Boz Irk Sığırı
Tüm Balkan ülkelerinde görülen yerli ırktır. Yakın bir geçmişe kadar Sivrihisar’dan tüm Trakya’ya kadar yaygın olan bu ırk, Trakya’nın dağlık kısımlarında ve Marmara’nın güneyinde ufak sürüler halinde yetişmektedir.
Eskiden, çift sürmede öküz olarak oldukça sık kullanılan bu yerli ırkımız, tarımda mekanizasyona geçişin ardından hızla azalmaya başlamıştır. Yetiştirildiği bölgede kültür ırklarının yaygınlaşması da bu azalmayı hızlandırmıştır.
GÖRÜNÜŞ :
* Renkleri açık gümüş renginden, koyu kül rengine kadar değişir. Erkekleri, dişilerden daha koyu olurlar.
* Kulak içlerinde siyah kıllar vardır.
* Boğaların gözlerinin çevresinde, gözlüğe benzer, koyu bir halka bulunur.
* Yeni doğan buzağılar açık kahverengidirler.
* Hem inek, hem de boğalarda boynuz bulunur. Bu boynuzlar 8 cm’den 46 cm’ye kadar olabilir.
* Boynuzların dip kısımları sarıya yakın beyaz renktedir, uç kısımları siyah olur. Tırnaklar siyahtır.
VERİM :
* Ortalama Canlı Ağırlığı : Erkekler 470 kg. Dişiler : 375 kg.
* Buzağıların Doğum Ağırlığı : Erkekler 24 kg. Dişiler : 22 kg.
* Günlük Canlı Ağırlık Artışı : 1050 gr.
* Karkas Randımanı : % 57,5
* Laktasyon Süresi : 220 gün
* Süt Verimi : 1100 – 2950 lt.
* Sütteki Yağ Oranı : %3,9 – 4,1
Doğu Anadolu Kırmızısı (DAK)
Adından da anlaşılacağı üzere, yurdumuzun doğu bölgelerinde hakim olan yerli ırktır. Eti, sütü ve işgücü için geniş bir coğrafyada yetiştirilir. Dış parazitlere olduğu kadar, Şap hastalığına karşı da çok dayanıklı bir ırktır. Sert iklim koşullarında rahatlıkla yetiştirilebilirler. Kapalı alanlarda sinirli bir karakter gösteren bu ırkın merada sürü olarak yönetilmesi çok kolaydır.
GÖRÜNÜŞ :
* Renkleri kırmızıya yakın, kahverengimsi ve sarımsı tonlardadır.
* Bazı hayvanlarda, arka bacak iç kısmında veya vücudun değişik yerlerinde beyaza varan renk açılmaları bulunabilir.
* Hem inek, hem de boğalarda boynuz bulunur. Bu boynuzlar genellikle hilal biçimindedir. 11 – 22 cm. arasında uzunluğa sahiptirler.
* Boynuzlar gri ya da sedef renginde olup uç kısımları siyahtır. Tırnaklar siyah renktedir.
VERİM :
* Ortalama Canlı Ağırlığı : Erkekler 395 kg. Dişiler : 325 kg.
* Buzağıların Doğum Ağırlığı : Erkekler 19.5 kg. Dişiler : 17.5 kg.
* Günlük Canlı Ağırlık Artışı : 850 gr.
* Karkas Randımanı : % 57,5
* Laktasyon Süresi : 205 gün
* Süt Verimi : 950 – 2250 lt.
* Sütteki Yağ Oranı : %3.5
Güneydoğu Anadolu Kırmızısı (GAK)
Bahçıvan Sığırı ve Kilis Sığırı olarak da bilinen bu ırkın anavatanı Türkiye’dir. İçel’den Şanlıurfa’ya kadar olan bölgede eti ve sütü için yetiştirilir. Yerli sığır ırklarımız arasında süt verimi en fazla, canlı ağırlığı en yüksek olan ırk GAK’tır. Kan parazitlerinden kaynaklanan hastalıklara, kenelere, kötü beslenme şartlarına karşı oldukça dayanıklıdır. Uzun mesafeleri rahatça yürüyebilen bu sığırlar, yardımsız olarak doğum yapabilirler. Yabancılara karşı oldukça mesafeli olan bu ırkın idaresi kolay değildir.
GÖRÜNÜŞ :
* Renkleri kahverengi, kırmızı veya sarı olabilir.
* Kuyruk ucunda, yanaklarda, göz çevresinde, kulak kenarında, normal vücut rengine göre daha koyu tonlar görülür.
* Burnun etrafında vücuda nazaran daha açık renkte halka bulunur.
* Derileri siyaha yakın kahverengi olur.
* Hem inek, hem de boğalarda boynuz bulunur. Bu boynuzlar genellikle hilal biçimindedir.
* Boynuzları siyaha yakın gri renktedir.
* Tırnakları siyahtır.
* Yenidoğan buzağılar “tarçın” rengindedir.
* Bu ırkın kılları, sıcak aylarda parlak ve açık sarıya yakınken, soğuk aylarda koyulaşıp uzarlar.
* Kısa boyunlu, dik başlı, zarif hayvanlardır.
* Harmoni bozukluğundan ötürü, sallantılı bir yürüyüşü vardır.
VERİM :
* Ortalama Canlı Ağırlığı : Erkekler 610 kg. Dişiler : 380-480 kg.
* Buzağıların Doğum Ağırlığı : Erkekler 19-35 kg. Dişiler : 16-28 kg.
* Günlük Canlı Ağırlık Artışı :1100 gr.
* Karkas Randımanı : % 57,5
* Laktasyon Süresi : 210 gün
* Süt Verimi : 2200 – 5250 lt.
* Sütteki Yağ Oranı : %4.3
Kırım Sığırı
İsminden de anlaşılacağı üzere bu yerli ırkımızın anavatanı Kırım Bölgesi’dir. Osmanlı döneminde Kırım’dan getirilen ırklarla, yerli ırklarımızın melezlenmesiyle ortaya çıkmıştır.
Renkleri kırmızı tonlarındadır. Bir laktasyonda 1500 kg süt verdikleri görülmüştür. Ancak bunun için iyi bakım ve beslenme şarttır.
Maraş Sığırı
Maraş civarında bulunur. Yerli Kara ırkı ile Güneydoğu Anadolu Kırmızısı veya Doğu Anadolu Kırmızısı ırkının melezlenmesinden ortaya çıktığı düşünülmektedir.
