Bitkiler genellikle topraktan ihtiyaç duydukları makro ve mikro elementleri alırlar. Ancak, topraktaki element miktarları ve biyolojik kullanılabilirlik durumlarına göre bazı elementler eksik olabilir ya da alınması zorlaşabilir. Bitkilerin topraktan en zor alabileceği element genellikle fosfor (P) olarak bilinir.
Fosfor, genelde toprakta yeterli miktarda bulunmasına rağmen, çözünürlüğü düşük olduğu için bitkiler tarafından kolayca alınamaz. Bunun sebepleri arasında:
Fosforun genellikle kil mineralleri ile bağlanarak bitkilere ulaşamaz hale gelmesi.
Toprağın pH düzeyinin fosforun kullanılabilirliğini sınırlaması (özellikle asidik ya da aşırı alkali topraklarda).
Fosforun kimyasal reaksiyonlarla sabitlenmesi yer alır.
Bu nedenle, tarımda fosfor içeren gübreler kullanılarak topraktaki bu elementin kullanılabilirliği artırılabilir. Bunun dışında çinko (Zn), demir (Fe) gibi mikro elementler de belirli toprak koşullarında bitkiler için yetersiz olabilir.
