Domates Meyve Anatomisi (Tomato fruit anatomy)

Stamen(Male):Erkeklik Organı

Pistil(Female):Dişilik Organı

Sepal :Çanak Yaprağı

Ovary:Yumurtalık

stigma:Tepecik

Flament (Receptacle) :Çiçek Tablası

Petal:Taç Yaprağı

Polen tane stigma iiner sonra polen tozu tüp hücre, bir tüp oluşturacak şekilde uzatır. Bu tüp stil çiçek yumurtalıkta ovüllerinden birine tüm yol aşağı ulaşır. Tüp yapıldıktan sonra her bir polen tanesi iki sperm hücreleri daha sonra ovüldeki içindeki embriyo kese içine doğru tüpden aşağı seyahat eder

Tohumcuk çift döllenme denilen bir süreçte döllenir. Bu, bir diploid zigotun ve triploid endosperm üretir. Endosperm, embriyo için yiyecek depolar. (Campbell, 1993) döllenmiş yumurta hücresi domates meyvesinin tohumların biri olacaktır. Tohum embriyo ve endosperm içeren ve güçlü bir tohum kaplama ile kaplıdır.Tohum kalın bir dış epidermal tabaka oluşturur. Bu hücreler kısmen yıkmak; "tüyler" geride ne vardır. Bu "kıl" tohumları yapışkan bir zar veren bir jelatinli malzeme toplamak. Bu işlem, testa (Hayward 1938) oluşturmaktadır.

Embriyonun kısımları aşağıdaki gibidir:. Tepe sürgünü, iki kotiledon (domates dikotildir)

Domates Tohumu

Domates Embryosu

Meyve yeşilden kırmızıya turuncu pigment değişiklikleri olgunlaşır. İlk pigment değişikliği nedeniyle klorofil konsantrasyonunda bir azalma ile sonuçlanan kromoplastlar içine Kloroplastların dönüşüm yeşil renk solması olduğunu. Turuncu renkli pigment B-karoten konsantrasyonu sonuçları ilk artış. Son kırmızı renkli likopen sonraki yüksek konsantrasyonlarda kaynaklanmaktadır.

    Domates  (tek bir yumurtalıktan üretilen basit bir meyvedir). Ancak, 1893 yılında, ABD Yüksek Mahkemesi, bir sebze olarak ilan etti.
   Yumurtalık olan üstün (yaprakları, çanak yaprakları ve organlarındaki eki üzerinde ve priz arınmış) ve 2-9 bölmeli. Çoğunlukla kendi ancak kısmen çapraz tozlaşma yapar. Arılar  en önemli polinatörlerdir.
    Domates meyve olgunlaşma klimakterik (aksine mekanizması olmayan menapoz ), solunum bir tepe ve bir eşlik eden patlaması eşliğinde etilen (önemli bir fitohormon). Eksojen etilen maruz yeşil domates olgunlaşmasını hızlandırır. Klimakterik meyve diğer örnekleride, elma , üzüm, muz, çilek. Meyve olgunlaşması renk, doku, lezzet, ve meyve eti aroması dramatik değişikliklerle sonuçlanacak. Kloroplastlar dönüşür kromoplastlar , klorofil bozulmuş ve karotenoidler birikir.
    Domates kırmızı meyve karakteristik pigmentasyon çökelmesi nedeniyle likopen kloroplast kromoplastlar dönüştürülmüş olarak yeşilden kırmızıya değişimi ile ilişkilidir, domates meyvesinin bulunan baskın karotenoid ve beta-karoten,domates meyveleri karakteristik lezzet olgunlaşması sırasında meyvenin içinde üretilen uçucu bileşiklerden sonuçlanır. 400 'den fazla uçucu bileşikler domates meyvesinin bulunurlar. Heksanal, heksenal heksenol, 3-Metilbutanol, 3-metilbutanol, methylnitrobutane ve isobutylthiazole: aralarında yedi aroması en önemli sebeplerindendir.
   Meyve taşıyan bitki türü taksonomik farklı olmasına rağmen, ortak bir özelliği paylaşmaktadır: evcil türlerin meyve genellikle yabani atalarıdır çok daha büyüktür. Örneğin, ekili domates varsayılan yabani atası sadece iki kesecikler içeren ve sadece birkaç gram ağırlığında meyve verir. Buna karşılık, modern ekili domates bir tek meyve çok kesecikler içerebilir ve 1 kg ağırlığında bir yaklaşık 1000 kat artış kadar tartın.

   Tüm vasküler bitkiler Domates payı özellikleri. Dış tabaka veya epidermis, bitki dokuları, iç koruma, hayvanlarda deri gibi aynı işlevleri bazı vermektedir. Buna ek olarak, domates bitki epidermis, su, oksijen ve karbon dioksit, bitki solunum elemanlarının alışverişine izin stoma, mikroskobik açıklıklar içerir. Bu yapılar, bir hayvanın akciğerlerine bir analog bulunmaktadır.

