MANDALİN ÇEŞİTLERİ

Minneola

• Meyveleri oldukça büyüktür, sap kısmı boyunlu ve az çekirdeklidir. meyve kabuğu, koyu portakal renkli, parlak ve düzgündür. kabuk, meyve etine orta derecede bağlıdır. yumuşak, sulu, lezzetli, aromalı ve hafif ekşidir. Minneola tanjelosu, 1931 yılında Florida'da Duncan altıntopu ile Dancy mandarinin melezlenmesi ile elde edilmiştir. 1967 ve 1973 yıllannda ABD'den yapılan introduksiyonlar ile Türkiye'ye girmiştir. Pazara sunum dönemi: Ocak - Şubat - Mart

Fremont

• Türkiye' de yalnızca Akdeniz bölgesi' ndeki Adana ve Mersin illerinde yetiştirilebilen bir mandalina türüdür. Meyveleri yuvarlak ve küçüktür. Meyve kabuğu koyu kırmızı-portakal renkli, parlak ve pürüzsüzdür. kabuk, meyve etine sıkı bağlıdır. Çekirdekli olmasına rağmen oldukça sulu ve tatlı olması en büyük özelliğidir. Fremont mandarin çeşidi ABD'de Dr. Jr.Furr tarafından Klemantin ve Ponkan mandarinlerinin melezlenmesi sonucu elde edilmiştir. 1967 ve 1973 yıllannda ABD'den yapılan introduksiyonlar ile Türkiye'ye girmiştir. Pazara sunum dönemi: Ocak - Şubat

Clementine

• Türkiye' nin Akdeniz ve Ege Bölgeleri' nde yetiştirilen soğuğa dayanıklı bir mandalina çeşididir. Meyveleri küçük olmasına rağmen, az çekirdekli, oldukça kaliteli ve aromalı bir tada sahiptir. Meyve kabuğu koyu portakal renkli, parlak ve hafif pürüzlüdür. kabuk, meyve etine orta sıklıkta bağlıdır. Cezayir'de doğal bir mutasyon veya, bazı araştıncılara göre, melezleme sonucu meydana gelen Klemantin, Antalya'ya 1936 yılında Araştırma Enstitüsüne İtalya'dan getirilerek introduksiyonu yapılmıştır. Standard çeşitlerden olup özellikle dış pazarların çok tuttuğu ve tanıdığı bir çeşittir. Daha çok Akdeniz bölgesinde yaygınlık kazanmıştır. Pazara sunum dönemi: Aralık - Ocak

Nova

• Türkiye' nin özellikle Doğu Akdeniz Bölgeleri' nde yetiştirilen soğuğa dayanıklı bir mandalina çeşididir. Meyveleri orta büyüklükte, çekirdekli, lezzetli ve kalitelidir. Meyve kabuğu portakal renkli ve hafif pürüzlüdür. Kabuk meyve etine sıkı bağlı olduğu için soyulması kolay değildir. Nova, 1942 yılında ABD'de Gardner tarafından Klemantin mandarini ile Orlando tanjelosunun melezlenmesi sonucu elde edilmiş ve gerekli incelemeler ve araştırmalardan sonra yetiştiricilere 1964 yılında tanıtılmıştır. Türkiye'ye 1967 ve 1973 yıllarında yapılan introduksiyonlar ile girmiştir. Pazara sunum dönemi: Aralık - Ocak - Şubat

SATSUMA MANDLİNA

Anaç Poncirus Trifoliata ( Bodur ve soğuğa çok dayanıklı bir anaçtır. )

Rize ( Satsuma ) Mandalina fidanları bodur olması vede soğuklara daha fazla dayanıklı olması nedeniyle diğer Mandalina türlerinden ayrılır. Saksıya çok uygundur. 15-30 Litrelik saksılarda, ev içinde, terasınızda, balkonunuzda veya ofisinizde çok rahat bakabileceğiniz gibi bahçenizdede çok rahat yetiştirebilirsiniz.
Rize mandalinasi diger adiyla Satsuma mandarini; tatli, kokulu, lezzetli ve vitamince zengin bir meyvedir. Meyveleri basik sekillidir. Hasat dönemindeki kabugu sari-portakal renginde ve hafif pürüzlüdür. Kabugun meyve etine bagliligi gevsektir, olgunlasma döneminden sonra kabugun etten ayrilmasi kolaylasir. Meyve eti koyu portakal renginde olup, tat, koku ve kalitesi yüksek bir çesittir. Depolamaya ve tasimaya elverislidir.

