon Wagnu Sığır Irkı nüfusu olduğu düşünülmektedir. Bunların 100.000 adedi Avustralya’da bulunmaktadır.
Irkın canlı olarak başka ülkelere çıkması yasaktır. Bazı ülkeler Sperma ve Embriyo olarak sığır ırkını ülkelerine götürmüşlerdir.
Görünüm Özellikleri:
Renk siyah’tır.
Kolay doğum özelliği.
Erkek ve dişileri boynuzludur.
Etindeki mermerleşme çok iyidir.
Yüksek döl verim özelliği.
Melezlemeye çok uygundur.
Angus ırkı ile oluşan melezlerden F2 leri safkan sayılabilir!
Wisent Sığırı
Güney ve Doğu Asya’da bundan 2-3 Milyon yıl önce yaşamaya başladığı tahmin edilen bir sığır ırkı olan Wisent Sığır Irkı mamutlar ve Yünlü Gergedanlar zamanına denk gelen Buzul Çağ zamanından günümüze kadar ulaşmayı başarmıştır. Bison isimli ırk ile de kan bağının bulunduğu düşünülmektedir.
MS 400 yılına kadar oldukça yoğun olarak beslenilen bu sığır ırkı o dönemlerde kan kaybetmeye başlamıştır. Günümüzde ise ortalama 1000 adet Wisent Sığırı özel alanlarda ve hayvanat bahçelerinden muhafaza edilmektedir.
Görünüm Özellikleri:
Rengi kahverengidir. Buzağılar doğduklarında kestane veya kızıl gri renkte olurlar. 6-7 aylık olduklarında yetişkin renklerini alırlar.
Bu ırk daha çok ormanlık alanda yaşamaya uygundur. Buzağılar güneşi sevmezler ve her zaman kuytu ve gölgelik yerleri tercih ederler.
Yaz mevsiminde yünleri kısa ve düz olur. Kış aylarında kısa alt ve uzun üst yünleri oluşur.
Uzun sakallıdır. Baş, sırtın bir bölümü ve boynu uzun tüylüdür.
Dişilerin boynuzları erkeklerden daha ufaktır.
Erkekler yalnız yaşar.
Dişiler küçük gruplar halinde yaşarlar. Grup lideri en yaşlı dişidir.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 1000 – 1100 kg ; Dişi: 350 – 600 kg
Cidago yüksekliği: Erkek: 200 cm ; Dişi: 175 cm
Dişiler 3-4 yaşına geldiğinde ilk buzağıyı doğururlar.
Buzağı doğum ağırlığı: 30 kg
Murray Grey Sığırı
Avusturya’nın güneyinde bulunan New South Wales bölgesinde yetişen bir sığır ırkıdır.
1905 yılından bir sığır yetiştiricisi tarafından Shorthorn Türü Sığır ırkı ile Siyah Aberdeen Angus türü boğanın melezleştirilmesi sonucu elde edilen Murray Grey Sığırı yetiştiricisinin ölümünden sonra çiftliği yürütemeyen eşi tarafından satıldıktan sonra adını duyurmaya başlar.
Yeni yetiştiricisi elinde bulunan sığırlardan daha verimli olarak gördüğü Murray Grey Sığırına ağırlık verir ve bu sığır ırkını yetirmeye başlar.
1962 yıllarında 50′den fazla sığır yetiştiricisi tarafından ilk birliği kurulur. Sonrasında ise İngiltere, Kanada, Texas, Yeni Zelanda gibi ülkelerde yetiştirilmeye başlanır.
- Görünüm Özellikleri:
Açık ve koyu gri renktedirler.
Melezlerinde gri renk baskındır.
Orta boylu bir ırktır.
Yüksek döl verim özelliği
Annelik içgüdüsü iyidir.
Kolay uyum sağlar.
Buzağıları ufak doğar ve hızlı gelişir.
Kaliteli ete sahiptir.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 850 – 1300 kg ; Dişi: 500 – 700 kg
Buzağı doğum ağırlığı: 27 – 36 kg
Nelore Sığırı
Hindistan’ın Andhra Pradesh Bölgesinde ilk olarak yetişen Nelore Sığırı ” Bos İndicus” adı verilen Zebu sığır grubundandır. Bunla beraber Avrupa’da yetişen Bos Taurus sığırlarından da oldukça farklı bir ırktır.
Boyunlarında bulunan hörgüçler bu sığır ırkının en belirgin bedensel özellikleri arasında yer alır. Bazı araştırmalarda bu sığır cinsinin ilk atalarının Ongola Sığır cinsi olduğunu ve M.Ö 2000 öncesinde varlığına başladığını gösterir. Günümüz Nelore sığır ırkı Ongole Sığır ırkının kanını taşımaktadır.