Kırmızı renkli bu ırk, ufak yapılıdır. Süt verimi Yerli Kara’dan yüksekse de, GAK ve DAK’tan düşüktür
Güney Sarısı Sığırı
Bu ırkın Anavatanı Anadolu’dur. Dörtyol Sığırı, Çukurova Sığırı, Siverek Sığırı ve Yerli Sarı gibi değişik isimlerle de bilinir. İçel’den başlayarak Şanlıurfa’ya kadar olan illerimizde yetiştirilir. En yoğun bulunduğu yerler, Amanos ve Toros Dağları’nın, Akdeniz’le aralarında kalan kısımları ve yine bu sıradağların doğu ve kuzey bölgeleridir. Süt ve eti için yetiştirilir, kombine verimlidir.
Annelik içgüdüsü çok iyi olan bu ırk, engebeli araziye kolaylıkla uyum sağlar, hastalıklara karşı dayanıklıdır.
GÖRÜNÜŞ :
* Rengi kirli sarıdan, kırmızı tarçiniye kadar değişkenlik gösterir.
* Boyun ve kürek bölgesi, yüzün yan tarafları ve gözlerinin etrafı, vücuda göre daha koyu renkte olur.
* Burunlarının ucu, siyaha kadar varan koyu renktedir.
* Ağız ve burun etrafında, açık renkli bir halka bulunur.
* Boynuzları ve tırnakları siyaha yakın koyu renklidir.
* Küçük yapılı bir ırktır.
Yerli Kara Sığır
Özellikle yurdumuzun orta kesimlerinde hakim olarak yetiştirilen bu ırkın kökeni Anadolu’dur. Yerli Irklarımız içerisinde sayıca en fazla ve yayılma alanı en geniş ırk yerli karadır. Bu sebepten dolayı da bölgelere göre hayvanlar arasında cüsse farkı oluşmuştur. Mesela İçbatı Anadolu’da yetişen Yerli Karalar, Çankırı bölgesinde yetiştirilenlerden daha iridir.
GÖRÜNÜŞ :
* Uzun ve dar başlı, çok küçük yapılı bir ırktır.
* Renkleri tamamen siyahtır.
* Öne doğru uzanan, ince ve küçük boynuzları vardır.
VERİM :
* Ortalama Canlı Ağırlığı : Erkekler 350 kg. Dişiler : 300 kg.
* Buzağıların Doğum Ağırlığı : Erkekler 10-30 kg. Dişiler : 10-24 kg.
* Günlük Canlı Ağırlık Artışı : 910 gr.
* Karkas Randımanı : % 55,5
* Laktasyon Süresi : 257 gün
* Süt Verimi : 250 – 1500 lt.
* Sütteki Yağ Oranı : %4.55
Angus Sığırı
Ülkemizde son günlerde İthal Et alanında yaşanan büyük bir atak sayesinde tanıştığımız İskoçya’ya ait olan Angus cinsi sığırlar günümüzde 3 ayrı çeşide sahiptirler.
1800′lü yıllarda Hugs Watson tarafından ilk Angus birliği kurulmuş olup, günümüzde 1893 yılında kurulan “Aberdeen – Angus Associotion”, 1967 yılında kurulan “İrish Angus Cattle Society” ve 1883 yılında kurulan “Aberden Angus Birliği “mevcuttur.
Angus türü sığırlarda en önemli özellik olarak etinin kalitesi ön plana çıkmaktadır. Bu sebeple özellikle ABD gibi ülkelerdeki sığır sürülerinin büyük çoğunluğunu Angus Irkından gelen sığırlar oluşturmaktadır.
Angus Sığırında yağ oranı %6 – %7 iken bu normal sığırlarda %35 seviyelerine kadar çıkmaktadır. Buda Angus türü sığırlardaki etin kalitesini arttırmaktadır.
Angus sığırlarında boynuz bulunmamaktadır. Bu sebeple boynuzlaşmaya bağlı yaralanmalar ve kayıplar olmamaktadır. Bu büyük sürülerde önemli bir artı değerdir.
Angus sığırlarında üreme erken dönemlerde başlar. Bu sayede çabuk bir şekilde çoğalabilirler. Aynı şekilde canlı ağırlıkları günlük olarak 1.4 ile 1.7 KG arasında artabilmektedir.
Kışları – 30 Dereceye kadar dayanabilen Angus cinsi sığırlar aynı zamanda yaşlandıklarında dahi iyi kalitede buzağı verebilen bir cinstir.
Görünüm Özellikleri:
Renkleri Siyah ve kırmızı’dır.
Doğuştan Erkek ve dişileri boynuzsuzdur. Ayrıca bu özellik boynuzlu ırklarla melezlemelerde baskınlığını korur.
Düzgün meme yapılıdır.
Uzun ömürlüdür.
Döl verimi yüksektir.
Kolay doğum özelliği.
Annelik içgüdüsü yüksektir.
Sakin yapılı fakat insana çekingen davranır.
Zor hava şartlarına dayanıklıdır.
Verim Özellikleri:
Cidago yüksekliği: Erkek: 140 – 145 cm ; Dişiler: 132 – 140 cm
Canlı ağırlık: Erkek: 1000 – 1100 kg ; Dişiler: 650 – 700 kg
Buzağı doğum ağırlığı: 39 kg
Angus eti 1978 de ” Certified Angus Beef ” markası olarak tescillenmiştir.
Ankole Sığırı
Ankole cinsi sığırların Ana vatanı Mısır’dır. Bilindiği kadarıyla M.Ö 4000 yılından günümüze Nil Nehri civarında yetiştirilmeye devam eden bir sığır cinsidir.
Bölgede Mısır sığırı olarak ta bilinen Ankole Sığırı Zebu Sığır ırkı ile melezleştirerek Sanga Sığır ırkı meydana getirilmiştir.
1989 yılında Ankole Cinsi Sığırlar Uluslararası Hayvan Irkları arasındaki yerini almış, 1990 yılında ise Kolesterolü düşürdüğü ve az yağlı bir yapıya sahip olduğu ispatlanmıştır.
Sıcak iklimlerde boynuzları sayesinde vücut sıcaklığını ayarlamayı başaran zor şartlarda yaşamaya alışkın ve sürü halinde dolaşmayı seven bir ırktır.
Görünüm Özellikleri:
Renkleri genelde Kızıl, Kahverengi ve siyahtır.
Ortalama 1.8 m. uzunlukta çok büyük boynuzlara sahiptir.
Sıcak iklimlerde boynuzları sayesinde kan dolaşımı yoluyla vücut sıcaklığını ayarlarlar.
-6 – 50 °C (20 – 120 °F) sıcaklığı tolere edebilir.
Zor şartlara uygundur.
Orta boylu bir ırktır.
Sürü hayatına düşkündür.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 450 – 730 kg ; Dişi: 410 – 550 kg
Buzağı doğum ağırlığı: 15 – 22 kg
Süt yağ oranı: %10
Sütteki yüksek yağ oranı sebebiyle kimi yetiştiriciler Ankole ırkını sütçü ırklarla melezlemede kullanmaktadır.
