İpek Çiçeği ve kedi tırnağıda denir.
Semizotugiller familyasındandır. Anayurdu Brezilya olan İpekçiçekleri 1015 cm. kadar boylanabilen, sürgünleri toprağa yayılan ve toprağın yüzeyini örten, bir yıllık etli ve özlü (sukkulent) bitkilerdendir. Dünyanın tüm tropik, astropik bölgeleri ile ülkemizde yetiştirilen ipekçiçeklerinin 100 dolayında türü bulunmaktadır. Açık yeşil renkli, uzun olmayan, iğne yaprakları, çardak güllerini andıran yalınkat ya da katmerli, pek hoş ve gösterişli çiçekleri vardır. Bitki beyaz, san, turuncu, pembe, kırmızı, somon ya da leylak renklerinde olabilen bu çiçeklerini yaz günlerinde güneş gördüğünde hemen açar. Çiçek tarhlarını ve kayalık bahçeleri süsleyerek çok iyi gelişen ipekçiçekleri sonbaharda ilk donlar başlayıncaya kadar çiçek açışını sürdürür. Balkonlara konulan saksılarda da pek güzel durur. İstekleri ve Üretimi İpekçiçekleri, pek çok çiçek türünün yetişemediği kurak, sıcak ama bol güneşli yerleri; besin yönünden zayıf toprakları sever. Fazla sulama ve gübreleme istemez. Aksi takdirde çiçek açışı geriler. Tohumlarıyla çoğaltılır. İlkbahar başlarında tohumları sıcak yastıklara ekilir. Tohumlarının ekiminden üç hafta kadar sonra çimlenip gelişmeye başlayan bitki, nisan ayında toprak ısındığında şaşırtılarak bahçedeki yerlerine fazla aralık bırakılmadan dikilir. Ya da bitki, tohumlan bahçedeki yerine ilkbahar sonlarında toprak ısındığında ekilerek üretilir. Sık çıkan bitkilerin seyreltilmesi gerekmez. - Mevsimlik bir bitki - Tohumla üretiliyor - Yaprakları almaçlı, silindirik-damla uçlu ve tüylü - 4-6 taç yapraktan oluşan gül gibi çiçeklere sahip - Kırmızı, pembe, turuncu, sarı, beyaz renklerinde açanları vardır - Dallar ya yayılarak ya da dikine büyüyor - Çiçek açtıktan sonra 3-5 mm çapındaki tohum keselerinden bol miktarda tohum elde edilebiliyor - Kuraklığa dayanabiliyor, fakir, çakıllı, kumlu her türlü toprakta yetişebiliyor - Güneşi seviyor, arada bir sulamak yeterli oluyor 35 cm’ye kadar uzuyor - Arsız bir çiçek, bir kez ektiniz mi sonraki yıllarda hep çıkıyor -Yazın çiçekleniyor Söküldüğü zaman bile kendi tohumlarını döktüğü için ertesi sene kendiliğinden yeniden çıkıyor
Genel Özellikleri
Doğal olarak subtropik ve tropik bölgelerde bulunur. 60 kadar türü vardır. Etli yapıdaki yaprakları almaşıklı dizilmiştir. Çiçekler daha çok sürgün ucunda yer alır. Haziran ortasından eylül sonuna kadar çiçekli halde kalır. Yalınkat ve katmerli çeşitleri mevcuttur. Bu cinsin semizotu diye bilinen ve sebze olarak yetiştirilen bir türü vardır. Üretimi :Tohumlar şubat sonu veya mart başında doğrudan bitkinin bahçede bulundurulmak istendiği yere veya yastıklara seyrek olarak ekilir. Ticari firmalar ise tohumları viollere atmaktadır. Çimlenmeden sonra fideciklerin ilk gelişme devresinde, toprağın fazla rutubetli tutulmaması gerekir. Ekimden 4 - 5 hafta sonra, nisan ortasına doğru genç fidecikler şaşırtma yerlerine alınır. Ekolojik İstekleri İpek çiçekleri subtropik iklime sahip, yazları sıcak ve kurak geçen yerlerde güzel gelişir.
Toprak istekleri bakımından seçici değildir. Ancak kumlu, çok hafif gübrelenmiş topraklarda yetiştirilir. Fazla rutubeti sevmez.
Peyzajda Kullanımı
Park ve bahçelerde, fazla bakım gerektirmeyen yerlerde kullanılır. Özellikle yeni tesis edilmiş ve toprağı iyi işlenmemiş yerlerde çok kullanılır. Balkon ve teraslarda da yetiştirmek mümkündür.
Önemli Türleri
Portulaca grandiflora
Dallanarak yayılan yer örtücü bitkilerdir. Vatanı Güney Amerika’dır. Tek yıllık bir bitkidir. Yaz ve sonbahar arası çiçeklenir. Çiçekleri yalınkat veya katmerlidir. Çiçek rengi kırmızı, pembe, sarı ve beyaz olabilir. 10 – 15 cm boylanır. Toprak üzerine yayılır. Yapraklar yuvarlak ve etlidir. Tohumla üretilir.Tohum ekiminden çiçeklenmeye kadar 8 - 12 hafta geçmektedir. Mart ayında sıcak serada ya da mayıs ayında dışarı ekimi yapılır. Şaşırtmaya pek uygun bir bitki değildir.