Soguga dayanikli bir mandalina çesididir. Ekonomik yasi 40 - 60 yil olup agaç basina verim ortalama olarak 80-90 kg’dir.

Meyve kabuğu hasat döneminde sarı-portakal renginde ve hafif pürüzlüdür; kalınlığı 3.37 mm'dir. Kabuğun meyve etine bağlılığı gevşektir. Olgunlaşma döneminden sonra kabuğun etten ayrılması kolaylaşır. Puflaşmaya eğilimi fazladır.

Depolamaya ve taşımaya elverişlidir. Meyveleri basık şekillidir. Meyve genişliği 51.22 mm, uzunluğu 51.22 mm, ağırlığı 99.59 g'dır. Meyve eti koyu portakal rengindedir. Tat, koku ve kalitesi yüksek bir çeşittir. Olgunluk döneminde, usare miktarı % 43,90'dır. Suda çözünebilir kuru madde miktarı (SÇKM) % 10.46, titre edilebilir asit miktarı ise (A) % 1.33, SÇKM/A oranı 8.28'dir. Meyve başına ortalama 1.18 adet çekirdek düşmekte olup çekirdeksiz bir çeşit sayılır.
Verimli bir çeşit olup elverişli iklim ve bakım koşullarında az periyodisite gösterir. Ancak, koşulların bozulmasına ve yaşlanmaya bağlı olarak periyodisiteye eğilimi artar. Genelde düzenli ürün veren bir mandarin çeşididir. Partenokarpiye eğilimi oldukça yüksektir. Ağaçları yayvan taçlı olup düşük sıcaklara çok dayanıklıdır. 
Erkenci bir çeşittir. Meyveleri Ekim ayı ortasından itibaren olgunlaşır ve olgunluktan sonra ağaç üzerinde fazla kalmaz. Türkiye'de üretimi en çok yapılan ve dışsatımın başlıca mandarin çeşididir. Özellikle Ege bölgesinde üretilir. Akdeniz bölgesinde anaç olarak turuncun kullanılması ve toprakların kireçli olması nedeniyle meyve kalitesi düşmekte ve bu nedenle yetiştiriciliği yaygınlık kazanamamaktadır.

OKİTSU MANDALİNİ

Ağaçları güçlüdür. Mandarinler arasında en erkenci çeşitlerden biridir. Meyveler oldukça büyük ve yassıdır. Çekirdeksizdir, kabuğu kolayca soyulur ve şekerlidir. Okitsu’nun erkenci Satsuma olarak dikimleri artmıştır. Satsuma’ya göre 2 hafta daha erkencidir. Depolamaya elverişlidir.

DOBASHİ BENİ MANDALİNİ

Agaclari gucludur. Turunçgil çeşitleri arasında soğuğa en dayanıklı çeşitlerden biri olarak bilinir. Genç ve güçlü dalları küçük dikenlere sahiptir. Erkenci bir çeşit. Depolama ve taşımaya elverişli, verimli bir çeşittir. Kabukları incedir. Yüksek kalitede tada ve dokuya sahiptir.

ROBİNSON MANDALİNİ

Ağaçların dalları dikensiz, kırılmalara eğilimli, yaprakları mızrak biçiminde ve geniştir. Meyveler sapa bağlandığı noktada ufak bir boyuna sahiptir. Meyve kabuğu ince, pürüzsüz, meyve etine sıkı bağlı olmasına karşın, kolay soyulabilmektedir. Taşıma ve depolamaya elverişlidir. Çekirdek miktarı 
tozlayıcıya göre değişkenlik gösterir. Puflaşmaya eğilimi azdır.

W.MURCOTT MANDALİNİ

Meyve kabuğu kırmızımsı turuncu, iç kısmı parlak turuncu renktedir. Geçci bir mandarin türüdür (Şubat-Mart döneminde olgunlaşır). Kendine has bir aroması vardır ve çok tatlı bir çeşittir.