Ortalama 20 yıl yaşarlar.
Ayrshire Sığırı
Anavatanı İskoçya’nın Ary Kenti olan Ayrshire Sığırı dönem dönem çeşitli isimler alarak günümüze kadar ulaşmıştır.
Ayrshire Sığırı sığırı ilk olarak “Dunlop Sığırı” olarak adlandırılmış, sonraları “Cunningham Sığırı” adını almış ve en son günümüzde kullanılan adı ile Ayrshire Sığırı olarak adı konulmuştur.
1775 yılında asıl rengi olan Kahverengi Benekli Ayrshire Sığırı sığı sonraki senelerde birçok ırk ile melezleştirilmiş ve birkaç çeşit yeni sığır cinsi elde edilmiştir.
Yetiştiriciler için özel bir sığır cinsi olan Ayrshire Sığırı düzgün meme yapısı ve Kahverengi ya da Beyaz lekeli yapısı ile oldukça ilgi çekici bir dış görünüme sahiptir.
Görünüm Özellikleri:
* Kahverengi -beyaz lekeli renktedir. Melezlerinde siyah-beyaz renklerde görülmektedir.
* Boynuz beyaz renkte, ucu siyah renkte ve geriye kıvrıktır.
* Bacak boyu büyüklüğünde boynuzları olur. Bu durum bakımı zor olduğundan boynuzlar buzağı iken köreltilir.
* Orta boyludur.
* Ayak ve bacak yapısı sorunsuz yapıdadır.
* Kolay adaptasyon sağlar ve bölgeye uyumludur.
* Güçlü yapıya sahiptir.
* Düzgün meme yapısına sahiptir.
Verim Özellikleri:
* Cidago yüksekliği: Erkek: 140 cm ; Dişi: 132 cm
* Canlı ağırlık: Erkek: 850 kg; Dişi: 550 kg
* Süt verimi: 5800 Lt / yıl
* Yağ oranı: % 4.5
* Melezlerinde süt verimi: 4700 Lt/yıl
* Melezlerinde yağ oranı: % 4.5
* Sütünün kullanımı: Dondurma, tereyağı ve peynir ürünlerinde özellikle tercih edilir.
Bazadaise Sığırı
Fransa’nın güneyinde yetişmesinden dolayı adını Bazas şehrinden alan bir tür sığır cinsidir. Varsayımlardan yola çıkmamız durumunda 1895 yılında Limuzin ve Blonde d’Aquitaine melezlemesi sonucu ortaya çıkmış bir sığır cinsidir.
1989 yılında İngiltere hükümeti Bazadaise Sığır Irkının embriyolarını ithal ederek kendi bölgelerindeki sığır cinsleri ile melezlemişlerdir.
Yetiştirilmeye başlandığı ülkelerde kısa zaman içerisinde hem gelişim hem de et performansları sebebiyle kendisini kanıtlamış ve bölgelerde en fazla üretilen sığır cinsi halini almıştır.
Sonralarında ise İngiltere dışında Avustralya, Belçika, İspanya ve Hollanda gerek ırkın kendisini gerekse spermlerini ithal ederek sığır cinsinin kendi ülkelerinde de yetişmesini sağlamışlardır.
Görünüm Özellikleri:
Açık ve koyu gri renklerdedir.
Göz ve burun koyu renktedir.
İri, iyi kas yapılıdır.
İnce ama sağlam kemik yapılıdır.
Çevreye kolay uyum sağlar.
Yaz ve kış şartlarına uyumludur.
Kolay doğum özelliği vardır.
Annelik içgüdüsü iyidir.
Yağsız, yumuşak ve sulu eti özelliğinden dolayı 1997′de Fransa da “Label Rouge” kalite simgesi ile tescillenmiştir.
Verim Özellikleri:
Cidago yüksekliği: Erkek: 142 -148 cm ; Dişi: 138 – 142 cm
Canlı ağırlık: Erkek: 1100 – 1300 kg ; Dişi: 700 -800 kg
Buzağı doğum ağırlığı: Erkek: 42 kg ; Dişi: 35 kg
Erkekler 12 -14 ayda 500 kg canlı ağırlığa ulaşır.
Barzona Sığırı
Adını Amerika Birleşik Devletleri Arizona eyaletinde bulunan Phoenix şehrinde bulunan “Bradshaw” dağından almıştır. 1942 yılından 1968 yılına kadar birçok bölgede birçok sığır ırkı ile melezleştirilmiştir.
Bu melezleştirmelerden bazıları “Hereford”, “Angus”, “Shorthorn” ve “Zebu” isimleri ile bilinmektedir.
İlk olarak kurulan birliğin adı “Barzona Breeders Association” isimli sığır birliği olup, 1968 yılında kurulmuş ancak 1970 yılında birliği kuran kişi hayatını kaybedince eşi 1973 yılında birliği dağıtmak durumunda kalmıştır.
Ancak Amerika et piyasasının bilinen ırklarından biri olması ve yüksek bir et ihtiyacını gideriyor olması sebebiyle bu ırkın devamlılığı sağlanmış ve günümüze kadar gelmiştir.
Görünüm Özellikleri:
Renk açık ve koyu kırmızı tonlarda
Hem boynuzlu hem boynuzsuz olanları vardır.
En belirgin özelliği uzun yüzlü oluşudur.
Sağlam ayak ve bacak yapısına sahiptir.
Yüksek sıcaklıklara dayanıklıdır.
Böceklere karşı dayanıklıdır.
Sağlık problemleri neredeyse yaşanmaz.
Kolay doğum özelliğine sahiptir.
Yüksek döl verim özelliği
Annelik içgüdüsü yüksektir.
Beefalo Sığırı
Kuzey Amerika’dan dünyaya yayılan bir sığır cinsidir. 1749 yılında Bison sığır cinsi ile Evcil sığır cinsinin melezleştirilmesi ile oluşan bir tür sığır ırkıdır.
Melezleştirilerek ortaya çıkarılan sığır cinsinde elde edilmesi beklenen soğuğa dayanıklı, yem seçmeyen, uzun ömürlü bir sığı cinsine ulaşılmaktı. Beefalo Sığır ırkında bu aranan özelliklere ulaşılmıştır.
3 çeşit Beefalo Irkı sığır birliği vardır. 1960 yılından sonra Beefalo ırkı farklı ırklarla melezleştirilmek adına çokça kullanılmıştır.
Görünüm Özellikleri:
Genelde açık ve koyu toprak renklerindedir.
Erkek ve dişileri boynuzludur.
Sağlam yapılıdır.
Kolay sağım özelliğindedir.
Yüksek döl verimi.
Kolay doğum özelliği vardır.
Nerdeyse hiç hastalanmazlar.