Karşılaşılan Önemli Hastalık ve Zararlılar
Pythium ve yaprak bitleri önemli hastalık ve zararlılarıdı
Semizotugiller familyasındandır. Anayurdu Brezilya olan İpekçiçekleri 1015 cm. kadar boylanabilen, sürgünleri toprağa yayılan ve toprağın yüzeyini örten, bir yıllık etli ve özlü (sukkulent) bitkilerdendir. Dünyanın tüm tropik, astropik bölgeleri ile ülkemizde yetiştirilen ipekçiçeklerinin 100 dolayında türü bulunmaktadır. Açık yeşil renkli, uzun olmayan, iğne yaprakları, çardak güllerini andıran yalınkat ya da katmerli, pek hoş ve gösterişli çiçekleri vardır. Bitki beyaz, san, turuncu, pembe, kırmızı, somon ya da leylak renklerinde olabilen bu çiçeklerini yaz günlerinde güneş gördüğünde hemen açar. Çiçek tarhlarını ve kayalık bahçeleri süsleyerek çok iyi gelişen ipekçiçekleri sonbaharda ilk donlar başlayıncaya kadar çiçek açışını sürdürür. Balkonlara konulan saksılarda da pek güzel durur. İstekleri ve Üretimi İpekçiçekleri, pek çok çiçek türünün yetişemediği kurak, sıcak ama bol güneşli yerleri; besin yönünden zayıf toprakları sever. Fazla sulama ve gübreleme istemez. Aksi takdirde çiçek açışı geriler. Tohumlarıyla çoğaltılır. İlkbahar başlarında tohumları sıcak yastıklara ekilir. Tohumlarının ekiminden üç hafta kadar sonra çimlenip gelişmeye başlayan bitki, nisan ayında toprak ısındığında şaşırtılarak bahçedeki yerlerine fazla aralık bırakılmadan dikilir. Ya da bitki, tohumlan bahçedeki yerine ilkbahar sonlarında toprak ısındığında ekilerek üretilir. Sık çıkan bitkilerin seyreltilmesi gerekmez. - Mevsimlik bir bitki - Tohumla üretiliyor - Yaprakları almaçlı, silindirik-damla uçlu ve tüylü - 4-6 taç yapraktan oluşan gül gibi çiçeklere sahip - Kırmızı, pembe, turuncu, sarı, beyaz renklerinde açanları vardır - Dallar ya yayılarak ya da dikine büyüyor - Çiçek açtıktan sonra 3-5 mm çapındaki tohum keselerinden bol miktarda tohum elde edilebiliyor - Kuraklığa dayanabiliyor, fakir, çakıllı, kumlu her türlü toprakta yetişebiliyor - Güneşi seviyor, arada bir sulamak yeterli oluyor 35 cm’ye kadar uzuyor - Arsız bir çiçek, bir kez ektiniz mi sonraki yıllarda hep çıkıyor -Yazın çiçekleniyor Söküldüğü zaman bile kendi tohumlarını döktüğü için ertesi sene kendiliğinden yeniden çıkıyor
Genel Özellikleri
Doğal olarak subtropik ve tropik bölgelerde bulunur. 60 kadar türü vardır. Etli yapıdaki yaprakları almaşıklı dizilmiştir. Çiçekler daha çok sürgün ucunda yer alır. Haziran ortasından eylül sonuna kadar çiçekli halde kalır. Yalınkat ve katmerli çeşitleri mevcuttur. Bu cinsin semizotu diye bilinen ve sebze olarak yetiştirilen bir türü vardır. Üretimi :Tohumlar şubat sonu veya mart başında doğrudan bitkinin bahçede bulundurulmak istendiği yere veya yastıklara seyrek olarak ekilir. Ticari firmalar ise tohumları viollere atmaktadır. Çimlenmeden sonra fideciklerin ilk gelişme devresinde, toprağın fazla rutubetli tutulmaması gerekir. Ekimden 4 - 5 hafta sonra, nisan ortasına doğru genç fidecikler şaşırtma yerlerine alınır. Ekolojik İstekleri İpek çiçekleri subtropik iklime sahip, yazları sıcak ve kurak geçen yerlerde güzel gelişir.
Toprak istekleri bakımından seçici değildir. Ancak kumlu, çok hafif gübrelenmiş topraklarda yetiştirilir. Fazla rutubeti sevmez.
Peyzajda Kullanımı
Park ve bahçelerde, fazla bakım gerektirmeyen yerlerde kullanılır. Özellikle yeni tesis edilmiş ve toprağı iyi işlenmemiş yerlerde çok kullanılır. Balkon ve teraslarda da yetiştirmek mümkündür.
Önemli Türleri
Portulaca grandiflora
Dallanarak yayılan yer örtücü bitkilerdir. Vatanı Güney Amerika’dır. Tek yıllık bir bitkidir. Yaz ve sonbahar arası çiçeklenir. Çiçekleri yalınkat veya katmerlidir. Çiçek rengi kırmızı, pembe, sarı ve beyaz olabilir. 10 – 15 cm boylanır. Toprak üzerine yayılır. Yapraklar yuvarlak ve etlidir. Tohumla üretilir.Tohum ekiminden çiçeklenmeye kadar 8 - 12 hafta geçmektedir. Mart ayında sıcak serada ya da mayıs ayında dışarı ekimi yapılır. Şaşırtmaya pek uygun bir bitki değildir.
Karşılaşılan Önemli Hastalık ve Zararlılar
Pythium ve yaprak bitleri önemli hastalık ve zararlılarıdı
Tohum Çimlendirme Resimleri