Epidermisin altında korteks, daha sonra floem, sonra odun dokusu, daha sonra, çekirdek veya öz olup. Bu doku tiplerinin her biri arasında vasküler kambiyum tabakasıdır. Esas olarak yapısal doku olarak korteks çalışır. Floem köklerine yaprakları fotosentez tarafından oluşturulan gıda hareket dokuların ağıdır. Ksilem sapları ve köklerden yapraklara su taşır dokudur. Yeni doku büyümesi sırasında oluşturulan nerede vasküler kambiyum katmanlar. Çekirdek özü veya sapının merkezinde bir süngerimsi bir yapı ve öncelikle bir depolama dokudur.

Odunsu gövde Doku ve taşıma kanalları

t, tiloz, r , ray, f , lif. 

Tyloses bu kap içinde görülür. Bu domates ikincil odun dokusu damarlarda sık Tyloses bulduk.

Kök ikincil ksilem boyunca teğet bölümü.

Multiseriate ışınları (MR)

Gemi üye (VM)

Tylose (Ty) 

Perforasyon plaka (PP)

Fiber (F)

Tyloses çukurlar aracılığıyla komşu trakeid unsurları içine genişletmek parankim hücreleri çıkıntılar vardır. Onlar etkili tür mantar işgalciler ve wilts gibi patojenleri yerelleştirilmesi, gemi elemanı ile taşınmasını veya hareketini engellemek. Yaprak abscission Tyloses sırasında da yaprak izleri su kaybını önlemek için ksilemini kapatmak için başlatılır.

   Domates bitkisinin bileşik yaprakları vardır. Bu bileşik yaprak sapı boyunca dağıtılır yaprakçıklardan oluşur. Tüm yaprak sapı ile gövdeye bağlıdır.

yaprağın kesiti (p-çit mezofil, s-süngerimsi mezofil)

yaprak orta damarı

 Tüyler domates bitkisine  koku veren, sarı bir madde salgılamakla sorumludur.

Salgı trikomlar

 
Bu iki trikonların bombeli bölgesindeki kristale dikkat

 Kıllar

Domates bitkisinin kök saç trikomlar yaygındır ve
polarizasyon filtreler aracılığıyla bakıldığında oldukça çarpıcı görünür.

 
Domates sapında stoma türlerinin çoğunluğu bekçi hücreleri dört yan hücreleri ile
çevrili olduğu, tetracytic bulunmaktadır

Stoma

Epidermal soyma

 Bütün gaz değişimi stoma yoluyla gerçekleşir. Yaprak epidermis  stoma içerir. Stoma açılış veya açıklık, her iki koruma hücreleri tarafından kontrol edilir. Bekçi hücreleri diyaframı açmak ve kapatmak için şeklini değiştirir. Etraftaki bekçi hücreleri iştirakçi hücrelerdir. Epidermis altında parankima hücreleri bir hava boşluğu oluşturan bir substomatal odası vardır.

Yaprak Sapı Kesiti

petiyoller

 Hala petiolünde esneklik izin verirken bu doku Tırnaklı desteği sunuyor. Vasküler doku sapı merkezinde bir yarı silindir düzenlenmiştir. Demetler vasküler yarı silindirin iç ve dış bölgeleri üzerinde floem ile, (Hayward 1938) bicollateral bulunmaktadır.

Kalın boyanmamış çapraz ateş apeks yakınında bir domates kök bölüm x , ksilem, 

c , korteks; e , epidermis, f , lif

Sürgün ucu yakınında bir domates sapının bir ince lekeli kesit px , protoxylem, mx , metaxylem,

 e , epidermis, c , korteks, f , fiber

Filotaksi:(Yaprak Dizilimi)

Bir kök yapraklarını düzenleme olarak adlandırılır (filotaksi) . Domates filotaksi , spiral tek yaprak her düğümdeki mevcut olan ve birbirini izleyen her yaprak  yaklaşık 137,5 derece  olduğu için, ardarda yaşlı yaprakları bağlayan bir çizgi (şekil içerisinde 5 # 1 yaprak) bir spiral şeklini alır.

a. Birçok bitki türünde, birinci sap başına bitkinin ana eksenini oluşturan, uzun yıllar vejetatif büyür. 

Ekseninin Bu tür denir monopodial .

b. Örneğin domates gibi diğer bitkiler, olarak, birinci sap oldukça erken sona erer. Bir yan dal devralmak ve birkaç düğümleri için dışarı büyüyecek. Yakında bu şube sonlandırıldığında (genellikle yaprakları taşıyan düğümleri sıkı bir sayıdan sonra) ve bir yan dal vb devraldı, ve. 