Beefmaster Sığırı
Amerika Birleşik Devletlerinde ilk olarak ortaya çıkan iki veya daha fazla ırkın melezleştirilmesi ile üretilmiş olan bir çeşit sığır cinsidir.
1908 yılında Ed C. Lasater adında ki bir sığır yetiştiricisi tarafından kendi çiftliğinde %50 oranında Brahman, %25 oranında Hereford ve %25 oranında Shorthorn türü sığırların melezleştirmesi sonucu elde edilmiştir.
Yoğun talep gören bir ırk halini alan Beefmaster Sığırı kısa süre içerisinde önemli bir yol kat etmiş ve 1954 yılında Amerika Birleşik Devletlerindeki 4 büyük ırktan biri halini almıştır. Aynı yıllarda resmi hayvan ırkları arasına da ismini yazdırmıştır.
Genellikle Güney Afrika ve Brezilya’da yetiştirilen bir cins sığır olarak günümüze kadar gelmiştir.
Görünüm Özellikleri:
* Renk kırmızı ve beyazdır.
* Bakımı kolaydır ve adaptasyon yeteneği iyidir.
* Sıcaklara dayanıklıdır.
* Yüksek döl verim özelliği
* Kolay doğum
* Hızlı gelişen buzağılar
* Olağan üstü annelik içgüdüsü
Verim Özellikleri:
* Canlı Ağırlık: Erkek: 1100 – 1250 kg ; Dişi: 800 – 900 kg
* Canlı ağırlık artışı: 2.000 gr/gün (Erkek)
Belçika Mavisi Sığırı
Belçika’ya ait olan ve en eski etçil sığır olma özelliğine sahip olan Belçika Mavisi Sığırı İngiliz Shorthorn ve Fransız Charolais ırklarının melezleştirilmesi ile meydana gelmiştir.
20. yy başlarında iki ırkın melezleştirilmesi ile oluşturulan bu ırka Belçika Mavisi adı verilmiştir.
1950 yılından sonra oldukça fazla bilinen bir ırk halini alan Belçika Mavisi sadece Belçika sınırları içerisinde 1.5 Milyondan fazla bir nüfusa sahiptir. Buda Belçika sığırı nüfusunun yarısına tekabül etmektedir.
Belçika mavisi başlangıçta hem süt verimi yüksek olsun hem de et verimi istenilen seviyede olsun diye yetiştirilen bir sığır cinsidir ancak son yıllarda süt veriminde yaşanan düşüş neticesinde genellikle et verimi için beslenilmektedir.
Görünüm Özelliği:
* Belçika mavisinin renkleri beyaz, siyah-beyaz, mavi-beyaz şeklindedir.
* İnce ve narin kemik yapısındadır.
* Uysal ve sakin yapılıdır.
* Buzağılarda hızlı büyüme ve erken gelişme.
* Gelişmiş kas yapısı.
* Çevre şartlarına uyumu iyidir.
* Yüksek verim.
Verim Özelliği:
* Canlı Ağırlık (12 aylık): Erkek: 1047 kg ; Dişi 816 kg
* Canlı Ağırlık (24 aylık): Erkek: 1709 kg ; Dişi:1102 kg
Blonde d’Aquitaine Sığırı
Fransa’nın güneybatı kesimlerinde oldukça sık rastlanılan bir ırk olan Blonde d’Aquitaine Sığırı orta çağdan beri bilinen bir sığır cinsidir.
Tip açık renk ırktan gelmektedir. Eski zamanlarda bölge halkı tarafından hem iş görme amaçlı hem de et üretmek amaçlı kullanılmıştır.
Blonde d’Aquitaine Sığırı resmi isim hakkını 1962 yılında almıştır. 1972 yılında ise Fransa’nın tümünde 275.000 gibi bir nüfus yoğunluğuna ulaşmıştır.
Görünüm Özellikleri:
* Renkleri açık ve bezik sarıdır.
* İri yapılıdır.
* Erkek ve dişileri boynuzludur.
* Geniş yüzlüdür.
* Güçlü kas ve bacak yapılıdır.
* İklim ve ortam şartlarına uyumludur.
* Uzun ömürlüdür.
* Yüksek döl verimlidir.
* Annelik içgüdüsü yüksektir.
* Geniş kalça yapısından dolayı kolay doğum özelliğindedir.
* Ortalama 11 yılda 8 adet yavrular.
Verim Özellikleri:
* Canlı ağırlık: Erkek: 1100 – 1350 kg ; Dişi: 850 – 1100 kg
* Cidago yüksekliği: Erkek: 150 cm ; Dişi: 145 cm
* Buzağı doğum ağırlığı: Erkek: 47 kg ; Dişi: 44 kg
* Canlı ağırlık artışı: 2000 gr/gün
* 14 -16 aylık canlı ağırlık: 600 – 700 kg
* 4 -5 yaşlarında dahi eti yağlanma yapmaz, değişime uğramaz. Böylece et kalitesi aynı kalır.
Bonsmara Sığırı
1930 yılında Güney Afrika’da ortaya çıkan bu tür Prof. Bonsma tarafından melezleştirme yöntemi kullanılarak yapılmıştır. Profesör öldükten sonra Bonsmara Sığırı adı verilen bu ırk Afrika Sığırı – Shorthorn ve Hereford sığır cinslerinin bir karmasıdır.
Birleşiminde bulunan sığır cinsleri sebebiyle Uysal, süt verimi açısından oldukça iyi ve etçil olma özelliğini de bünyesinde barındıran bir yapıya sahiptir.
Dünya üzerinde özellikle Afrika kıtasında yetiştirilen bu sığır cinsinin nüfusu ise yaklaşık 1,5 Milyon civarlarındadır.
Bonsmara Sığırı sunduğu özellikler dikkate alındığında dünya üzerinde bu özellikleri taşıyan nadir ırktan birisidir.
Görünüm Özellikleri:
* Rengi Kızıl kahverengi, açık kahverengi
* Parlak derilidir.
* Hızlı gelişim özelliğindedir.
* Düzgün meme yapılıdır.
* Mükemmel süt özelliği
* Yüksek ve erken döl verim özelliği
* İklim farklılıklarına dayanıklıdır.
* Eti sulu, yumuşak ve çok kalitelidir.
* Başka ırklarla melezlemelerde et özelliğini aktarır.
* Buzağılar ufak yapılı doğduğundan kolay doğum özelliğindedir.
Verim Özellikleri:
* Canlı ağırlık: Erkek: 900 kg ; Dişi: 495 kg
* Buzağı doğum ağırlığı: Erkek: 36 kg ; Dişi: 34 kg
Tüm Balkan ülkelerinde görülen yerli ırktır. Yakın bir geçmişe kadar Sivrihisar’dan tüm Trakya’ya kadar yaygın olan bu ırk, Trakya’nın dağlık kısımlarında ve Marmara’nın güneyinde ufak sürüler halinde yetişmektedir.