Nelore Sığırı günümüzde en fazla Brezilya sınırları içerisinde üretilmektedir. Bu ülke üzerinden Arjantin, Paraguay, Venezuella, Meksika ve Amerika Birleşik Devletleri gibi birçok ülkeye dağılmıştır.
Bu ırk yetiştiriciler tarafından en iyi etçil ırk olarak ele alınmaktadır. Dünya sığır ırkının yaklaşık olarak %65′lik bir kesimi Nelore Sığır Irkına mensuptur.
Görünüm Özellikleri:
Renk beyaz’dır. Burun, gözler, kuyruk ucu siyahtır.
Deri siyah’tır. Üzerindeki tüyleri beyazdır.
Erkek ve dişileri boynuzludur.
Kulaklar uzun ve sarkıktır.
Zor şartlara, kuraklığa, aşırı sıcaklara ve kış şartlarına dayanıklıdır.
Avrupa sığırlarına göre %30 daha çok ter bezine sahiptir.
Farklı deri altı kas yapısından dolayı sinek ve böceklere dayanıklıdır.
Uzun süre susuz kalabilir.
Ölüm oranı çok düşüktür. Bazı enfeksiyonlara dayanıklıdır.
Uzun ömürlüdür.
Küçük ve kısa memelidir.
Yüksek döl verim özelliğine sahiptir.
Büyük, geniş kalça yapısı ve büyük doğum kanalı özelliğinden dolayı doğuma bağlı distosi oluşmaz.
%95 kolay doğum özelliği.
Buzağılar doğar doğmaz toparlanır. İnsan yardımına ihtiyaç duymazlar.
Olağan üstü annelik içgüdülüdür. Yavrularını hemen kavrar ve onu tehlikelerden korumak için saklayacak yer arar.
Eti yüksek kalitededir. ” Best Overall in Taste” tescillidir.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 800 – 1100 kg ; Dişi: 500 – 700 kg
Buzağı doğum ağırlığı: 30 – 33 kg
Nguni Sığırı
Güney Afrika menşeli bir sığır ırkı olan Nguni M.S 600′lü yıllarda Xhosa, Zulu ve Swazi grupları tarafından bölgeye getirilmiştir.
Protein analizlerinden elde edilen verilere göre bu sığır ırkı Bos Taurus ve Bos İndicus sığırı olduğunu ortaya koymuştur. Afrika bölgesinde binlerce yıldır varlıklarını sürdüren sığır ırklarından birisidir.
Günümüzde kayıtlı olarak yaklaşık 1400 adet Nguni Sığırı bulunmaktadır. Genellikle eti ve sütü için değil, derisi için yetiştirilmektedir.
Görünüm Özellikleri:
Rengarenktir. Burun siyahtır.
Erkek ve dişileri boynuzludur.
Orta boylu bir ırktır.
Hem zor kış şartlarına hem de sıcağa dayanıklıdır.
İyi kas yapılıdır.
İnce kuyrukludur.
Uzun sarkık kulaklara sahiptir.
Çalılık ve kötü meralarda otlanabilir.
Uzun ömürlüdür. Ömrü 10 buzağıyı görür.
Dersi düz ve parlaktır.
Ufak meme yapılıdır.
Yüksek döl verim özelliğindedir.
Annelik içgüdüsü iyidir.
Hastalıklara dayanıklıdır. Parazitler, sinekler ve böceklere de dayanıklıdır.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 500 – 700 kg ; Dişi: 320 – 440 kg
Buzağı doğum ağırlığı: 22.5 kg
Canlı ağırlık artışı: 700 gr/gün
Karkas ağırlığı: 180 – 220 kg
Derisinden birçok eşya yapılmaktadır.
Normande Sığırı
Fransa’nın Kuzeybatısında olan Normandie bölgesinde yetişen bir sığır cinsi olan Normande Sığırı bin yıldan fazla bir süredir kombine verimli ırk olarak değerlendirilmektedir.
İkinci Dünya Savaşı sonrasında bile Fransa bölgesinde 3 Milyonun üzerinde Safkan Mormande Sığırı bulunmakta idi.
1890 yılında Güney Afrika ile başlayan Normande Sığırı ticareti Dünyanın hemen hemen her ülkesine yapılmıştır. Kısa zaman içerisinde de gözde bir sığır cinsi haline gelerek dünya üzerinde 4 milyonun üzerinde çıkmıştır. Bunun dışında bilinmeyen sayıda da Melezleştirilmiş ırkları bulunmaktadır.
Görünüm Özellikleri:
Beyaz zemin üzerine Kahverengi ve kızıl renkler karışık haldedir.
Küçük kafalıdır.
Annelik içgüdülüdür.
Hızlı büyüyen buzağılar.
Döl verim yüksek.
FQRN kalite tescil markalı
Kolay doğum özelliğinde
Uzun ömürlüdür.