Tesisin bu tür, ana eksen birçok yan dal oluşmaktadır ve adı sympodial .

a. Domates, genç bitkinin ana ekseni Monopodial olduğunu. Sürgün ucu çiçek kaynaklı ve çiçeklenmenin oluşturur Ancak, bir kez daha büyüme sympodial olduğunu. Bir terminal çiçeklenme oluşturulur önce bu, daha sonra büyüme bitkisel büyümenin 3-4 düğümleri ile karakterizedir.  

b. Bir budama domates bitkisinin gözlemlerden elde dallanma bu diyagram, budama önemli ölçüde filiz sisteminin biçimine nasıl etkilediğini gösterir. Erken ana eksenini budama, çeşitli yan tomurcukları apikal hakimiyeti salınır ve dışarı büyümeye izin verildi. Bu tesis, bu nedenle birkaç ana eksen vardır.

 Sonuçta bu eksen çiçek başladı ve daha fazla büyüme sympodial oldu.

Kökler

Dikotiledonlardan genellikle bulunan bir kazık kök sistemi, kazık kök adlandırılan bir merkezi, büyük bir kökün oluşur. Kazık kök yanal kökler çapına göre daha büyüktür. Perisiklden kaynaklanan yan kökler, kazık kök kapalı şube ve sonraki yan kökler diğer yan kökler kapalı şube. Taproots genellikle lifli kökleri (Esav 1976) yapmak daha toprağa daha derin büyür.

Sap üzerinde adventif kökler ve Kökün doğuşu

.Adventif kökler anormal bölgelerden kaynaklanan kökleri vardır. Genellikle rizomlarının üzerinde ve kök vücudun eski bölgelerinde, hava organlara oluşturur. Bunlar, normal çevre koşulları altında geliştirmek veya patojenlere ve yaralanmalara yanıt olabilir. Adventif kökleri tüm vasküler bitkiler arasında bulunan, ve bazı durumlarda, normal büyüme ve gelişme için gerekli olabilir. Bu tesadüfi olmayan kökler ikinci büyüme için gövdenin büyük kısmınının üzerinde yaratılmış..

AR = Adventif kök

Bu domates köklerinde birincil büyüme fotoğrafıdır

Domates çiçeği aşamaları

English
   Tomato (a simple fruit produced from a single ovary). However, in 1893, the U.S. Supreme Court declared it as a vegetable.
   Ovary is superior (is above the attachment of the petals, sepals and stamens, and is free from the receptacle) and with 2-9 compartments. Mostly self- but partly cross-pollinated. Bees and bumblebees are most important pollinators.
   The tomato fruit is ripening by climacteric mechanism (as opposed to non-climacteric). Climacteric ripening is accompanied by a peak in respiration and a concomitant burst of ethylene (important phytohormone). Exposure to exogenous ethylene accelerates ripening of green tomatoes. Other examples of climacteric fruits are apple, grape, banana, strawberries. Fruit ripening culminates in dramatic changes in color, texture, flavor, and aroma of the fruit flesh. Chloroplasts are transformed into chromoplasts, chlorophyll is degraded and carotenoids accumulate.
    The characteristic pigmentation of red tomato fruit is due to the deposition of lycopene, the predominant carotenoid found in tomato fruit, and beta-carotene, which are associated with the change from green to red as chloroplasts are transformed to chromoplasts.
    The characteristic flavor of tomato fruits results from the volatile compounds produced within the fruit during the ripening. Over 400 volatile compounds are found in tomato fruit. Among them seven are the most important contributors to the aroma: hexanal, hexenal, hexenol, 3-methylbutanal, 3-methylbutanol, methylnitrobutane, and isobutylthiazole.
Although fruit-bearing crop species are taxonomically diverse, they share a common feature: fruit from domesticated species often are considerably larger than their wild progenitors. For example, the putative wild ancestor of the cultivated tomato bears fruit that contains only two locules and weighs just a few grams. By contrast, a single fruit of a modern cultivated tomato may contain many locules and weigh up to 1 kg, a nearly 1000-fold increase in weight.

  Tomatoes share characteristics with all vascular plants. The outer layer, or epidermis, serves some of the the same functions as skin in animals, protecting the plant's inner tissues. In addition, the tomato plant's epidermis contains stomata, microscopic openings which allow exchange of water, oxygen and carbon dioxide, elements of the plant's respiration. These structures are an analog to an animal's lungs.

Below the epidermis is the cortex, then the phloem, then xylem, then the core, or pith. Between each of these tissue types is a layer of vascular cambium. The cortex functions mainly as structural tissue. The phloem is the network of tissues which moves food created by photosynthesis from the leaves to the roots. The xylem is the tissue which moves water from the roots to the stems and leaves. The layers of vascular cambium is where new tissue is created during growth. The core or pith is a spongy structure at the center of the stem and is primarily a storage tissue.




Kaynaklar:

http://www.geochembio.com/biology/organisms/tomato/#fruit
http://www.ehow.com/about_6515249_anatomy-tomato-plant-stem.html#ixzz33bQcHIqL
http://www-plb.ucdavis.edu/labs/rost/tomato/Roots/taproot.html