Eskiden, çift sürmede öküz olarak oldukça sık kullanılan bu yerli ırkımız, tarımda mekanizasyona geçişin ardından hızla azalmaya başlamıştır. Yetiştirildiği bölgede kültür ırklarının yaygınlaşması da bu azalmayı hızlandırmıştır.
GÖRÜNÜŞ :
* Renkleri açık gümüş renginden, koyu kül rengine kadar değişir. Erkekleri, dişilerden daha koyu olurlar.
* Kulak içlerinde siyah kıllar vardır.
* Boğaların gözlerinin çevresinde, gözlüğe benzer, koyu bir halka bulunur.
* Yeni doğan buzağılar açık kahverengidirler.
* Hem inek, hem de boğalarda boynuz bulunur. Bu boynuzlar 8 cm’den 46 cm’ye kadar olabilir.
* Boynuzların dip kısımları sarıya yakın beyaz renktedir, uç kısımları siyah olur. Tırnaklar siyahtır.
VERİM :
* Ortalama Canlı Ağırlığı : Erkekler 470 kg. Dişiler : 375 kg.
* Buzağıların Doğum Ağırlığı : Erkekler 24 kg. Dişiler : 22 kg.
* Günlük Canlı Ağırlık Artışı : 1050 gr.
* Karkas Randımanı : % 57,5
* Laktasyon Süresi : 220 gün
* Süt Verimi : 1100 – 2950 lt.
* Sütteki Yağ Oranı : %3,9 – 4,1
Doğu Anadolu Kırmızısı (DAK)
Adından da anlaşılacağı üzere, yurdumuzun doğu bölgelerinde hakim olan yerli ırktır. Eti, sütü ve işgücü için geniş bir coğrafyada yetiştirilir. Dış parazitlere olduğu kadar, Şap hastalığına karşı da çok dayanıklı bir ırktır. Sert iklim koşullarında rahatlıkla yetiştirilebilirler. Kapalı alanlarda sinirli bir karakter gösteren bu ırkın merada sürü olarak yönetilmesi çok kolaydır.
GÖRÜNÜŞ :
* Renkleri kırmızıya yakın, kahverengimsi ve sarımsı tonlardadır.
* Bazı hayvanlarda, arka bacak iç kısmında veya vücudun değişik yerlerinde beyaza varan renk açılmaları bulunabilir.
* Hem inek, hem de boğalarda boynuz bulunur. Bu boynuzlar genellikle hilal biçimindedir. 11 – 22 cm. arasında uzunluğa sahiptirler.
* Boynuzlar gri ya da sedef renginde olup uç kısımları siyahtır. Tırnaklar siyah renktedir.
VERİM :
* Ortalama Canlı Ağırlığı : Erkekler 395 kg. Dişiler : 325 kg.
* Buzağıların Doğum Ağırlığı : Erkekler 19.5 kg. Dişiler : 17.5 kg.
* Günlük Canlı Ağırlık Artışı : 850 gr.
* Karkas Randımanı : % 57,5
* Laktasyon Süresi : 205 gün
* Süt Verimi : 950 – 2250 lt.
* Sütteki Yağ Oranı : %3.5
Güneydoğu Anadolu Kırmızısı (GAK)
Bahçıvan Sığırı ve Kilis Sığırı olarak da bilinen bu ırkın anavatanı Türkiye’dir. İçel’den Şanlıurfa’ya kadar olan bölgede eti ve sütü için yetiştirilir. Yerli sığır ırklarımız arasında süt verimi en fazla, canlı ağırlığı en yüksek olan ırk GAK’tır. Kan parazitlerinden kaynaklanan hastalıklara, kenelere, kötü beslenme şartlarına karşı oldukça dayanıklıdır. Uzun mesafeleri rahatça yürüyebilen bu sığırlar, yardımsız olarak doğum yapabilirler. Yabancılara karşı oldukça mesafeli olan bu ırkın idaresi kolay değildir.
GÖRÜNÜŞ :
* Renkleri kahverengi, kırmızı veya sarı olabilir.
* Kuyruk ucunda, yanaklarda, göz çevresinde, kulak kenarında, normal vücut rengine göre daha koyu tonlar görülür.
* Burnun etrafında vücuda nazaran daha açık renkte halka bulunur.
* Derileri siyaha yakın kahverengi olur.
* Hem inek, hem de boğalarda boynuz bulunur. Bu boynuzlar genellikle hilal biçimindedir.
* Boynuzları siyaha yakın gri renktedir.
* Tırnakları siyahtır.
* Yenidoğan buzağılar “tarçın” rengindedir.
* Bu ırkın kılları, sıcak aylarda parlak ve açık sarıya yakınken, soğuk aylarda koyulaşıp uzarlar.
* Kısa boyunlu, dik başlı, zarif hayvanlardır.
* Harmoni bozukluğundan ötürü, sallantılı bir yürüyüşü vardır.
VERİM :
* Ortalama Canlı Ağırlığı : Erkekler 610 kg. Dişiler : 380-480 kg.
* Buzağıların Doğum Ağırlığı : Erkekler 19-35 kg. Dişiler : 16-28 kg.
* Günlük Canlı Ağırlık Artışı :1100 gr.
* Karkas Randımanı : % 57,5
* Laktasyon Süresi : 210 gün
* Süt Verimi : 2200 – 5250 lt.
* Sütteki Yağ Oranı : %4.3
Kırım Sığırı
İsminden de anlaşılacağı üzere bu yerli ırkımızın anavatanı Kırım Bölgesi’dir. Osmanlı döneminde Kırım’dan getirilen ırklarla, yerli ırklarımızın melezlenmesiyle ortaya çıkmıştır.
Renkleri kırmızı tonlarındadır. Bir laktasyonda 1500 kg süt verdikleri görülmüştür. Ancak bunun için iyi bakım ve beslenme şarttır.
Maraş Sığırı
Maraş civarında bulunur. Yerli Kara ırkı ile Güneydoğu Anadolu Kırmızısı veya Doğu Anadolu Kırmızısı ırkının melezlenmesinden ortaya çıktığı düşünülmektedir.
Kırmızı renkli bu ırk, ufak yapılıdır. Süt verimi Yerli Kara’dan yüksekse de, GAK ve DAK’tan düşüktür
Güney Sarısı Sığırı
Bu ırkın Anavatanı Anadolu’dur. Dörtyol Sığırı, Çukurova Sığırı, Siverek Sığırı ve Yerli Sarı gibi değişik isimlerle de bilinir. İçel’den başlayarak Şanlıurfa’ya kadar olan illerimizde yetiştirilir. En yoğun bulunduğu yerler, Amanos ve Toros Dağları’nın, Akdeniz’le aralarında kalan kısımları ve yine bu sıradağların doğu ve kuzey bölgeleridir. Süt ve eti için yetiştirilir, kombine verimlidir.