Yüksek kalitede süt.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 900 – 1100 kg ; Dişi: 545 – 680 kg
Buzağı doğum oranı: Erkek: 43 kg ; Dişi: 32 kg
Süt verimi: 6345 Lt/yıl
Yağ oranı: % 4.2
Döl verim özelliği: % 53
Kolay doğum oranı: % 65
Piedmentosa Sığırı
İtalya’nın Kuzey batısında yetişen bir sığır ırkı olan Piedmentosa DNA yapısına bakıldığında 20.000 yıl öncesinde Hindistan ve Pakistan bölgesinde yaşayan bir ırkla çok belirgin benzerlikler taşımaktadır. Ayrıca Piedmentosa sığırlarının Zebu kanı taşıdıkları da ortaya çıkarılmıştır.
Etinin az yağlı olması ve bununla beraber oldukça yumuşak bir yapıda olması bu sığır ırkının etçil ırklar arasında kendisini üst sıralara çıkarmasına sebep olmuştur.
Bu sığır ırkında bulunan “Çift Lender Geni” hem sığır cinsinin kas yapısının güçlü olmasını sağlarken, etinin kaliteli olmasını ve yağlanmasını önler.
Görünüm Özellikleri:
Saf ırk piedmentosalar beyaz veya gri renkte olurlar. Erkekler dişilere göre bir – iki ton daha koyu renkte olurlar.
Göz, ağız ve kulak çevresi siyahtır.
Sakin yapılı ve etçil ırklar içinde süt verim özelliği zayıf değildir.
Tırnak yapısı çok güçlüdür.
İnce ve narin kemik yapısına sahiptir.
İnce derilidir.
Hızlı ve kolay et bağlama özelliği,
Tescilli, yüksek kaliteli ete sahiptir. (En yumuşak et)
Yem seçmez.
Yüksek et verimine sahiptir. (%86 Et randımanı)
Az yağlı.
Zor hava şartlarına dayanıklı.
Uzun yaşama ömrü.
Hızlı gelişen buzağılar.
Sütçü ırklarla melezlemede doğan buzağıların kalitesinde artma.
Verim Özellikleri:
Cidago yüksekliği: Erkek: 140- 155 cm; Dişi: 135 – 145 cm
Canlı ağırlık: Erkek: 1000 – 1200 kg; Dişi: 650 – 750 kg
Canlı ağırlık artışı: Erkek: 1300 gr/gün; Dişi: 1500 gr/gün
Buzağı doğum ağırlığı: 32 – 42 kg
Erkekler 12 – 14 aylık kesime uygundur.
Dişiler 15- 18 aylık kesime uygundur.
Laktasyon süresince çok iyi bakılmalı ki, hem buzağı faydalansın hem sütü düşmesin.
Pinzgauer Sığırı
Batı Alp dağlarında bulunan yerel inekler ile kan bağının olduğu tahmin edilen Pinzgauer Sığırı 1846 yılında adına kavuşmuş ve bölge de bulunan birçok sığır ırkı ile melezleştirilmiştir.
Bu sığır ırkı hem sütü için, hem eti için hem de erkeklerinin çift Öküzü olarak kullanılabilmesi dolayısıyla yetiştirilmektedir. Özellikle güçlü boynuzları ve aynı derecedeki güçlü vücut yapısı sayesinde birçok ülkede çift öküzü olarak kullanılmaya devam edilmektedir.
1896 yılında ilk olarak Almanya’nın Bayern şehrinde resmi birliğine kavuşan ırkın 1930′lu yıllarda bu şehirdeki nüfusu 85.000 sayısını aşmıştır.
2001 yılında ise Pinzgauer sığır ırkı 360 adet seviyesine düşerek Kırmızı Alarmla nesli tükenen hayvanlar listesine alınmıştır.
Günümüzde 1.3 Milyon adet Pinzgauer sığırı olduğu tahmin edilmektedir.
Görünüm Özellikleri:
Saf kan rengi kızıl – Beyaz’dır. Nadiren siyah – beyaz ı görülmektedir.
En belirgin özelliği boynuz, sırt, kuyruk dibi, meme, karın altı ve döş çizgi gibi beyaz renktedir.
Erkek ve dişileri boynuzludur.
Verim Özellikleri:
Cidago yüksekliği: Erkek: 140 – 147 cm ; Dişi: 130 – 137 cm
Canlı Ağırlık: Erkek: 900 – 1100 kg ; Dişi: 600 – 700 kg
Canlı ağırlık artışı: 1300 gr/gün
Et randımanı: % 58
Süt verimi: 4.710 Lt / yıl
Yağ oranı: % 3.95
Protein oranı: % 3.51
Kırmızı holstein melezi süt verimi: 6.000 Lt/yıl
Kırmızı holstein melezi yağ oranı: % 4
Diğer süt ırklarıyla melezlemelerde süt verimi: 5.356 Lt/yıl
Diğer süt ırklarıyla melezlemelerde Yağ oranı: % 3.28
Red Poll Sığırı
İngiltere’nin Doğu Anglia bölgesinde yetiştirilmeye başlanılan Red Poll Sığırı Suffolk Dun sığır ırkı ile Norfolk Red Sığır Irkının melezleştirilmesi sonucu ortaya çıkmış bir ırktır.