Annelik içgüdüsü çok iyi olan bu ırk, engebeli araziye kolaylıkla uyum sağlar, hastalıklara karşı dayanıklıdır.
GÖRÜNÜŞ :
* Rengi kirli sarıdan, kırmızı tarçiniye kadar değişkenlik gösterir.
* Boyun ve kürek bölgesi, yüzün yan tarafları ve gözlerinin etrafı, vücuda göre daha koyu renkte olur.
* Burunlarının ucu, siyaha kadar varan koyu renktedir.
* Ağız ve burun etrafında, açık renkli bir halka bulunur.
* Boynuzları ve tırnakları siyaha yakın koyu renklidir.
* Küçük yapılı bir ırktır.
Yerli Kara Sığır
Özellikle yurdumuzun orta kesimlerinde hakim olarak yetiştirilen bu ırkın kökeni Anadolu’dur. Yerli Irklarımız içerisinde sayıca en fazla ve yayılma alanı en geniş ırk yerli karadır. Bu sebepten dolayı da bölgelere göre hayvanlar arasında cüsse farkı oluşmuştur. Mesela İçbatı Anadolu’da yetişen Yerli Karalar, Çankırı bölgesinde yetiştirilenlerden daha iridir.
GÖRÜNÜŞ :
* Uzun ve dar başlı, çok küçük yapılı bir ırktır.
* Renkleri tamamen siyahtır.
* Öne doğru uzanan, ince ve küçük boynuzları vardır.
VERİM :
* Ortalama Canlı Ağırlığı : Erkekler 350 kg. Dişiler : 300 kg.
* Buzağıların Doğum Ağırlığı : Erkekler 10-30 kg. Dişiler : 10-24 kg.
* Günlük Canlı Ağırlık Artışı : 910 gr.
* Karkas Randımanı : % 55,5
* Laktasyon Süresi : 257 gün
* Süt Verimi : 250 – 1500 lt.
* Sütteki Yağ Oranı : %4.55
Angus Sığırı
Ülkemizde son günlerde İthal Et alanında yaşanan büyük bir atak sayesinde tanıştığımız İskoçya’ya ait olan Angus cinsi sığırlar günümüzde 3 ayrı çeşide sahiptirler.
1800′lü yıllarda Hugs Watson tarafından ilk Angus birliği kurulmuş olup, günümüzde 1893 yılında kurulan “Aberdeen – Angus Associotion”, 1967 yılında kurulan “İrish Angus Cattle Society” ve 1883 yılında kurulan “Aberden Angus Birliği “mevcuttur.
Angus türü sığırlarda en önemli özellik olarak etinin kalitesi ön plana çıkmaktadır. Bu sebeple özellikle ABD gibi ülkelerdeki sığır sürülerinin büyük çoğunluğunu Angus Irkından gelen sığırlar oluşturmaktadır.
Angus Sığırında yağ oranı %6 – %7 iken bu normal sığırlarda %35 seviyelerine kadar çıkmaktadır. Buda Angus türü sığırlardaki etin kalitesini arttırmaktadır.
Angus sığırlarında boynuz bulunmamaktadır. Bu sebeple boynuzlaşmaya bağlı yaralanmalar ve kayıplar olmamaktadır. Bu büyük sürülerde önemli bir artı değerdir.
Angus sığırlarında üreme erken dönemlerde başlar. Bu sayede çabuk bir şekilde çoğalabilirler. Aynı şekilde canlı ağırlıkları günlük olarak 1.4 ile 1.7 KG arasında artabilmektedir.
Kışları – 30 Dereceye kadar dayanabilen Angus cinsi sığırlar aynı zamanda yaşlandıklarında dahi iyi kalitede buzağı verebilen bir cinstir.
Görünüm Özellikleri:
Renkleri Siyah ve kırmızı’dır.
Doğuştan Erkek ve dişileri boynuzsuzdur. Ayrıca bu özellik boynuzlu ırklarla melezlemelerde baskınlığını korur.
Düzgün meme yapılıdır.
Uzun ömürlüdür.
Döl verimi yüksektir.
Kolay doğum özelliği.
Annelik içgüdüsü yüksektir.
Sakin yapılı fakat insana çekingen davranır.
Zor hava şartlarına dayanıklıdır.
Verim Özellikleri:
Cidago yüksekliği: Erkek: 140 – 145 cm ; Dişiler: 132 – 140 cm
Canlı ağırlık: Erkek: 1000 – 1100 kg ; Dişiler: 650 – 700 kg
Buzağı doğum ağırlığı: 39 kg
Angus eti 1978 de ” Certified Angus Beef ” markası olarak tescillenmiştir.
Ankole Sığırı
Ankole cinsi sığırların Ana vatanı Mısır’dır. Bilindiği kadarıyla M.Ö 4000 yılından günümüze Nil Nehri civarında yetiştirilmeye devam eden bir sığır cinsidir.
Bölgede Mısır sığırı olarak ta bilinen Ankole Sığırı Zebu Sığır ırkı ile melezleştirerek Sanga Sığır ırkı meydana getirilmiştir.
1989 yılında Ankole Cinsi Sığırlar Uluslararası Hayvan Irkları arasındaki yerini almış, 1990 yılında ise Kolesterolü düşürdüğü ve az yağlı bir yapıya sahip olduğu ispatlanmıştır.
Sıcak iklimlerde boynuzları sayesinde vücut sıcaklığını ayarlamayı başaran zor şartlarda yaşamaya alışkın ve sürü halinde dolaşmayı seven bir ırktır.
Görünüm Özellikleri:
Renkleri genelde Kızıl, Kahverengi ve siyahtır.
Ortalama 1.8 m. uzunlukta çok büyük boynuzlara sahiptir.
Sıcak iklimlerde boynuzları sayesinde kan dolaşımı yoluyla vücut sıcaklığını ayarlarlar.
-6 – 50 °C (20 – 120 °F) sıcaklığı tolere edebilir.
Zor şartlara uygundur.
Orta boylu bir ırktır.
Sürü hayatına düşkündür.
Verim Özellikleri:
Canlı ağırlık: Erkek: 450 – 730 kg ; Dişi: 410 – 550 kg
Buzağı doğum ağırlığı: 15 – 22 kg
Süt yağ oranı: %10
Sütteki yüksek yağ oranı sebebiyle kimi yetiştiriciler Ankole ırkını sütçü ırklarla melezlemede kullanmaktadır.
Ortalama 20 yıl yaşarlar.
Ayrshire Sığırı
Anavatanı İskoçya’nın Ary Kenti olan Ayrshire Sığırı dönem dönem çeşitli isimler alarak günümüze kadar ulaşmıştır.
Ayrshire Sığırı sığırı ilk olarak “Dunlop Sığırı” olarak adlandırılmış, sonraları “Cunningham Sığırı” adını almış ve en son günümüzde kullanılan adı ile Ayrshire Sığırı olarak adı konulmuştur.
1775 yılında asıl rengi olan Kahverengi Benekli Ayrshire Sığırı sığı sonraki senelerde birçok ırk ile melezleştirilmiş ve birkaç çeşit yeni sığır cinsi elde edilmiştir.
Yetiştiriciler için özel bir sığır cinsi olan Ayrshire Sığırı düzgün meme yapısı ve Kahverengi ya da Beyaz lekeli yapısı ile oldukça ilgi çekici bir dış görünüme sahiptir.
Görünüm Özellikleri:
* Kahverengi -beyaz lekeli renktedir. Melezlerinde siyah-beyaz renklerde görülmektedir.
* Boynuz beyaz renkte, ucu siyah renkte ve geriye kıvrıktır.
* Bacak boyu büyüklüğünde boynuzları olur. Bu durum bakımı zor olduğundan boynuzlar buzağı iken köreltilir.
* Orta boyludur.
* Ayak ve bacak yapısı sorunsuz yapıdadır.
* Kolay adaptasyon sağlar ve bölgeye uyumludur.
* Güçlü yapıya sahiptir.
* Düzgün meme yapısına sahiptir.
Verim Özellikleri:
* Cidago yüksekliği: Erkek: 140 cm ; Dişi: 132 cm
* Canlı ağırlık: Erkek: 850 kg; Dişi: 550 kg
* Süt verimi: 5800 Lt / yıl
* Yağ oranı: % 4.5
* Melezlerinde süt verimi: 4700 Lt/yıl
* Melezlerinde yağ oranı: % 4.5
* Sütünün kullanımı: Dondurma, tereyağı ve peynir ürünlerinde özellikle tercih edilir.
Bazadaise Sığırı
Fransa’nın güneyinde yetişmesinden dolayı adını Bazas şehrinden alan bir tür sığır cinsidir. Varsayımlardan yola çıkmamız durumunda 1895 yılında Limuzin ve Blonde d’Aquitaine melezlemesi sonucu ortaya çıkmış bir sığır cinsidir.
1989 yılında İngiltere hükümeti Bazadaise Sığır Irkının embriyolarını ithal ederek kendi bölgelerindeki sığır cinsleri ile melezlemişlerdir.
Yetiştirilmeye başlandığı ülkelerde kısa zaman içerisinde hem gelişim hem de et performansları sebebiyle kendisini kanıtlamış ve bölgelerde en fazla üretilen sığır cinsi halini almıştır.
Sonralarında ise İngiltere dışında Avustralya, Belçika, İspanya ve Hollanda gerek ırkın kendisini gerekse spermlerini ithal ederek sığır cinsinin kendi ülkelerinde de yetişmesini sağlamışlardır.
Görünüm Özellikleri:
Açık ve koyu gri renklerdedir.
Göz ve burun koyu renktedir.
İri, iyi kas yapılıdır.
İnce ama sağlam kemik yapılıdır.
Çevreye kolay uyum sağlar.
Yaz ve kış şartlarına uyumludur.
Kolay doğum özelliği vardır.
Annelik içgüdüsü iyidir.
Yağsız, yumuşak ve sulu eti özelliğinden dolayı 1997′de Fransa da “Label Rouge” kalite simgesi ile tescillenmiştir.
Verim Özellikleri:
Cidago yüksekliği: Erkek: 142 -148 cm ; Dişi: 138 – 142 cm
Canlı ağırlık: Erkek: 1100 – 1300 kg ; Dişi: 700 -800 kg
Buzağı doğum ağırlığı: Erkek: 42 kg ; Dişi: 35 kg
Erkekler 12 -14 ayda 500 kg canlı ağırlığa ulaşır.
Barzona Sığırı
Adını Amerika Birleşik Devletleri Arizona eyaletinde bulunan Phoenix şehrinde bulunan “Bradshaw” dağından almıştır. 1942 yılından 1968 yılına kadar birçok bölgede birçok sığır ırkı ile melezleştirilmiştir.
Bu melezleştirmelerden bazıları “Hereford”, “Angus”, “Shorthorn” ve “Zebu” isimleri ile bilinmektedir.
İlk olarak kurulan birliğin adı “Barzona Breeders Association” isimli sığır birliği olup, 1968 yılında kurulmuş ancak 1970 yılında birliği kuran kişi hayatını kaybedince eşi 1973 yılında birliği dağıtmak durumunda kalmıştır.
Ancak Amerika et piyasasının bilinen ırklarından biri olması ve yüksek bir et ihtiyacını gideriyor olması sebebiyle bu ırkın devamlılığı sağlanmış ve günümüze kadar gelmiştir.
Görünüm Özellikleri:
Renk açık ve koyu kırmızı tonlarda
Hem boynuzlu hem boynuzsuz olanları vardır.
En belirgin özelliği uzun yüzlü oluşudur.
Sağlam ayak ve bacak yapısına sahiptir.
Yüksek sıcaklıklara dayanıklıdır.
Böceklere karşı dayanıklıdır.
Sağlık problemleri neredeyse yaşanmaz.
Kolay doğum özelliğine sahiptir.
Yüksek döl verim özelliği
Annelik içgüdüsü yüksektir.
Beefalo Sığırı
Kuzey Amerika’dan dünyaya yayılan bir sığır cinsidir. 1749 yılında Bison sığır cinsi ile Evcil sığır cinsinin melezleştirilmesi ile oluşan bir tür sığır ırkıdır.
Melezleştirilerek ortaya çıkarılan sığır cinsinde elde edilmesi beklenen soğuğa dayanıklı, yem seçmeyen, uzun ömürlü bir sığı cinsine ulaşılmaktı. Beefalo Sığır ırkında bu aranan özelliklere ulaşılmıştır.
3 çeşit Beefalo Irkı sığır birliği vardır. 1960 yılından sonra Beefalo ırkı farklı ırklarla melezleştirilmek adına çokça kullanılmıştır.
Görünüm Özellikleri:
Genelde açık ve koyu toprak renklerindedir.
Erkek ve dişileri boynuzludur.
Sağlam yapılıdır.
Kolay sağım özelliğindedir.
Yüksek döl verimi.
Kolay doğum özelliği vardır.
Nerdeyse hiç hastalanmazlar.