Kombinelerde de yetiştirilmesine rağmen genellikle sütü içi beslenilen Red Poll Sığırı 1898 yılında Yeni Zelanda’ya, sonrasında ise ABD, Japonya ve birçok Avrupa ve Afrika ülkesine ihraç edilmiştir.
Görünüm Özellikleri:
Renk koyu kırmızıdır.
Orta boylu bir ırktır.
Uzun ömürlüdür. Ortalama 15 yıl yaşarlar.
Erkek ve dişileri boynuzsuzdur.
Güçlü bacak yapılıdır.
Yüksek döl verim özelliğindedir.
Kolay doğum özelliği
Annelik içgüdüsü iyidir.
Buzağıları hızlı gelişir.
Kolay uyum sağlar.
Göz ve memeler iyi yapıdadır.
Eti yumuşaktır.
Verim Özelikleri:
Canlı ağrılık: Erkek: 950 – 1155 kg ; Dişi: 480 – 680 kg
Buzağı doğum ağırlığı: 35 – 40 kg
Canlı ağırlık artışı: 1.300 gr/gün
15 ayda ortalama 600 kg ulaşır.
Laktasyon süresi: 240 – 300 gün
Süt verimi: 4.100 – 6.000 Lt/Laktasyon
Yağ oranı: %4.2
Protein oranı: %3.5
Romagnola Sığırı
İtalya’nın Kuzey Doğusunda bulunan Romagna bölgesinde yetişmeye başlayan Romagnola Sığırı adınızda bu bölgeden almıştır. 19. YY’a kadar genellikle hem etinden hem de sütünden yararlanılan ve kombine olarak yetiştirilen 19 YY sonrasında sadece etinden yararlanılan bir ırk olmaya başlanmıştır.
Fiziksel özellikler ve görünüm bakımından Chianina ve Marchigiana ırkları ile benzerlik göstermektedir.
1960′lı yıllarda Romagnola Sığır Irkı nüfus sadece İtalya’da 590.000 iken bu sayı 1991 yılında 11.000 gibi bir seviyeye gerilemiştir.
1973 yılından sonra birçok ülkeye ihraç edilen Romagnola Sığırı bu tarihten sonra birçok ırkla melezleştirilmiştir.
Görünüm Özellikleri:
Rengi beyazdır. Güneş ışığında gri rengi andırır.
Erkek ve dişileri boynuzludur.
Boynuzlar siyah-sarımsı renktedir.
Baş kısa ve enlidir.
Kalın bacaklıdır.
Buzağıları ufak doğar.
Ortalama ömürleri iyi bakımla 20 yıl kadardır.
Verim Özellikleri:
Cidago yüksekliği: Erkek: 145 – 158 cm ; Dişi: 135 – 145 cm
Canlı ağırlık: Erkek: 1000 – 1300 kg ; Dişi: 700 – 900 kg
Canlı ağırlık: Erkek: 800 – 850 kg/20-22 aylık
Santa Gertrudis Sığırı
Texas bölgesinde yetişmeye başlayan Santa Gertrudis Sığırı 1920 yıllarında Shorton Sığır Irkı ile Brahman Sığır Irkının melezleştirilmesi sonucu ortaya çıkan bir erkek buzağı ile başlayan bir geçmişe sahip olduğu düşünülmektedir.
Adını aldığı Santa Gertrudis bölgesi aslında bir İspanya Kralı tarafında verilen bir addır. Bu sığır ırkı 1940 yılında Saf Kan bir ırk olarak kabul edilmiştir.
Görünüm Özellikleri:
Koyu kızıl renktedir.
Erkek ve Dişileri boynuzludur.
İri yapılıdır.
Ortalama 15 yıl yaşarlar.
Her türlü iklim şartlarına uygundur.
Kolay uyum sağlarlar.
Buzağılar ufak ve kolay doğar ve hızlı gelişir.
Olağanüstü annelik içgüdüsüne sahiptir.
Sinek ve böceklere dayanıklıdır.
Eti için yetiştirilir.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 900- 1000 kg ; Dişi: 630 – 725 kg
Buzağı doğum ağırlığı: 20 – 30 kg
Canlı ağırlık artışı: 1.500 gr/gün
1 kg et = 5 kg yem
Et randımanı: %65