Beefmaster Sığırı
Amerika Birleşik Devletlerinde ilk olarak ortaya çıkan iki veya daha fazla ırkın melezleştirilmesi ile üretilmiş olan bir çeşit sığır cinsidir.
1908 yılında Ed C. Lasater adında ki bir sığır yetiştiricisi tarafından kendi çiftliğinde %50 oranında Brahman, %25 oranında Hereford ve %25 oranında Shorthorn türü sığırların melezleştirmesi sonucu elde edilmiştir.
Yoğun talep gören bir ırk halini alan Beefmaster Sığırı kısa süre içerisinde önemli bir yol kat etmiş ve 1954 yılında Amerika Birleşik Devletlerindeki 4 büyük ırktan biri halini almıştır. Aynı yıllarda resmi hayvan ırkları arasına da ismini yazdırmıştır.
Genellikle Güney Afrika ve Brezilya’da yetiştirilen bir cins sığır olarak günümüze kadar gelmiştir.
Görünüm Özellikleri:
* Renk kırmızı ve beyazdır.
* Bakımı kolaydır ve adaptasyon yeteneği iyidir.
* Sıcaklara dayanıklıdır.
* Yüksek döl verim özelliği
* Kolay doğum
* Hızlı gelişen buzağılar
* Olağan üstü annelik içgüdüsü
Verim Özellikleri:
* Canlı Ağırlık: Erkek: 1100 – 1250 kg ; Dişi: 800 – 900 kg
* Canlı ağırlık artışı: 2.000 gr/gün (Erkek)
Belçika Mavisi Sığırı
Belçika’ya ait olan ve en eski etçil sığır olma özelliğine sahip olan Belçika Mavisi Sığırı İngiliz Shorthorn ve Fransız Charolais ırklarının melezleştirilmesi ile meydana gelmiştir.
20. yy başlarında iki ırkın melezleştirilmesi ile oluşturulan bu ırka Belçika Mavisi adı verilmiştir.
1950 yılından sonra oldukça fazla bilinen bir ırk halini alan Belçika Mavisi sadece Belçika sınırları içerisinde 1.5 Milyondan fazla bir nüfusa sahiptir. Buda Belçika sığırı nüfusunun yarısına tekabül etmektedir.
Belçika mavisi başlangıçta hem süt verimi yüksek olsun hem de et verimi istenilen seviyede olsun diye yetiştirilen bir sığır cinsidir ancak son yıllarda süt veriminde yaşanan düşüş neticesinde genellikle et verimi için beslenilmektedir.
Görünüm Özelliği:
* Belçika mavisinin renkleri beyaz, siyah-beyaz, mavi-beyaz şeklindedir.
* İnce ve narin kemik yapısındadır.
* Uysal ve sakin yapılıdır.
* Buzağılarda hızlı büyüme ve erken gelişme.
* Gelişmiş kas yapısı.
* Çevre şartlarına uyumu iyidir.
* Yüksek verim.
Verim Özelliği:
* Canlı Ağırlık (12 aylık): Erkek: 1047 kg ; Dişi 816 kg
* Canlı Ağırlık (24 aylık): Erkek: 1709 kg ; Dişi:1102 kg
Blonde d’Aquitaine Sığırı
Fransa’nın güneybatı kesimlerinde oldukça sık rastlanılan bir ırk olan Blonde d’Aquitaine Sığırı orta çağdan beri bilinen bir sığır cinsidir.
Tip açık renk ırktan gelmektedir. Eski zamanlarda bölge halkı tarafından hem iş görme amaçlı hem de et üretmek amaçlı kullanılmıştır.
Blonde d’Aquitaine Sığırı resmi isim hakkını 1962 yılında almıştır. 1972 yılında ise Fransa’nın tümünde 275.000 gibi bir nüfus yoğunluğuna ulaşmıştır.
Görünüm Özellikleri:
* Renkleri açık ve bezik sarıdır.
* İri yapılıdır.
* Erkek ve dişileri boynuzludur.
* Geniş yüzlüdür.
* Güçlü kas ve bacak yapılıdır.
* İklim ve ortam şartlarına uyumludur.
* Uzun ömürlüdür.
* Yüksek döl verimlidir.
* Annelik içgüdüsü yüksektir.
* Geniş kalça yapısından dolayı kolay doğum özelliğindedir.
* Ortalama 11 yılda 8 adet yavrular.
Verim Özellikleri:
* Canlı ağırlık: Erkek: 1100 – 1350 kg ; Dişi: 850 – 1100 kg
* Cidago yüksekliği: Erkek: 150 cm ; Dişi: 145 cm
* Buzağı doğum ağırlığı: Erkek: 47 kg ; Dişi: 44 kg
* Canlı ağırlık artışı: 2000 gr/gün
* 14 -16 aylık canlı ağırlık: 600 – 700 kg
* 4 -5 yaşlarında dahi eti yağlanma yapmaz, değişime uğramaz. Böylece et kalitesi aynı kalır.
Bonsmara Sığırı
1930 yılında Güney Afrika’da ortaya çıkan bu tür Prof. Bonsma tarafından melezleştirme yöntemi kullanılarak yapılmıştır. Profesör öldükten sonra Bonsmara Sığırı adı verilen bu ırk Afrika Sığırı – Shorthorn ve Hereford sığır cinslerinin bir karmasıdır.
Birleşiminde bulunan sığır cinsleri sebebiyle Uysal, süt verimi açısından oldukça iyi ve etçil olma özelliğini de bünyesinde barındıran bir yapıya sahiptir.
Dünya üzerinde özellikle Afrika kıtasında yetiştirilen bu sığır cinsinin nüfusu ise yaklaşık 1,5 Milyon civarlarındadır.
Bonsmara Sığırı sunduğu özellikler dikkate alındığında dünya üzerinde bu özellikleri taşıyan nadir ırktan birisidir.
Görünüm Özellikleri:
* Rengi Kızıl kahverengi, açık kahverengi
* Parlak derilidir.
* Hızlı gelişim özelliğindedir.
* Düzgün meme yapılıdır.
* Mükemmel süt özelliği
* Yüksek ve erken döl verim özelliği
* İklim farklılıklarına dayanıklıdır.
* Eti sulu, yumuşak ve çok kalitelidir.
* Başka ırklarla melezlemelerde et özelliğini aktarır.
* Buzağılar ufak yapılı doğduğundan kolay doğum özelliğindedir.
Verim Özellikleri:
* Canlı ağırlık: Erkek: 900 kg ; Dişi: 495 kg
* Buzağı doğum ağırlığı: Erkek: 36 kg ; Dişi: 34 kg
2 comments
Sığır Irklarının hepsini bir arada toplamanız iyi olmuş, Büyükbaş Sığır Irklarına bakmıştım tam aradığımı buldum, teşekkürler
ReplyBişey değil kardeşim
Reply